Skip to Content

Lapbook : As árbores do IES Perdouro

Mér, 08/06/2022 - 07:21 — karina
Se queredes aproximarvos ás arbores que se encontran no recinto escolar, o alumnado de 2º ESO PMAR  estivo observándoas durante todo o curso e facendo un traballo de campo da evolución das árbores segundo ás estacións do ano. Aquí tedes en formato lapbook o resultado: AQUÍ.
 
Cada un dos sete alumnos escolleu unha árbore e observouna como mínimo unha vez ao mes. Nese momento, fixeron unha foto e foron vendo como a árbore cambiou coas estacións.

Os obxectivos desta actividade eran:
- Coñecer nomes de árbores.
- Comprobar os cambios que se van producindo neles ao longo dos meses.
- Constatar se teñen algunha peculiaridade ou enfermidade para saber como coidalos.
- Coñecer as utilidades de cada árbore: froiteira, forestal, ornamental...
- Relacionarse co contorno natural.

Con todos os datos recollidos, o alumnado elaborou un lapbook cunha descrición da árbore, explicando como cambiaron as súas follas, flores, froitos, etc. Pegou as imaxes tomadas desde o mes de setembro ata o mes de abril e pegou tamén no traballo follas ou elementos recollidos das árbores, como as cocas ou bugallas que lle saen ao carballo e que non son froitos senón protuberancias esféricas creadas por un insecto.

O alumnado tivo oportunidade incluso de probar os froitos dalgunha das árbores, como o castiñeiro ou o albedro (arbutus unedo). Deste último nunca probaran os froitos.
  • 79 lecturas

Taller de técnicas de decoración de uñas con esmaltado permanente

Mar, 07/06/2022 - 13:03 — miruca
O martes 7 de xuño o alumnado de 1º e 2º do CM de Peiteado e Cosmética Capilar recibiu formación sobre decoración de uñas con esmaltado permanente en horario intensivo de 8:30 a 18:30h, cunha parada entre as 14:00 e as 16:00h. 

A poñente Alessandra Costa da empresa Arte Uñas de Ribadeo ensinou ao alumnado distintas técnicas decorativas con esmaltado permanente, semipermanente, xeles e acrílicos estimulando a súa capacidade creativa: 

a) stamping: aplicación de deseños a través de moldes. 

b) xel-paint a man alzada inspirándose na elaboración de elementos florais e da natureza (creación de bolboretas, animal print etc). 

c) técnica de nivelación con xel. 

Ampliaremos a información coa crónica do propio alumnado. 

Podedes acceder ao álbum AQUÍ. 

 

  • 140 lecturas

Fallo do xurado dos concursos da AC Os Matos

Ven, 03/06/2022 - 08:20 — miruca

O xurado resolveu outorgarlles os premios aos traballos presentados polos seguintes alumnos:

XV Concurso literario da As. Cultural Os Matos


RELATO CURTO, Tema "Cara a un planeta mellor"

Categoría 1º e 2º ESO:Categoría 1º e 2º ESO:

  • 1º premio: Ana Lestao Ben (2ºA)

Categoría 3º e 4º ESO:

  • 1º premio: Iria Calveche Barranco (4ºA)

POESÍA: Tema "O poder da palabra"

Categoría 1º ESO:

  • 1º premio: Sergio Gómez Couto (1ºB)
  • 2º premio: Julia Martínez Casas (1ºB)

Categoría 2º ESO:

  • 1º premio: Elian Sanches Tavares (2ºD)
  • 2º premio: Ana Lestao Ben  (2ºA)

 Categoría 3º e 4º ESO:

  • 1º premio: Iria Calveche Barranco (4ºA)

  

XIII Concurso de Imaxe da As. Cultural Os Matos - Tema "Cara a un planeta mellor"

 Categoría 1º ESO:

  • 1º premio: Julia Martínez Casas (1ºB)

Categoría 2º ESO:

  • 1º premio: Carla Paz Trelles (2ºC)
  • 2º premio: Ana Lestao Ben (2ºA)

Categoría 3º ESO:

  • 1º premio: Shiva Eliska Alinda Nurhakim (3ºB)

 

 

 


  • 121 lecturas

En un lugar de la Mancha de cuyo nombre.....

Mér, 01/06/2022 - 07:10 — karina

O alumnado de 3º de ESO colleu a pluma de Cervantes e adaptou o Quixote aos tempos de hoxe. Mirade canta creatividade: Accede o libro en formato PDF AQUÍ.

