Micrófonos

Cantos micros diferentes hai?

mcro

O micrófono é o compoñente máis básico da cadea de gravación sen o que non poderiamos captar os sons que nos rodean.

Encárgase de transformar a enerxía acústica, as ondas de son, en enerxía eléctrica, permitindo así o rexistro, almacenamento, procesamento e transmisión dos sons.

TIPOS DE MICROS

Os micrófonos pódense clasificar dependendo de:

A.- como transforman o sinal acústico en eléctrico.

1.- Dinámicos: son moi resistentes, ideais para gravar percusión ou amplificadores de guitarra e baixo e para usar en festivais e actos ao aire libre.

2.- De condensador: gravan con moita calidade e utilízanse nos estudios de gravación. Ideais para gravar na aula de música grupos vocais e instrumentais, solistas, así como sons exteriores.Son moi sensibles, polo que debemos tratalos con moito coidado.

3.-Piezoeléctricos: colócanse en contacto directo co instrumento/fonte de son e recollen directamente as súas vibracións, por iso tamén se chaman micros de contacto.

Clau Maneiro. Obra derivada Wikimedia Commons. Tipos de micros (CC BY-SA)

B.- a dirección na que apuntan e captan o son (directividade)

1.- Omnidireccional: recibe coa mesma sensibilidade calquera son independentemente do punto de onde proceda o mesmo, sen ter en conta o seu punto de orixe.

2.- Unidireccional: maior sensibilidade aos sons que veñen de frente.

3.- Bidireccional ( forma de 8): recollen sons dende dúas direccións opostas. Isto permite colocar a dous locutores fronte a fronte, ou a dous actores de dobraxe para que graven cara a cara durante unha escena.

Os micrófonos dinámicos son todos unidireccionais, pero os micrófonos de condensador poden ter diferentes direccións para recoller o son.

Clau Maneiro. Obra derivada J.Gómez Esqueira. Directividade (CC BY-NC-SA)

É importantísimo coñecer os patróns de directividade dos nosos micrófonos para colocalos correctamente nas gravacións.

Agora tócanos investigar na nosa aula de música... Con qué tipo de micrófonos contamos?

PARA QUE SERVEN...

1.- Estas monturas elásticas que rodean ós micros?

Wikimedia Commons. Monturas elásticas (CC BY-SA)

2.- E este aro situado próximo ao micro?

Wikimedia Commons. Filtro antipop (CC BY-SA)

Retroalimentación

1.- Pois as monturas elásticas serven para evitar que se recollan vibracións que poidan ensuciar as nosas gravacións como, por exemplo, a vibración da propia estrutura do edificio ao paso dun camión.

Grazas ás monturas elásticas, o micro permanecerá illado do soporte de micro que o sostén xa que estará suspendido nunhas gomas que impiden a transmisión das vibracións.

2.- O aro leva suxeita unha malla elástica. Suxéitase ao soporte do micro cunha pinza ou unha presilla con rosca.

Chámase filtro antipop e é case imprescindible á hora de gravar voces próximas.

Colócase entre o micro e a boca do cantante e serve para evitar ruídos provocados polos golpes de aire ao pronunciar consoantes oclusivas coma o “p” ou o “b”.

Ao mesmo tempo protexe o micro de posibles gotiñas de saliva.

SABÍAS QUE...

Clica aquí

Ter dous oídos permítenos escoitar en tres dimensións?

Sen os nosos dous oídos sería imposible adiviñar, por exemplo, por que lado se achega un coche e a que distancia está.

Non situariamos no espazo nin as voces nin as persoas que as emiten. Precisamente, para imitar a forma en que os oídos

escoitan, inventouse o son estéreo. Estéreo é a forma abreviada de dicir estereofónico.

Retroalimentación

Un son estéreo é aquel que ten un audio diferente por cada unha das canles (esquerda e dereita).

Se escoitamos calquera canción cuns auriculares e prestamos moita atención, percibiremos por un oído cousas que non oímos polo outro.

Hai instrumentos que posiblemente soarán máis polo esquerdo e outros que oiremos máis alto polo dereito.

Se pechamos os ollos, veremos a banda tocando cos músicos distribuídos polo escenario. Só con escoitalos creamos unha imaxe do espazoonde o grupo está tocando.

O son estéreo creouse para iso, para recrear imaxes auditivas e situar aos músicos e instrumentos no espazo, tentando escoitar a música gravada tal como o facemos na vida real, en tres dimensións.

Por exemplo, ao escoitar unha montaxe de son estéreo nun reprodutor de dous altofalantes, poderemos apreciar como nos falan dende a esquerda, nos berran dende a dereita ou camiñan conversando dun lado a outro.

Licenciado baixo a Licenza Creative Commons Recoñecemento Compartir igual 4.0

« Anterior | Seguinte »

Obradoiro 3.- Gravamos!