SAMAÍN EN OUTEIRO
OLA AMIGOS E AMIGAS!
TEMOS MOITAS COUSAS QUE CONTARVOS, LEVAMOS UNS DÍAS MOI OCUPADOS E POR ISO NON POIDEMOS ENSINARVOS O BEN QUE O PASAMOS NO SAMAÍN. SABEDES O QUE FIXEMOS? POIS CLARO CABAZAS, NON UNHAS CABAZAS CALQUERAS EH! APROVEITAMOS A GRAN IDEA DE HÉCTOR E O SEU PAPÁ DE FACER DAS CABAZAS PERSOAXES, MIRADE O QUE FIXERON
SÍ, SÍ! É OBELIX.
A ESCOLA DE OUTEIRO PÚXOSE MANS A OBRA, CADA NENO/A TROUXO A SÚA CABAZA, UNHAS GRANDES, OUTRAS PEQUENAS, VERDES, LARANXAS E COMEZAMOS POR VALEIRALAS, PERO…OLVIDÁRONSENOS AS CULLERES!, NON PASA NADA, ENSEGUIDA CHAMAMOS A MAMÁ DE MIGUEL O. E ACHEGOUSE ATA A ESCOLA
ESTÁBAMOS AGOTADOS, TAMÉN AS PROFES, LUCÍA E Mª CARMEN ASÍ QUE DECIDEMOS TOMARNOS UN RATIÑO E SAÍMOS AO MARAVILLOSO PATIO DE OUTEIRO. Á VOLTA COMEZOU O OBRADOIRO DE CREATIVIDADE, PUXEMOS NUNHA MESA MOITO MATERIAL, TELAS, LÁ, PALLAS, PINTURA, FROITOS DE OUTONO…E DEIXAMOS VOAR A IMAXINACIÓN
DESPOIS DE TANTO TRABALLAR TOCA DECIDIR QUE IMOS FACER COAS CABAZAS, ENTRE TODOS CHEGAMOS AO ACORDO DE FACER UNHA EXPOSICIÓN E PEDIRLLES ÁS FAMILIAS QUE VIÑERAN A VELAS, ASÍ QUE COLOCAMOS VELAS, APAGAMOS AS LUCES, ESCONDÍMOS E….AAH!!
- APIs de Blogue
AS VOSAS CABAZAS SON MOI
AS VOSAS CABAZAS SON MOI BONITAS
A NOS GÚSTANOS MOITO CELEBRAR O SAMAÍN NA ESCOLA.
Os nenos e nenas de Pazo I
QUE BEN O PASAN OS MEUS
QUE BEN O PASAN OS MEUS NENOS E NENAS!!!
BÓTOVOS MOITO DE MENOS E SINTO NON PODER ESTAR CON VÓS NESTAS FESTAS TAN DIVERTIDAS DO SAMAÍN E O MAGOSTO.
XA VEXO QUE TIVESTEDES MOITA SORTE CA PROFE LUCÍA E POR ISO É QUE FACEDES TODAS ESAS COUSAS TAN DIVERTIDAS E,SOBRE TODO, CANTO APRENDEDES!!!
AGORA QUE ESTOU MELLOR,A VER SE PODO IR A XUNTA VOSA PARA DARVOS UNHA APRETA E DESEXARVOS BO NADAL ANTES DAS VACACIÓNS.
MOITOS BIQUIÑOS DA PROFE SILVIA.
AS CABAZAS, XOGUETES FANTÁSTICOS
HÉCTOR, QUEDOUVOS PRECIOSO ESE OBELIX DE CABACIÑA. NORABÓA AO TEU PAPÁ POR XOGAR TAN BEN CONTIGO. ESTES SÍ QUE SON XOGUETES DE VERDADE E NON ESES QUE O FAN TODO E A NÓS SÓ NOS QUEDA MIRAR PARA ELES. XOGAR CO MEDO E ASUSTAR Á XENTE É ALGO BEN DIVERTIDO, VERDADE?
UN BIQUIÑO,
MARÍA