 

Remontando ao século XIII, compuxeron Cuadernas de vías do século XXI.  Accede o libro en formato PDF AQUÍ.

 

  • 81 lecturas

Entrevista a Ledicia Costas

Sáb, 28/05/2022 - 21:09 — miruca
Cando Ledicia Costas nos visitou en abril fixémoslle unha entrevista. Aquí a tedes. Esperamos que vos resulte interesante coñecer máis de preto a esta escritora que nos contou novidades sobre as súas próximas publicacións.

Ledicia Costas (Vigo, 1979) é unha das escritoras máis traducidas e recoñecidas da literatura galega, e os seus libros son constantemente reeditados, entre eles Unha estrela no vento, O corazón de Xúpiter, Escarlatina, a cociñeira defunta etc. Os últimos galardóns que conseguiu foron o Premio da Cultura Galega e gañou o Premio Merlín de Literatura coa novela O neno de lume (Xerais 2022). 

O 7 de abril visitounos no IES Perdouro e realizamos a seguinte entrevista. 

 Ádila: Ti xa querías ser escritora desde pequena? 

- Sempre quixen ser escritora, desde pequena. 

Daniel Varela: Con cantos años escribiches a túa primeira historia que recordes? 

- A miña primeira historia escribina cando tiña 13 anos e menos mal que non a publiquei porque me dá moita vergonza. 

Daniel Varela: Houbo algunha persoa na que te fixaras ou que te apoiara desde o principio para ser escritora? 

- Eu penso que a persoa que me apoiou desde o comezo foi miña nai, que me tivo que levar a todos os eventos cando eu era menor de idade. 

Ádila: Como cres que foi evolucionando a túa maneira de escribir? 

- Fun aprendendo pola miña conta lendo moito e corrixindo os meus propios erros. 

Pablo: Vimos que publicabas máis dun libro por ano. Cantas horas dedicas a escribir? 

- Escribo menos do que me gustaría, xa que non teño moito tempo. Dedícolle unhas 6 horas ao día. 

Gerson: Cantos premios gañaches en total?

- Nunca os contei porque non me gusta falar moito diso. Dáme un pouco de vergoña, pero podes buscalo no wikipedia que alí chos pon todos. 

Daniel Varela: Canto podes gañar cando publicas un libro? 

- Eu gaño pouco mais de 70 céntimos por cada libro vendido. Os que máis gañan co libro son os das editoriais e os da empresa de distribución. 

Daniel Pernas: Escribiches algunha vez poesía? 

- Si, Xardín de inverno. Proximamente publicarei outro libro de poemas. 

Daniel Pernas: Habería algunha profesión que che gustaría desempeñar á parte de ser escritora? 

- Gustaríame facer audiovisuais ou algún podcast. Antes traballaba na avogacía, pero deixeino porque non me gustaba. 

Sofía: Cal dos teus é o teu libro favorito? 

- Escarlatina, a cociñeira defunta. 

Daniel Pernas: Cal é o teu libro favorito sen ser dos teus?  

- Poderían ser Drácula e Cartas de Inverno. 

Lidiana: Cal foi o libro que máis che custou escribir? 

- O libro que máis me custou escribir foi Un animal chamado néboa. Tiven que facer moito traballo de investigación e foi moi duro ver todas as atrocidades que se fixeron por culpa do nazismo. 

Lidiana: En que autoras ou autores te inspiraches para escribir? 

- Inspireime en autores que escriben historias infantís. 

Lidiana: Ti escribes o que che gusta ou o que demandan os lectores? 

-Eu escribo o que me gusta. 

Maira: Por que che gustan os cemiterios ? 

- Porque a miña avoa me levaba cando tiña entre 3 e 6 anos poñer flores. Eu ía vendo todas as lápidas que por alí había. Agora cada vez que vou a un sitio, gústame visitar os cemiterios. 

Andresa: Escoitas música mentres escribes? Que tipo de música? 

- Si, gústame moito a música de Ólafur Arnalds, “Particles ft. Nanna Bryndís Hilmarsdóttir”, por exemplo. É un músico islandés, pero cando vou no coche escoito outro tipo de música. É que a de Ólafur Arnalds reláxame. 

David: En que te inspiraches para escribir O corazón de Xúpiter? 

