CABRAS, OVELLAS, VACAS, CABALOS... HAI ANOS ALIMENTÁBANSE MOITOS RABAÑOS NOS NOSOS MONTES. 
EN  CAMPO DE MANEIRO, TARAGOÑA,
A COMUNIDADE EN MONTE VECIÑAL "O FIEITOSO" E MAIS A ASOCIACIÓN "FOUSAS AO MONTE"
FORON QUEN DE VOLVER FORMAR E COIDAR UN RABAÑO DE CABRAS GALEGAS QUE, BAIXO A ATENTA VIXIANCIA DO BURRO MICHEL E DA BURRA PAQUIÑA, MANTÉN LIMPO O MONTE E ALONXA O PERIGO DE INCENDIOS.

DOS TOXOS QUE TANTO LLE SABEN ÁS CABRAS, E A PAQUIÑA E MICHEL,  ESCRIBIRA O POETA MANUEL MARÍA:

"ANQUE O TOXOS TEN ESPIÑAS
SORRÍ POLAS PRIMAVERAS
CON SORRISAS MARELIÑAS"

(Ah, Manuel María...!)

"AS ÁRBORES TEÑEN VOZ.
E MANS, MANS CON DEDOS.
E SENTEN. VAIA SE SENTEN..."
(A nena que abrazaba as árbores. Henrique Alvarellos)

QUEREMOS SER NÓS TAMÉN NENOS QUE ABRAZAN ÁRBORES E SENTIR A SÚA VIDA, A SÚA VOZ E
AS SÚAS MANS. AS SÚAS MANS CON DEDOS.

Clica na imaxe

Que mellor forma de conmemorar este día que participando na festa da INCLUSIÓN organizada por AMICOS.

POR MÁIS VECES QUE PASE

SEMPRE SE ME PARTE A IALMA.

RABIA, DOR, MORTE,

DERROTA, TRISTURA, INQUEDANZA.

No marco do proxecto de centro "Monte vivo", na Escola de Cuvide coñecemos os incendios forestais e as accións que podemos 
facer para evitalos. Aprendemos tamén que os troncos das árbores poden darnos moita información acerca delas, coma a súa
idade e as lesións causadas despois dun incendio.

Dado que a arte é unha boa forma de expresar emocións, quixemos manifestar a nosa rabia e tristura polos graves incendios que
puidemos ver de preto hai poucos meses. Cada un de nós debuxou o tronco da súa árbore, árbores con diferentes idades e feridas,
pero quixemos darlle cor, simbolizando o que imos facer para que non se repita. Unha vez debuxados e coloreados, pegámolos 
nunha cartolina negra (bosque queimado) con chamas.

Finalmente lemos a poesía que encabeza este artigo.

En decembro podemos atopar libros ... (clica no título para seguir lendo)