IES Castelao

                                                       Black Butler                    Yana Toboso

Jazmín Esteban Ureña, de 1º ESO A, leu e comentou para os compoñentes do Club de Lectura de Manga os primeiros volumes da serie Black Butler, de Yana Toboso.

A historia céntrase nunha casa señorial nos arredores de Londres na época victoriana, onde o personaxe principal é o conde Ciel Phantomhive, un neno de doce anos que se dedica a resolver os misterios que asolagan Inglaterra baixo as ordes de raíña Vitoria xunto co seu mordomo, Sebastian Michaelis. A relación que  une a ambos non é só de amo e mordomo; Sebastian é un demo, con habilidades sobrehumanas, que está unido a Ciel a través dun contrato, debido ao cal deberá servilo ata que este consiga vingarse das  persoas que asasinaron aos seus pais e mancharon o honor da súa familia. Unha vez que o contrato se cumpra, Sebastian tomará posesión do alma de Ciel. Ao longo da historia, Ciel e Sebastian resolverán numerosos misterios e crimes. O parche que Ciel leva no ollo dereito serve para ocultar o símbolo do contrato que pactou co seu mordomo. O seu pasado é escuro e cheo de tristeza, e só sorrí de cando en cando. Sebastian leva na súa man esquerda o símbolo do contrato, idéntico ao que Ciel leva no seu ollo dereito.

Dos volumes que lin, do I ao VIII, gustáronme  case todos xa que  a min me atrae o macabro e estes mangas o son. Teñen moitas mortes e quizais iso desguste a algúns lectores, pero as historias están moi ben contadas e os debuxos son moi bos. O que menos me gustou foi o IV pois a trama é pouco interesante.  Recoméndoos a aqueles  a quen lles guste o macabro e demoníaco.

                                                                                                                                            Jazmín Esteban Ureña

Lynette Álvarez Lago, de 1º ESO B, leu e recomendoulles aos compañeiros do Club de Manga  “Ataque a los Titanes “1, de Hajime Isayama. 

Na historia, que Lynette resume aos membros do Club, preséntasenos á raza humana en perigo de extinción a mans dos titáns, xigantescos monstros de intelixencia limitada que cazan e devoran persoas por diversión. Os sobreviventes refúxianse nunha pequena cidade rodeada por unha muralla de 50 metros de altura para manter fóra aos Titáns. Os protagonistas son Eren Jaeger e a súa irmá adoptiva Mikasa Ackerman. Ambos viven coa súa nai e presencian como repentinamente un Titán colosal de máis de 50 metros de altura derruba a muralla do barrio (O Muro María) no que viven deixando entrar aos Titáns de menor tamaño. A súa nai resulta devorada viva por un deles e os fillos eles conseguen escapar con vida. Ambos xuran que destruirán aos Titáns en vinganza pola morte da súa nai. Únense ao exercito que loita contra os Titáns. No primeiro enfrontamento contra  todo sae mal e entre as baixas, Eren resulta devorado, pero  cando todo parece perdido este transfórmase nun Titán que garda parcialmente a conciencia do antigo Eren.  E el será unha nova arna contra os xigantes.

A Lynette resultoulle un  cómic moi  duro pois os titáns desfanse dos personaxes desmembrándoos e devorándoos de forma sanguenta. Consegue transmitir o terror que senten os personaxes, o fácil que é morrer e á vez a loita por sobrevivir que é o que diferencia aos personaxes doutros que terminan rendéndose. Iso é o que os fai máis humanos e o que fai que queiras seguir lendo.

Por outro lado, é interesante como nos presenta a realidade, a través dos ollos de varios personaxes, desde Eren, obsesivo con erradicar aos titáns  á moito máis lóxica Mikasa.

  É unha lectura que  recomendo para amantes do cómic que lle gusten as historias duras

Podedes ver no apartado "Outras actividades" o debuxo que Lynette realizou da Muralla María.

                                                                                                                                       Lynette Álvarez Lago

O pasado xoves 2 de maio as alumnas de 1º de Bacharelato tivemos a oportunidade de gozar dunha conferencia do filólogo e escritor lalinense Gonzalo Navaza, na que puidemos formularlle as nosas preguntas sobre a súa obra "Erros e Tánatos" e pedirlle sinaturas nos nosos libros.

Na mitoloxía grega, Eros era o deus do amor e Tánatos o da morte. Xuntos conforman para a psicoloxía os dous instintos básicos do ser humano e como estes aspectos inflúen na nosa maneira de actuar: a vida (no sentido da "fraternidade" do amor) e a morte.

 O autor baséase neste concepto para lle dar título a un conxunto de relatos nos que as situacións sinistras, estranas ou perigosas, rozan ou chegan á morte a través dunha serie de "circunstancias", ou o que é mesmo, por mor dunha serie de accións erradas desenvolvidas polos protagonistas de cada relato.

 Dende o primeiro momento, Navaza tratou de aclararnos a diferenza entre un relato e un conto, ás veces moi difusa; e neste sentido insistiu en que o emprego da primeira persoa na narración nun texto deste tipo (no que poden incluírse os chistes ou as lendas populares, a míúdo transmitidas oralmente) sempre reforza o creto e a verosimilitude que o lector lle poida dar ao texto. 

Tamén aproveitou isto para animarnos a que, inspirados nunha historia calquera, tentemos darlle un sentido literario para construír un conto, xa que para el é algo que pode conseguir calquera a base de intentalo (el mesmo fixo varias versións dalgúns dos seus relatos e cambiounos varias veces).

 De tódolos xeitos, explicounos que algúns dos compoñentes desta obra están estruturados na ficción baseándose en experiencias reais que inspiraron ao autor (vivíndoas ou observándoas). Estes son os casos de “Bull & Mignone”, “Tinta chinesa” ou “O home do saco”, entre outros. 

Persoalmente, considero que todos os relatos conseguen manter ao lector pendente dos acontecementos, especulando sobre o que poida ser o seguinte acto das personaxes e imaxinando posíbeis desenlaces, aínda que á fin e ao cabo a retranca que vén anunciada xa dende o título do libro acaba impoñéndose.

 Sinceiramente, teño que dicir que Viva a Revolución gustoume máis cós demais polos seus tintes políticos. Neste relato ademais, podemos ver claramente a estraña pero ás veces certa combinación entre a ironía dos sucesos e a realidade dos mesmos. 

Por outra banda, o feito de que sexa unha obra narrativa estruturada en relatos fai que poidamos interpretalos coma partículas separadas entre si pero con elementos comúns, o que contribúe tamén a que a lectura sexa máis interesada.

 Para concluír, recomendo a todo aquel interesado na lectura áxil, intelixente e sinxela á vez ollar esta obra de Gonzalo Navaza, na que está asegurada a intriga entretida até a última páxina.

                                                                                                                   Samuel Fernández (1º Bac)

Despois da visita ás salas de exposición de Castelao no Museo de Pontevedra, os alumnos converteron en cómics algúns dos relatos pertencentes a Cousas. Velaquí algúns deles.

Álbum: Curso 2018/2019 -> Cómics Castelao