- En que un rapaz lle falaba por Facebook a unha rapaza e intentaba chantaxeala con fotos dela desnuda. Facíalle ciberbullying. 

Elian: Coñeciches a alguén a que lle pasara o mesmo ca a Isla? 

- Coñecín o caso desa rapaza. Tiña 15 anos; chamábase Amanda Todd. Uns días despois de escribir o libro, vin ese caso, que era parecido ao do libro O corazón de Xúpiter. Un home ameazaba a unha rapaza con subir as súas fotos núa e ela acabou suicidándose. 

Enol: Tiñas algunha intención ou finalidade á hora de escribir ese libro? 

- Para alertar as rapazas e rapaces do que pode pasar cando quedas cun descoñecido. 

Álex: Por que escribes libros cun final tan tráxico? 

- Escribo tamén libros sen finais tráxicos pero os que máis vos atraen coa vosa idade son libros dese tipo. 

Leydi: Pensaches algunha vez en facer unha segunda parte de Unha estrela no vento? 

- Non, pero vou publicar en breve unha novela xuvenil parecida a Unha estrela no vento e O corazón de Xúpiter. Espero que vos guste moito. 

Ledicia Costas foi moi agradable con todo o alumnado que puido conversar con ela. É unha persoa moi próxima e moi amable. Interesouse moito polos nosos gustos e encantoulle ver na biblioteca exemplares de todos os seus libros en galego. Xa coñecía o noso instituto porque fora entrevistada hai anos polo equipo de Proxecto Neo, programa radiofónico realizado por compañeiras e compañeiros do IES Perdouro. 

Podedes ver as imaxes da súa visita AQUÍ. 

Alumnado de 2º PMAR e 4º ESO B2

  • 156 lecturas

Visita á Frouxeira, San Martiño e Mondoñedo

Xov, 26/05/2022 - 13:48 — miruca
O día 10 de maio o alumnado de 2º ESO fixemos unha saída para visitar A Frouxeira, a Basílica de San Martiño de Mondoñedo e a catedral e vila de Mondoñedo. 

Saímos do instituto ás oito e media. O primeiro sitio que visitamos foi a Frouxeira, a antiga fortaleza do mariscal Pardo de Cela da que agora só quedan algunhas pedras e as ruínas do que fora o alxibe que proporcionaba auga á fortaleza. Como ben nos explicou o guía, a fortaleza estaba situada nun lugar estratéxico que lles permitía aos seus habitantes defenderse dos inimigos, e o acceso ás ruínas aínda é difícil hoxe en día, para canto máis naquela época cando non había un camiño de subida. 

Despois de saír da Frouxeira emprendemos o camiño cara á Basílica de San Martiño de Mondoñedo, que realmente pertence agora ao concello de Foz. A orixe deste nome é que antes ese sitio era coñecido como Mondoñedo, pero ao cambiar a sé diocesana a outro sitio, este pasou a coñecerse como Mondoñedo. O guía explicounos algunhas curiosidades sobre a edificación, como as esculturas que a igrexa presenta na parte que une o tellado e a parede, que simbolizaban a relación dos humanos entre eles, cos animais e coas plantas, e o crismón, símbolo presente no lintel da portada que simboliza que Deus é o comezo e a fin do mundo. Dentro da igrexa puidemos ver as esculturas dos capiteis, que se consideran moi importantes. Nunha época onde a poboación era maioritariamente analfabeta, os artistas tiñan que poñerse a disposición da Igrexa para poder instruír á poboación na fe cristiá, o que facía que os templos fosen unha especie de Biblia en pedra. Ademais, falounos de San Rosendo, un importante bispo da zona. Tamén nos contou a lenda da Fonte da Zapata, que se sitúa a carón do templo. Conta a lenda que un día presentáronse uns discípulos ao bispo, e dixéronlle que non había auga, polo que o bispo saíu e tirou o seu zapato. Do sitio onde caeu o zapato brotou a auga, e ese sitio é hoxe a Fonte da Zapata. Despois tamén visitamos o museo de San Martiño. Posteriormente fomos ao parque situado ao lado do templo onde fixemos un pequeno descanso antes de seguir cara Mondoñedo. 

