AXUDAMOS A PILABOT A COIDAR O PLANETA

RECOLLENDO PILAS USADAS!!!!

Desde o 9 de febreiro ata finais de marzo, colaboramos con PILABOT na súa campaña de coidado medioambiental.

Tratábase de  traer da casa pilas usadas porque contaminan moitísimo e deben tirarse nun contedor especial.

Pouco a pouco, todxs fomos traendo; tamén a profe Cris!!!

Foi moi emocionante!! Colaborarmos todas as clases e chegamos a encher varios bidóns!!! A ver se hai sorte e gañamos o concurso por ser o cole que máis pilas recuperou!!! E se non gañamos, tanto ten, sentirémonos igualmente orgullosxs por poñer o noso granciño de area para coidar o noso planeta!!!

COÑECEMOS A MARTIÑO, O CORVO MARIÑO,

 E A SÚA CASA, O PARQUE NACIONAL DAS ILLAS ATLÁNTICAS

Este mércores recibimos unha visita interesantísima!! Veu Ana, unha bióloga do Parque Nacional das Illas Atlánticas para presentarnos a Martiño e contarnos a súa historia!!

Ademais, tamén fixemos varios xogos e puidemos aprender unha morea de cousas que non sabiamos!!!

MARTIÑO É UN CORVO MARIÑO, denomínase así porque no mar atopa o seu alimento e na auga pasa voa parte do seu tempo. Cando lle apetece pousarse na terra faino, sobre todo nas rochas dos cantís.

O seu fogar teno nos acantilados do Parque Nacional das Illas Atlánticas, que está formado por varias illas; exactamente, o arquipélagosdas Illas Cíes, o arquipélago das Illas Ons e a Illa de Sálvora.

Alí viven tamén, xs amigxs de Martiño, outras especies animais e vexetais, que é necesario coidar.

Ana e mais xs sxs compañeirxs encárganse da súa protección  e de informar a todas as persoas que visitan as Illas do importante que é que respecten o hábitat destes seres vivos.

MOITAS GRAZAS, ANA!!! ENCANTOUNOS APRENDER CONTIGO!!!

PINTAMOS CON ESTEBAN ACUÑA, DE TARABELOS,

O MURAL DE “VIDAL O SEN VENTURA”

E, como xa imaxinabamos que había suceder,

FOI UNHA EXPERIENCIA INESQUECIBLE!!!!

Lembrades que o 23 de febreiro celebramos o Día de Rosalía e Esteban Acuña, veunos  contar a historia de Vidal, O sen ventura”, montado nun monociclo?

O luns, día 7, tivemos a sorte de sermos xs primeirxs en pintar a parte que nos correspondía!! Mirade que ben o pasamos!!!!

E que sorte tivemos!!!!, porque logo, choveu varios días seguidos e a rapazada das outras clases, tivo que agardar a que mellorase o tempo.

Pero pagou a pena a espera, porque o resultado final foi espectacular!!!!

MOITAS GRAZAS, ESTEBAN!!!! QUEDOU PRECIOSO!!!!

ENCANTOUNOS PARTICIPAR!!!

AS PERSOAS SOMOS DIVERSAS;

 POR ISO, OS NOSOS SENTIMENTOS TAMÉN O SON.

Rematamos o mes de febreiro con grandes acontecementos como a celebración do Entroido e as homenaxes a Rosalía de Castro.

Pero estas non foron as únicas actividades importantes nas que participamos.

A profe Cris preparou para nós un proxecto sobre DIVERSIDADE SEXOXENÉRICAmoi interesante co que aprendemos algo moi importante que pensabamos que xa sabiamos: AS PERSOAS SOMOS DIFERENTES E TODAS TEMOS O MESMO DEREITO A SER FELICES.

Do mesmo xeito que unhas somos morenas, outras loiras; unhas altas, outras baixas, unhas tímidas e outras extravertidas; tamén son distintos os nosos gustos e os nosos sentimentos. E TODOS SON IGUAL DE RESPECTABLES!!

 Aprendemos que hai persoas que non se senten identificadas co xénero que lles atribuíron cando naceron (son as persoas transxénero); hai outras que non se senten identificadas con nigún sexo, nin masculino nin feminino.

Ademais das distintas identidades de xénero, tamén aprendemos que hai distintas formas de namorarse.

Hai persoas que se namoran doutra do xénero contrario (son mulleres e homes heterosexuais), persoas que se namoran doutras do seu mesmo xénero (son homes homosexuais e mulleres lesbianas) e tamén as hai que se poden namorar de persoas dos dous xéneros (son bisexuais).

Por esta razón, sabemos que hai familias que teñen dúas mamás, dous papás ou unha mamá e un papá. E TODAS TEÑEN O MESMO DEREITO A QUERERSE E A SER FELICES!!

