Primavera de cores é a primeira canción cantada e protagonizada polo alumnado de Infantil. Todas as nenas e nenos que cursan esta etapa educativa poñen voz a esta canción adicada ás cores da primavera. É unha versión da canción popular alemá "Grün, grün, grün sind alle meine Kleider" que, á súa vez, está inspirada na súa versión en castelán "Verde, verde".
Coas voces de : Noel, Tania, Yanira, Alejandro, Yaiza, Marcos, Isabella, Rosalía, Izan, Paula, Noa, Miranda, Lara, Carla P., Daniela, Carla G., Izan, Alexandro, Vera, Nela, María, Martina, Izan, Brais, Amaya, Sira e Sofía.
Aquí tendes a letra para cantar: Verde, verde é todo o que eu vexo verde, verde ó noso redor Porque eu amo todo o verde porque no bosque síntome mellor Porque eu amo todo o verde porque no bosque síntome mellor Branco, branco é todo o que eu vexo branco, branco, ó noso redor Porque eu amo todo o branco porque no ceo as nubes brancas son Porque eu amo todo o branco porque no ceo as nubes brancas son Vermello, vermello é todo o que eu vexo vermello, vermello, ó noso redor Porque eu amo todo o vermello porque eu teño un gran corazón Porque eu amo todo o vermello porque eu teño un gran corazón Amarelo, amarelo é todo o que eu vexo amarelo, amarelo, ó noso redor Porque eu amo todo o amarelo porque no alto brilla moito o sol Porque eu amo todo o amarelo porque no alto brilla moito o sol Branco, vermello verde e amarelo no meu cole e ao noso redor Porque eu amo todas as cores na primavera ver o campo en flor Porque eu amo todas as cores na primavera ver o campo en flor.
Aquí está o maio colaborativo do Cole de Cea. Escrito e cantado por todo o alumnado do noso centro. Para celebrar Os Maios, a nosa festa tradicional. Viva o maio do Cole de Cea!!
6º Aquí chega o maio do Cole de Cea pra alegrar o día e a primavera. E a primavera cheíña de cores cantan os paxaros e medran as flores. E medran as flores cun día soleado estamos felices e todos cantamos. 1º E todos cantamos con moita alegría facemos colares coas margaridas Coas margaridas e as bolboretiñas xogamos no patio a dar as voltiñas 5º A dar as voltiñas que estamos afeitos que con tantas obras quedamos desfeitos. Quedamos desfeitos aquí os de quinto somos trapalleiros a ti non che minto. A ti non che minto, mais tamén che digo que o noso colexio quedou colorido. 2º Quedou colorido xa non hai obreiros chegan en setembro marchan en xaneiro. Marchan en xaneiro e pasamos frío xanelas abertas demo do bichiño. 4º Demo do bichiño que nos foi traer nada de xuntanzas moito que facer. Moito que facer moitos contaxiados e na nosa escola poucos confinados. 3º Poucos confinados con moita enerxía e todos contentos e así cada día. E así cada día pasiño a pasiño chegamos á escola con moito agarimo. 1º ESO Con moito agarimo. aprende, internet, que o teu oficio é funcionar ben. É funcionar ben cousa que non fas, os malditos cables hai que ordenar. 2ºESO Hai que ordenar a quen nos goberna, demasiados berros imos pr'as cavernas. Imos pr'as cavernas e con tanto encerro, xa estamos fartas isto é un inferno. 3º ESO Isto é un inferno queremos apertas, dos nosos amigos estar xa máis cerca. Estar xa máis cerca xa cantaba Curros, queremos un maio cheo de futuro. 4º ESO Cheo de futuro con grande ilusión, a xente de cuarto despídese de vós. Despídese de vós tras moitos aniños, marchamos cantando ata logo amigos. INFANTIL Ata logo amigos ata o ano que ven, que viva o maio e nos vaia ben. E nos vaia ben viva a primavera remata o maio do Cole de Cea.
Non hai mellor receita para se sentir ben que recibir unha aperta. Así entendemos nós a Paz: coidarse, quererse e darse aloumiños. Para todas aquelas persoas que estes días máis precisan unha aperta, aquí vai a nosa. Da man do benquerido Magín Blanco.
