Club de Ciencia

Unha das actividades que facemos no Club de Ciencia e estudar abiodiversidade dos lavadoiros  traedicionais abandoados de Rois.

É unha actividade que consiste en traer mostras de distintos lavadoiros abandoados de Rois e observalas ao microscopio e intentar identificar os seres vivos que habitan neles.

A verdade é que a biodiversidade de especies e grupos taxonómicos é inmensa, e ao longo deste ano puidemos observar multitude de organismos: bacterias, protozoos de todas as clases, rotíferos, copépodos, ostrácodos, larvas de quironómidos, gusanos nematodos, larvas de insectos, diatomeas, algas filamentosas, bacterias, ovos de distintas especies, e un largo etcétera, que paseniñamente fomos identificando, fotografando e catalogando nun amplo estudo sobre estes peculiares ecosistemas.

Sen dúbida, o ano que ven continuaremos.

Se hai unha actividade científica que desperta  a creatividade e o espiritu de competición esa é a dos foguetes de auga.

E realmente pouco o que se necesita; a saber: botellas de auga ou refrescos de distintos tipos e tamaños, bombíns de bicicleta, válvulas de cámaras de bici, tapóns, algunha cartulina, cinta adhesiva, auga (por suposto), algún contrapeso como bolas de golf ou outro material, e por suposto moitísima creatividade.

A actrividade consiste en por en práctica a terceira lei de Newton ou principio de acción-reacción mediante a creación dun foguete propulsado por auga e aire comprimido, e mediante a aplicación do principio de proba e erro, atopar o deseño de foguete máis iodóneo que nos permitise acadar a máxima altura posible.

A creatividade e competitivade do alumnado, permitiunos acadar deseños que foron realmente eficaces e acadaron unha altura considerable.

Sen dúbida, unha actividade onde ainda poderemos experimentar novas concepcións co obxectivo de bater os records de altura acadados.

A cría de peixe cebra no laboratorio supón todo un desafio para o alumnado do Club de Ciencias. O interese do peixe cebra é que hoxe en día é moi usado como animal de laboratorio: é barato, fácil de criar, ten unha altísima capacidade de rexeneración de órganos, e pode usarse tanto para investigación como para testar medicamentos.

Para elo preparamos dous acuarios: un para estabular os adultos e outro para a cría. O ser peixes de augas quentes foi necesario mercar filtros, termostatos, así como alimento específico e todo o necesario para a cría. 

Todas as semanas renovabamos parte da auga, e mediamos os parámetros físico-químicos da auga para manter as condicións idóneas.

Para crialos separamos dous machos e unha femia para o tanque de cría, e mediante un temporizador controlamos o fotoperiodo para que a luz se apagase pola noite e se encendera as 8 da mañá, que é cando os machos estimulan á femia para por os ovos e fecundalos.

Tivemos moitísimos ovos, e como son transparentes poidemos seguir todo o proceso de desenvolvemento embrionario ata o nacemento das crías. As crías tamén se podían ver nos primeiros estadios por transparencia, polo que pudiemos ver como circulaba o sangue, a columna vertebral, o latexo de corazon, e as distintas estruturas do peixe. As crías as alimentamos con protozoos, dos que previamente prepararamos un cultivo aparte, así como con xema de ovo, e finalmente con alimento específico para alevíns.

Sen dúbida, toda unha grande aventura que nos fixo sentir como investigadores e que repetiremos para o próximo ano.

Unha das actividades que fixemos co alumnado de 4º da ESO foi a realización dos chamados foguetes de azucre. Para elo fíxonos falta o seguinte material: nitrato potásico azucre glas (sacarosa), tubos de pvc, area de gato,estufa eléctrica, balanza ebengalas de cumpleanos.

O primeiro paso foi facer a mestura do nitrato potásico co azucre, que tamén é chamada "pólvora blanca". Neste paso tivemos que ter especial coidado co secado, o cal fixemos nunha estufga eléctrica. Unha vez feita a mestura a introducimos nun anaco de tubo de PVC tapando os extremos con area de gato. Tivemos que prensar todo con tolete de madeira do diámetro do tubo e golpeando cun martelo. Ao final fixem,os un burato onde introducimos a bengala de cumpleanos que fixo as veces de mecha.

O experimento saliu á perfeción para regocijo de todo o alumnado, pero temos que recoñocer que lograr un bo secado da mestura é fundamental para que o foguete sala disparado cara arriba e non quede na terra botando fume coma un botafumeiro..

O ano próximo probaremos con novas ideas

Unha das actividades que fixemos en secundaria no Club de Ciencia, foi desentrañar os fundamentos da creación dos fogos artificiais. Tras proceder a unha investigación previa, descubrimos que esta cor se debe á utilización de distintas tipos de sales nos mesmos, dependendo a cor dos catións que leven as sales.

O procedemento foi relativamente sinxelo. Preparamos varios recipientes con distintas sales, a saber: sulfato de estroncio, cloruro de calcio, cloruro de sodio, sulfato de cobre, e sulfato de bario. Disolvimos as sales en alcol, e logo lle prendimos lume e así obtivemos distintas cores: vermello, laranxa, amarelo , e zul. A verdade é que as cores non sempre foron nítidos, polo que de cara o ano que ven profundizaremos máis na actividade, e investigaremos como obrter novas variedades cromáticas mediante a mestura das diferentes sales.