Animación á lectura, Recomendámosche, Os nosos blogs, Blog da Biblioteca "Alto Risco"

Tempo de lectura (I)

Do 7 ao 11 de Novembro de 2011

ler

No noso Instituto imos comezar unha experiencia de "tempo de lectura" no nivel de ESO.

Consiste en adicar 15 minutos ao inicio das clases para que o alumnado poida ler de xeito individual aquilo que desexen. Poden ler os libros de lectura obrigatoria ou calquera outro que elixan. Poden ler libros de ficción, de divulgación, comic, revistas....

A experiencia desenvolverase, inicialmente, durante 6 semanas.

Na primeira semana do 7 ao 11 de novembro, o tempo de lectura terá lugar nos quince primeiros minutos da primeira hora.

 

 

 

Suxerencia para a lectura

LAURA GALLEGO

"Si viajas, vas en tres dimensiones; si lees, en muchas más"

UN DOS POEMAS PARA O SAN VALENTÍN ( bendito sexa)

Como ben vistes, a nosa biblioteca namorouse por tan significado día do Santo Valentino e agasallou con palabras de amor a quen quixera achegarse a ela.

Nos agora queremos rescatar un deses poemas de Álvaro Campos

Todas as cartas de amor são 
 Ridículas. 
Não seriam cartas de amor se não fossem
       Ridículas.

Também escrevi em meu tempo cartas de amor,  
Como as outras, 
 Ridículas.

As cartas de amor, se há amor, 
       Têm de ser
       Ridículas.

Mas, afinal, 
 Só as criaturas que nunca escreveram  
 Cartas de amor  
É que são Ridículas.

Quem me dera no tempo em que escrevia 
       Sem dar por isso
       Cartas de amor
       Ridículas.

A verdade é que hoje 
       As minhas memórias 
       Dessas cartas de amor 
       É que são
       Ridículas.

(Todas as palavras esdrúxulas,
       Como os sentimentos esdrúxulos,
       São naturalmente
       Ridículas.)
  

Comezamos

O espazo da biblioteca para recomendacións de lectura.

Comezamos por un texto de Manuel Villena. Admítense opinións, impresións relativas ó texto. Chulo

HUMEDAD, Manuel Villena

No funcionó picar la grieta, pintar todo el paño de la pared tras dejar secar convenientemente la escayola. Un nuevo fracaso. Del anterior, clavadas en la memoria, quedan las afiladas palabras de papá:
-"Esa ventana permanentemente abierta solo sirve para trasegar corrientes y para recordar que allá abajo está esperándonos el vacío. Para alejar ese olor tendríamos que arrancarnos la nariz."
Desde la muerte de mamá, la tristeza, disfrazada de mancha de humedad, anida aquí.

Suxerencia de lectura tomada do blog: http://palabrasmaldichas.blogspot.com/

 

Distribuir contido