Un de xaneiro, dous de febreiro, tres de marzo, vinte e catro de abril: XI Tui Le.

Tiñamos  (case) todo previsto. O venres, despois do día mundial do Libro, iamos dar visibilidade por undécima vez, ao traballo que coa/da/desde/mediante/para/pola/sobre a lectura facemos os escolares en Tui.

Para escribirmos este relato, ademais do tempo, tiñamos o lugar: o incomparable marco da praza de San Fernando (se a climatoloxía primaveral non resultaba adversa), tiñamos os protagonistas: a rapazada e os docentes dos centros de ensino tudenses, tiñamos as historias e o modo de presentalas (cancións, carteis, contos, danzas, dramatizacións, percusión, recitacións...) todo baixo o lema “Letras en feminino” porque xa que “letras” e “lectura” son femininas e plurais queriamos reivindicar o papel das mulleres da man das escritoras An Alfaya, María Canosa, Paula Carballeira, Yolanda Castaño, Rosalía de Castro, Exeria, Amy Krouse Rosenthal, Violeta Monreal e Anaír Rodríguez; das ilustradoras Abi Castillo e Belén Padrón; e da cantautora Sés.

Estaban as que nós pensabamos que ían ser as protagonistas mais esqueceramos que en moitas narracións fronte ás protagonistas  hai antagonistas.

Un microorganismo infeccioso de nome COVID-19 coouse na nosa narración e de antagonista pasou a indiscutíbel protagonista. Este virus,  ao que non lle importa a raza nin a cor da pel atacando a todos por igual e causando o mal, tennos confinados. Mais a súa forza non vai ser quen para abater a enerxía e o pulo das nosas lecturas porque ao carón das xanelas ou dos balcóns, dende a comodidade do salón familiar ou entre as virtuais reixas do arresto domiciliario:

#Tod@sLemosNaCasa
#TuiLeNaCasa