TRES VACAS 

Mentres les, concéntrome no tacto da túa chaqueta. 

E penso no pelo mollado das vacas cando chove, se ninguén as recolle. 

Unha paciencia triste. Mesta. 

As vacas, que non dubidan que as virán recadar. Os seus ollos tranquilos. 

Debuxo a túa postura, tan parecida á dos paxaros cando secan as ás molladas. 

Ese movemento pequeno que avanza e dubida cada vez que os teus ombros se adiantan ao teu corpo. Cada vez que descubro o que protexes e 

te atravesa. 

Tremes. 

Estamos sós e quietos. Escribo sobre ti. 

Fóra as vacas confían no amor. 

Ismael Ramos

Premio Nacional de Poesía Joven 2022

21 de marzo, Día Mundial da Poesía

&

John Borden Evans