Nunha fría mañá de principios de febreiro, concretamente a do sábado sete, subimos ao autobús na Praza de Galicia da Serra (Outes). Eramos seis nenos e seis nenas da categoría benxamín e tres mestras, pois o neno da categoría alevín non puido asistir, posto que non se recuperara da lesión sufrida nun xeonllo na fase intercomarcal. Deste xeito, aínda que fisicamente non ía con nós, si o levabamos nas nosas mentes e corazóns ... Dalgún xeito, tamén el estaría na fase provincial.
Os corredores e corredoras, nesta ocasión, por unha banda ían moi ilusionados e nerviosos, xa que chegaran ao máis alto, á última fase para esta categoría, pero por outra sen moita idea de acadar os primeiros postos (algo ao que estabamos habituados/as). Eramos bastante conscientes de que alí se atopaban, para competir, os mellores clubs da provincia da Coruña (clubs de moita sona e con anos de experiencia ás costas) e algúns centros educativos, pero os menos e, dentro destes, menos aínda públicos.
Á chegada a Cabío, xa tiñamos aos nosos fieles seguidores agardando. Como non, eran os familiares dos nosos corredores e corredoras, dispostos a amosar o seu apoio como fixeran ao longo da tempada.
Tras recoller os dorsais e quentar, axiña chegaría a primeira das carreiras nas que o noso alumnado participaría e xusto a continuación a seguinte.
Nenos e nenas dérono todo ... pero, aínda así, dúas das nenas abandonaran a carreira por indisposición, sen acadar a meta. Como xa imaxinabamos o nivel foi moi alto.
Agora tocaba esperar para coñecer as clasificacións, pois quedaban as carreiras das restantes categorías por celebrar. Eeeeeeeeeeeh, sen contar, lográrase un terceiro posto. Foi un bronce con sabor a ouro...
Oxalá no vindeiro curso logremos tantos éxitos cando menos coma neste. Pero, non me refiro só aos metais, nin aos trofeos, senón máis ben ao elevado índice de participación e ao número de nenos e nenas que, grazas á toma de contacto con este mundo, se anotaron na escola deportiva de atletismo.
NORABOA meus corazóns (premiados/as ou non, pero sempre gañadores/as) !!!. Lembrade que o deporte, ben entendido, debe formar parte das nosas vidas, procurando coa súa práctica unha mellor calidade de vida e de saúde.
E a vós, familiares e amizades, como non, ... moitííííísimas grazas!!!. A vosa presenza e colaboración desinteresada foi e é moi importante para todos/as os/as que formamos parte deste proxecto. Lograstes facernos sentir arroupados/as e ben valorados/as.
