POR MÁIS VECES QUE PASE

SEMPRE SE ME PARTE A IALMA.

RABIA, DOR, MORTE,

DERROTA, TRISTURA, INQUEDANZA.

No marco do proxecto de centro "Monte vivo", na Escola de Cuvide coñecemos os incendios forestais e as accións que podemos 
facer para evitalos. Aprendemos tamén que os troncos das árbores poden darnos moita información acerca delas, coma a súa
idade e as lesións causadas despois dun incendio.

Dado que a arte é unha boa forma de expresar emocións, quixemos manifestar a nosa rabia e tristura polos graves incendios que
puidemos ver de preto hai poucos meses. Cada un de nós debuxou o tronco da súa árbore, árbores con diferentes idades e feridas,
pero quixemos darlle cor, simbolizando o que imos facer para que non se repita. Unha vez debuxados e coloreados, pegámolos 
nunha cartolina negra (bosque queimado) con chamas.

Finalmente lemos a poesía que encabeza este artigo.