Para desenvolver este proxecto, a profe Cris empregou varias sesións ao longo de todo o mes. Púxonos unha presentación con diapositivas no taboleiro dixital, fixemos xogos, vimos unha curtametraxe e escribimos e debuxamos para compoñer as páxinas dun libro.

FOI MOI INTERESANTE E DIVERTIDO!!!

APRENDEMOS QUE CADAQUÉN TEN DEREITO A SER QUEN É

E A NAMORAR DE QUEN QUEIRA!!!

MOITAS GRAZAS PROFE CRIS!!

QUERÉMOSTE MOITO!!!

E ADEMAIS, CHEGOU O ENTROIDO!!!

Menuda semana...!!! Isto é un non parar...!!!

Cada día, á hora da saída, consultabamos no panel da entrada, o “Mandadiño” coas instrucións para nos disfrazar a mañá seguinte:

O martes, tivemos que disfrazar cabeza e pés.

 O mércores, todxs en pixama!!!

 O xoves, todxs de “mascalleirxs”.

 O venres, do que a cadquén lle petase!!!!

Neses días, pintamos antifaces na clase e despois da merenda, cantabamos cada día “Son de Bueu”, da comparsa “VOU NUN BOU”.

Ademais, o venres, como remate da festa, merendamos “larpeiradas de Entroido” e despois do recreo, fixemos unha festa no patio dxs maiores con música e desfile incluídos!!!

CANTO NOS GUSTA O ENTROIDO...!!!

23 DE FEBREIRO, DÍA DE ROSALÍA;

VALENTE DEFENSORA DA LINGUA E DA IGUALDADE!!

Este non foi un día calquera...!!! Cómprense moitísimos anos do nacemento da escritora máis importante da nosa lingua!!!

Ao longo da semana pasada estivemos a traballar para coñecer a súa vida e algúns dos poemas que escibiu. Cantamos un deles(”ADIÓS, RÍOS; ADIÓS FONTES”), fixemos unhas coroas co seu retratoe tamén o debuxamos . A ver se vos gustan!!!

Rosalía de Castro  non só foi a primeira persoa en atreverse a publicar un libro enteiramente escrito en galego; ademais, tamén se atreveu a defender o papel das mulleres na sociedade e na vida cultural!!

Este libro titulado CANTARES GALLEGOS foi publicado o 17 de maio de 1863 e por iso, cada ano, ao chegar esa data festexamos O DÍA DAS LETRAS GALEGAS!

Para celebrar este acontecemento tan especial, recibimos no Bibliocastelo unha visita do máis sorprendente!!!

Esteban, Acuña, da Compañía de Títeres Tarabelos, apareceu montado nun monociclo a contarnos un conto que escribiu Rosalía de Castro e que publicou en 1863 no seu libro CANTARES GALLEGOS.

 Este conto titúlase “VIDAL, O SEN VENTURA” e narra a historia dun home moi pobre.

Os veciñxs non se portaban nada ben con el. Cando ía pedir algo de comer ás súas casas non lle daban máis que os restos de caldo podre que xa só servían para lles dar aos animais.

 Un día, sucedeu algo inesperado que cambiou a súa vida para sempre e Vidal deulles unha lección a todxs.

Non coñeciamos este conto de Rosalía e encantounos!! Unha historia moi interesante...!! Aprendemos cousas que non sabiamos, cantamos, seguimos o compás da pandeireta... pasámolo xenial!!

A semana vindeira,  Esteban ha volver ao noso cole para que pintemos un mural na parede do patio cunha composición que el vai preparar a partir dos debuxos que fixemos na clase sobre esta historia de “VIDAL, O SEN VENTURA”.

 Vai ser unha experiencia inesquecible!!!!!

APRENDEMOS METEOROLOXÍA!!

A de cousas que aprendemos...!!

As últimas dúas semanas do mes de xaneiro aprendemos a diferenza entre “tempo cronolóxico” e “tempo atmosférico”.

O certo é que desde o comezo do curso, cada mañá, ao facer “as rutinas” no noso “almanaque móbil”, observamos ambos tempos (os días da semana, os do mes, os meses do ano; as estacións,  se chove, se vai vento, se está o día solleiro...); pero non sabiamos que en realidade houbese unha ciencia chamada METEOROLOXÍA que os estudase!

 Así que, un día a profe apareceu cunha caixa de cor azul cunha inscrición na tapa que dicía “CAIXA METEOROLÓXICA” e explicounos que durante dúas semanas xs alumnxs de 1º seriamos xs responsables de tomar nota dos cambios meteorolóxicos que se producisen na nosa vila!!!!!

 Para iso, debiamos acceder á caseta meteorolóxica, que se atopa nunha zona do patio dxs maiores. Como era a primeira vez que iamos, acompañounos a PROFE MARTA, que nos ensinou cales eran os diferentes instrumentos e aparellos que alí se gardan e como deberiamos empregalos para facer as medicións nos días vindeiros.

