Os expertos afirman que a xente é máis emocional na lingua materna. A lingua materna é a que aprendemos na primeira infancia e achéganos ás emocións moito mais que unha lingua estranxeira.
Poderiamos dicir que, cando aprendemos unha lingua, as palabras chegan ao noso cerebro e somos capaces de procesalas e entendelas; en cambio, moitas palabras da nosa lingua nativa tocan directamente o noso corazón.
Así que hoxe, Día das Letras Galegas, imos dedicarlle o mércores de emocións a unha emoción propiamente galega, e que só se escribe na nosa lingua, A MORRIÑA.
Rafael Bisquerra, no seu dicionario de emocións e fenómenos afectivos, inclúe a morriña no total das emocións recollidas nel e, dentro delas, na galaxia da tristeza.
Define a morriña como “tristeza ou melancolía, especialmente a nostalxia da terra natal. Palabra propia de Galicia”.
Invítote a que reflexiones sobre a morriña.
Sentíchela algunha vez? Se foi así, en que situación?
Para ti tamén forma parte da galaxia da tristeza ou a morriña no “che fai sentir tan mal”?
Que fas cando sentes morriña? Como a xestionas?
Para ti tamén forma parte da galaxia da tristeza ou a morriña no “che fai sentir tan mal”?
Que fas cando sentes morriña? Como a xestionas?
Hoxe é un día para celebrar a nosa lingua e pensamos que falar da emoción que mais nos representa sería unha boa idea, FELIZ DÍA DAS LETRAS GALEGAS¡¡¡¡