Esta é a nosa versión en imaxes da súa "Rumba das apertas" que apareceu no disco "A nena e o grilo" publicado no 2010. Coas voces do propio Magín Blanco e máis de Guadi Galego, Ugía Pedreira e Uxía Senlle. Doutor, doutor, recéiteme apertas, xornadas de portas abertas, raios de sol de porcelana, facer o que me veña en gana. E tamén quero unha pandeireta, que as miñas mans sexan dúas pombas e que repartan aloumiños os debuxos que fan as sombras.
Doutor, doutor, recéiteme apertas, xornadas de portas abertas, raios de sol de porcelana, facer o que me veña en gana. Doutor, que teño frío, e as apertas non dan chegado; meu amor foi lavar ao río e o río baixa conxelado. Hoxe na lama non hai ninguén, andamos todos de etiqueta, agás a miña nena da alma, que anda a pasear en bicicleta por unha illa azul e branca, chea de flores e bolboretas, onde as cancións toman un folgo cando ninguén as interpreta. Doutor, doutor, recéiteme apertas, xornadas de portas abertas, raios de sol de porcelana, facer o que me veña en gana.
Unha homenaxe musical a todo o profesorado e alumnado galego. Polo seu esforzo e responsabilidade durante a pandemia. Este virus non vai poder con nós. Non nos pecharán! A canción é unha versión do espiritual afroamericano "I shall not be moved" ou "We shall not be moved" gravado por primeira vez en 1929 por Blind Roosevelt Graves e tamén por Charley Patton e popularizada por múltiples artistas como Pete Seeger ou The Seekers. A canción tamén é moi coñecida grazas á serie "Verano Azul" na que se interpretou unha versión "No nos moverán". Nesta ocasión o alumnado de 6º de primaria escribiu a letra sobre unha idea da profe Mercedes. As voces e imaxe son do alumnado de 5º de primaria: Uxía, Sara, Paula, Noelia, Christian, Rabab, Ainara, Maio, Daniel, Daniela, Samuel, Iria, Carolina, María Elena, Breogán e Nuria.
Aquí tedes unha galería de imaxes do concerto De Aquí para alá... co que gozamos moito. Foi no auditorio do Carballiño e compartimos xornada con nenas e nenos de outros centros da comarca.
Las Olimpiadas Más Animales. Proxecto Nas Nosas Mans. Explicar un proxecto como este a toda a comunidade educativa é un dos retos que nos plantexamos xa ao inicio, dous cursos atrás. En que se diferencia este, doutros proxectos anteriores? En que o plantexamento de base parte de ceder todo o protagonismo ao alumnado. Non só como mero receptor dos contidos se non como productor dos mesmos. Dende a elaboración do texto teatral, as correccións e valoracións dos mesmos. A dramaturxia e posta en escea, construcción do teatro e monicreques, dirección, producción, planificación dos ensaios, interpretación, escenografía.. Todo recae "nas súas mans". Cumprimos así a máxima da aprendizaxe por competencias: SABER, SER FACER. Traballamos o curriculum de tecnoloxía, lengua castellana, música, plástica e competencias como a social, cultural, lingüística, artística, a iniciativa e autonomía persoal. Como resultado deste estilo de aprendizaxe o nivel de motivación e implicación do alumnado aumenta ao sentirse non só parte se non centro de todo o proceso de aprendizaxe. Enfróntanse a un reto real que esixirá o mellor de todos eles. Algo que vai máis alá de superar unha asignatura: poñer a andar unha compañía teatral infantil que ten que estrear unha obra con data e lugar concreto. Iremos colgando na web e nas redes sociais vídeos de todo o camiño ata aquí e tamén, por suposto, o resultado.
Que divertidos son os instrumentos de madeira. Con eles facemos ritmos rápidos e teñen ese timbre tan caribeño que nos encanta. As claves parécennos salchichas, pero xa sabemos como se colocan as mans para que sonen ben. As caixas chinesas recórdannos polo seu nome, a China. As maracas facémolas sonar ao ritmo de "patacas mamá" como fixemos no entroido. O güiro parece un peixe e as castañolas unhas castañas.
Chegou a quenda da percusión de parche. Explicamos a familia, o nome de cada un dos instrumentos, a técnica para tocalos e por suposto tocamos e escoitamos o seu son. Queremos compartir con vós na rede as fotos que fixemos para lembrarnos deles. O bombo, que é o máis grave da familia, o timbal é o seguinte, o tambor o máis famoso de todos, a pandeireta que tamén ten metal, o pandeiro é o amigo da pandeireta pero non ten ferreñas, os bongos que se tocan coas mans e a caixa que se toca coas baquetas da batería.