Explicounos o funcionamento do termómetro, o barómetro, o higrómetro e dunha especie de vaso un pouco raro que había colgado por fóra chamado pluviómetro!

      No termómetro debíamos fixarnos en tres datos:

·     A temperatura mínima correspondente a esa madrugada.

·A temperatura máxima, que sería a do mediodía anterior e

·A temperatura “actual”, a que había no momento (un frío...!!)

AH! E unha vez que as anotabamos naqueles papeliños tan raros, debiamos pulsar un botón sobre o cal aparecía a palabra “clear” para que se borrasen os datos do día anterior e puidese rexistrar os seguintes.

No barómetro tiñamos que fixarnos no número que sinalaba a agulla (indicaba a “presión atmosférica”) e fixarnos se no “debuxiño da esfera” apuntaba máis cara o sol ou cara a chuvia.

Tamén na esfera do barómetro aparecía o marcador do “higrómetro” que sinalaba a porcentaxe de “humidade” que había no aire.

Despois de tomar nota de todos eses datos, debiamos dar unha volta arredor da caseta meteorolóxica e comprobar se o “pluviómetro” contiña auga, o cal sería indicio de que chovera. Pero ata o último día non houbo sorte!!! En dúas semanas, apenas caeron unhas pingas!!!

Unha vez feitas todas as comprobacións, acudiamos ao corredor da biblioteca onde está O PANEL DA METEOROLOXÍA: “O TEMPO MADE IN BUEU” e alí deixabamos rexistrada toda a información que anotaramos.

A PROFE CRIS facía as veces de reporteira gráfica e facíanos fotos mentres nós desenvolviamos o noso labor de meteorólogxs!!!

MOITAS GRAZAS, PROFES MARTA E CRIS,

 POLA VOSA AXUDA!!!

XA ESTAMOS DESEXANDO QUE NOS VOLVA TOCAR !!

Hoxe, domingo, 30 de xaneiro, celébrase en todo o mundo O DÍA DA PAZ. Por iso, o pasado venres xuntámonos no patio grande dos maiores, por primeira vez neste curso, para festexar ESTE DÍA TAN IMPORTANTE.

 Xa levabamos un tempo traballando o tema na clase, desde que a profe Ángeles nos falou do BANCO DA AMIZADE.

 As profes explicáronnos por que se celebra ese día, quen foi MAHATMA GANDHI e que demostrou que é posible defenderse sen usar a violencia.

Tamén nos contaron que JONH LENNON,compositor e cantante dun grupo famosísimo chamado THE BEATLES, creou cancións moi fermosas en favor da paz no mundo como “IMAGINE” ou “GIVE PEACE A CHANCE” e , igual ca MAHATMA GANDHI, tamén foi asasinado.

 Seguindo  o seu ronsel puxemos o noso granciño de area na redacción dun MANIFESTO que compuxemos entre todas as clases cun LEMA EN DEFENSA DA PAZ.

 Con eses lemas tratamos de explicar que podemos facer cadaquén de nós para que haxa PAZ no mundo e arredor de nós. Pequenos xestos que fagan felices a aquelxs que nos rodean, como cando escoitamos a unha persoa que se sinte soa ou cando axudamos a alguén a resolver un problema ou cando convidamos a xogar a alguén que se sinte triste ou cando ofrecemos a nosa amizade como o mellor dos agasallos... PEQUENOS XESTOS COS QUE MEDRAMOS XUNTXS....

1º A: “MEDRAMOS XUNTXS CANDO OFRECEMOS A NOSA AMIZADE”

1º B: “ MEDRAMOS XUNTXS CANDO ESCOITAMOS”

Ademais, preparamos un bonito deseño para o MURAL DA PAZ que montou A PROFE GELI no recibidor do cole. 

Cando nos xuntamos no patio grande,atabiadxs coas coroas, aneis e pulseiras da Paz, lemos o noso lema e cantamos “IMAGINE”, de Jonh Lennon e “A RUMBA DAS APERTAS”, de Magín Blanco.

 COMPROMETÉMONOS

A LEMBRAR SEMPRE QUE

DEBEMOS ESFORZARNOS POR

CELEBRAR A PAZ CADA DÍA!!!

O  BANCO DA AMIZADE

A semana pasada recibimos na nosa escola unha visita moi especial:

O BANCO DA AMIZADE, que non é un banco calquera!!!!

 O mércores, a orientadora do noso cole, a “profe” Ángeles, veu falar con nós e contounos unha fermosísima historia.

Tratábase do acontecido cun bidueiro moi grande que medrara solitario nun recuncho afastado do bosque. A falta compañía facía que se sentise cada vez máis triste e, por iso, as súas pólas parecían caídas e sen vida.

