Excelente libro do Premio Nobel William Golding que nos achega unha especie de fábula moral sobre a condición humana na que se nos expón, dunha forma moi amena, a teoría de que unha educación excesivamente represiva e dura pode causar que as persoas cometan tolerías cando non teñen quen lles controle.

¿Imaxinádevos nunha illa deserta sen pais, profesores ou calquera outra persoa maior que teña conta de vós?

Se cadra os rapaces de 4º de ESO que xa leron o libro deron coa resposta.

RESUMO DO LIBRO

A novela conta a historia dun fato de rapaces que, logo de sobreviviren a un accidente aéreo, teñen que organiza-la súa vida nunha illa deserta sen a presencia dos adultos. Os rapaces da illa de Señor das moscas son, de certo, personaxes dunha parábola ou dunha fábula que, coma tódalas grandes parábolas, lle revela ó lector unha conexión íntima e desacougante entre o aspecto inocente, de literatura de entretemento, que ten a súa superficie, e os fondos abismos do seu interior. Segundo William Golding "A moral da novela é que a estructura dunha sociedade debe depender da natureza ética do individuo, e non dun sistema político, aínda que sexa aparentemente lóxico e digno de respecto. O libro", afirma o autor, "ten, en conxunto, unha natureza simbólica".

 Escapado. Do monte Pindo ao exilio pasando pola illa de San Simón, de Luís Lamela

Lamela García, Luís, Escapado. Do monte Pindo ao exilio pasando pola illa de San Simón, Vigo: Editorial Xerais de Galicia, col. Crónica, xuño, 2009, pp. 262. (ISBN: 978-84-9914-019-3).

Luís Lamela García (Corcubión, 1945) publica o seu primeiro libro en galego e continúa coa temática dos anteriormente publicados en castelán, é dicir, a investigación sobre a represión franquista durante a posguerra e a ditadura. Nos trinta e dous capítulos que compoñen o libro, Luís Lamela conta a historia dos homes que fuxiron ao espazo mítico do monte Pindo en 1936 para non loitar no bando nacional do xeneral Franco. Como consecuencia deste feito, decenas de fuxidos, a maior parte deles moi xoves, foron perseguidos ata acabar encontrando a morte, outros a guerra e a maioría o cárcere. Outra parte destes homes rematou morrendo nos campos de concentración nazis e un número moi pequeno conseguiu alcanzar o exilio. Un destes mozos que logrou sobrevivir foi Teófilo Caamaño Formoso, alcumado O Cantolo, o cal é o protagonista do libro. O Cantolo regresa á Coste da Morte, ao monte do Pindo, con oitenta e tres anos e logo de sesenta anos de exilio nos Estados Unidos. Luís Lamela presenta ao Cantolo como un home que regresa para encontrarse coa súa memoria, co seu pasado e a partir de aquí relata a súa inicial fuxida, a detención posterior e a tortura que sufriu na localidade de Corcubión. Despois trasladárono ao castelo de San Felipe en Ferrol e alí coñeceu a súa sentenza: doce anos e un día de reclusión temporal. De aí mudárono para o lazareto da illa de San Simón, daquela convertido en penal. Milagrosamente consegue sobrevivir a un fusilamento e regresa ao monte Pindo. Alí contacta con outros fuxidos e planean marchar de España nun barco e, ao final, lógrano. O exilio espera ao Cantolo, primeiro Francia e logo os Estados Unidos. Luís Lamela mestura neste libro algúns datos históricos coa súa inventiva e desta maneira conta a historia de Teófilo Caamaño, o Cantolas, un dos fuxidos ao monte Pindo tras a sublevación franquista do ano 1936.

Álvarez Cáccamo, Alfonso, Sebes contra o vento, A Coruña: Editorial Espiral Maior Poesía, 2009, pp. 47, (ISBN: 978-84-92646-22-7).

Alfonso Álvarez Cáccamo (Vigo, 1952) publica o seu último poemario que leva o título de Sebes contra o vento. Iníciase a obra cunha dedicatoria ao seu irmán Pepe Álvarez Cáccamo e ao seu amigo da infancia Xosé Humberto Baena Alonso. Consta o poemario de vinte e oito poemas estruturados en dúas seccións sen título. O primeiro destes bloques presenta vinte e tres poesías de temática variada. Nos versos desta primeira parte aparecen numerosos elementos da natureza, onde destacan principalmente a auga e o vento. A dor da perda dos seres queridos tamén aparece nesta primeira sección e é un dos alicerces do poemario; destacan os poemas “O noso pai vai morrer mañá”, onde fala da morte do seu proxenitor, ou o poema “Despedinme de ti”, dedicado ao seu amigo de xuventude, Xosé Humberto Baena Alonso, o cal foi executado en 1975 polo réxime franquista. No segundo bloque do libro, o cal consta de cinco poemas, a temática varía notabelmente. Nestas poesías aparece o amor como elemento central, é o caso dos poemas: “Esvaiuse o sol”, “Fomos xuntos a sentarnos na pedra febril” ou “De ti non me afastei nin un minuto”.

Conde, Alfredo, María das Batallas, Vigo: Editorial Galaxia, col. Literaria, n.º 245,
2007, 306 pp. (ISBN: 978-84-7154-114-7).

Novela que narra o acontecemento histórico vivido na Coruña cando María Pita
defendeu a cidade do ataque das tropas de sir Francis Drake. O nó da novela céntrase na
figura da heroína, pero sen continuar a visión romántica da personaxe, céntrase noutros
detalles coma os numerosísimos preitos que sostivo ao longo da súa vida e os intereses
non sempre heroicos que a animaban, como a pretensión de ser alférez ou a de lograr do
Rei a franquicia para comerciar co viño de Porto, cousas que non lle foron concedidas.
A novela de Alfredo Conde (Allariz, Ourense, 1945) supón un total achegamento á
época histórica. Dende o punto de vista estrutural a obra está dividida en diversos
capítulos a modo de diario no que se recollen as datas e a localización dos
acontecementos.