Un día, uns leñadores achegáronse ao monte para talar unha árbore coa que fabricar un banco para unha escola. Había ser un lugar de encontro, un refuxio no que poder sentar agardando unha man amiga disposta a regalar un aloumiño e a escoitar a quen  o necesitase.

Cando o bidueiro oíu o que dicían, pensou que a súa madeira podería servir para construír aquel banco. Dese xeito, sempre estaría rodeado de nenas e nenos e podería axudalos a non sentir a soidade que a el tanto o entristecera.

Así que, sen dubidalo un intre, dirixiuse aos homes para dicirlles que el quería ofrecerlles as súas pólas; que, por arte de maxia, volvían estar firmes e cheas de enerxía!

Ao principio, as leñadores quedaron abraiados, pero axiña comprenderon que era un agasallo que non podían desprezar!

Unha vez que cortaron as pólas, leváronllelas aos artesáns e artesás de HABITAR LAS FORMAS, un grupo de artistas que teñen o seu obradoiro na Coruña e que crean xoguetes de madeira preciosos.

E, como era de esperar, deseñaron e construíron o banco con tanto mimo, que resultou a máis orixinal e fermosa das súas obras!. Era realmente especial! Érao porque nacera da xenerosidade do bidueiro que quixo ofrecer todo canto posuía para axudar a quen necesitase amizade.

Por esa razón, decidiron renderlle unha homenaxe á arbore chamándolle BANCO DA AMIZADE e prestándollelo a todas as escolas do país que o solicitasen.

E mirade que sorte tivemos, que ata o día 3 de febreiro imos gozar del no patio do noso cole!!

Ademais, a profe Loli preparounos unha ficha sobre os bidueiros e estivemos investigando sobre o seu nome científico, as propiedades da súa madeira e as súas follas, as utilidades que se lle daban en distintos lugares do mundo...”

Casualmente, este venres celebraremos o DÍA DA PAZ e está ben claro que se todas as persoas ofrecésemos a nosa amizade, o mundo sería un lugar mellor!!

MOITAS GRAZAS  A 

“HABITAR LAS FORMAS”!!!

ENCÁNTANOS

O BANCO DA AMIZADE!!!

 E CHEGOU O NADAL!!!!!

Que ledicia!!!! Por fin chegou o 21 de decembro e, como xa viñamos comentando cada día na clase, sucederon dúas cousas ben importantes:

o  Cambiamos de estación; rematou o outono e comezou o inverno

o  E chegaron as ansiadas FESTAS de NADAL!!!

E para celebralo, tivemos unha mañá chea de diversión!!!

De feito, xa comezamos a xornada con sorpresas porque, despois de facer as rutinas de primeira hora, petou na nosa porta UNHA PARELLA DE PAXES DOS REIS MAGOS que nos viñan preguntar se alguén de nós esquecera enviar a carta Ás Súas Maxestades e se queriamos aproveitar para entregárllela a elxs. Ademais, agasalláronnos unha bolsiña de larpeiradas para tomar coa merenda!! QUE SORTE...!!!

E despois desta visita tan emocionante, puxémonos mans á plastilina para crear animaliños (porquiños, ovellas, pitiños, parrulos, cisnes, cans, mesmo unha serpe...), árbores, flores, bonecos de neve, algunha que outra persoa...para a paisaxe de Nadal que todxs xs nenxs de 1º e 2º compuxemos en común; iso si, cadaquén na súa aula, que, con isto da COVID... xa sabedes...!! O RESULTADO FOI ESPECTACULAR!!!

A merenda foi do máis lambona..!!! CHOCOLATE E LAMBETADAS DE TODA CLASE...!!!

Logo, baixamos ao patio e, despois do recreo, outras dúas sorpresas máis:

A PROFE LINA VEUNOS CONTAR A HISTORIA DO APALPADOR!!!

Trouxo unha especie de “teatriño de madeira” moi raro no que, a medida que lía, ía cambiando de lámina; era chulísimo!!! Explicounos que se chama “KAMISHIBAI”, que é xaponés e que o seu nome significa “teatriño de papel”.ENCANTOUNOS!!! MOITAS GRAZAS, PROFE LINA!!!

Xa para rematar, baixamos ao patio grande (o dxs maiores) a cantar a panxoliña  de KÓKITI MÚSICA titulada “XA SINTO O NADAL!”que aprendemos na clase.

ROSA LOURO, a profe de lingua de signos, ensinounos un anaquiño e grabounos. A ver se vos gusta o vídeo!!! PREMEDE NA IMAXE PARA VELO.

MOITAS GRAZAS, ROSA!!!

Marchamos para a casa, coas fichas que fixemos durante este trimestre, MOI ORGULLOSXS DO NOSO TRABALLO!!!

 MOI BO NADAL A TODXS!!!