Despois, saímos cara a Mondoñedo e o primeiro que fixemos foi ir á catedral. A catedral tiña un servizo de audioguía que ía por capítulos segundo a sección do templo na que nos atopásemos. A catedral é unha mestura entre o estilo románico e o gótico. A portada da catedral é románica posto que ten arcos de medio punto, e a edificación ten poucas ventás. Porén, ten algunha vidreira, arcos apuntados, bóvedas de crucería e un rosetón. Na catedral de Mondoñedo está o sepulcro de Pardo de Cela. 

Ao saír da catedral fomos á fonte próxima e despois fomos á Ponte do Pasatempo, onde se di que Isabel de Castro, casada con Pardo de Cela, foi retida cando intentaba traer o indulto que os Reis Católicos lle outorgaran ao seu marido. 

A continuación volvemos á catedral. Houbo xente que decidiu comer noutro sitio da vila e houbo xente que comemos alí diante ou nesa praza. Despois tiñamos ata as tres e media para facer o que quixésemos e fomos andar polas inmediacións ata que acabamos no parque do seminario. De aí fomos para a catedral porque xa era hora de volver. 

Esta saída estivo moi ben. Ademais de aprender moitas cousas novas, debido a que pola situación sanitaria levabamos dous anos sen saídas, penso que a viaxe era necesaria. Foi tamén un bo momento para ver cousas que estiveramos estudando na clase previamente, como os estilos arquitectónicos e a historia de Pardo de Cela. 

Podedes ver o álbum de imaxes AQUÍ. 

 

Ana Lestao Ben – 2º ESO A

  • 170 lecturas

Asistimos á presentación do libro A Super_Acción de Mauricio de Saúde Mental A Mariña

Lun, 23/05/2022 - 20:03 — miruca
Este luns 23 de maio, a orientadora do IES Perdouro, Ana I. Quián Roig, asistiu en Cervo á presentación da obra A Super_Acción de Mauricio da Asociación Saúde Mental A Mariña. 

A elaboración deste conto pertence ó Proxecto “Sabores do mar, saboreando a vida”, proxecto que pretende mellorar e innovar na atención das persoas con enfermidade mental e contribuír á súa integración na comunidade poñendo en valor os produtos mariñeiros, así como sensibilizar á poboación sobre os mesmos. E que mellor maneira de facelo que elaborando un conto creado na súa totalidade por persoas con enfermidade mental (guión, ilustracións,...) contando unha historia na que se ven reflectidos e dan a coñecer como se senten. 

Con esta publicación, quérese normalizar o padecemento dunha enfermidade mental e eliminar prexuízos. A súa intención é enviar este conto aos centros educativos para poder loitar contra o tan temido estigma social dende os máis pequeniños... sensibilizando e educando. 

Ao acto estaban convidadas a Conselleira do Mar, Dna. Rosa Quintana; a Xefa de Servizo de Saúde Mental, Dna. María Tajes; a Subdirectora Xeral de Atención Primaria, Dna. Sinda Blanco Lobeiras, entre outras autoridades. 

Recomendamos a lectura deste conta que a asociación doou para a nosa biblioteca. 

  • 134 lecturas

Visita ao castro de Viladonga e á lagoa de Cospeito

Lun, 23/05/2022 - 01:21 — miruca

O mércores 11 de maio o alumnado de 1º ESO fomos de excursión para visitar varios lugares da Terra Chá, concretamente o castro de Viladonga, a lagoa de Cospeito e a área recreativa da Madalena en Vilalba. Nesta saída acompañáronos tres profesoras: María (de Bioloxía), Carmen Sampedro (de Educación Física) e Carmen Castro ( de Xeografía e Historia). 

 
Saímos do instituto arredor das nove da mañá e durante a nosa viaxe puidemos ver paisaxes fermosas, como as do val de Lourenzá. Tamén vimos un fenómeno meteorolóxico curioso: a inversión térmica. 
 

Despois dun hora e media de viaxe chegamos ao castro de Viladonga, onde nos esperaban dúas guías que nos conduciron ao interior do museo, onde vimos en primeiro lugar un vídeo explicativo do castro e a historia da súa escavación. Unha vez rematado, dividíronnos en dous grupos para visitar mellor o castro e o museo. No museo explicáronnos como se facían as escavacións e tamén nos falaron dos diversos obxectos que se atoparon neste castro, como puñais, sachos, ósos de animais, diversos tipos de cerámica, utensilios para cociñar e incluso un xogo que garda certo parecido co xadrez. Vimos tamén unha maqueta do castro e unha infografía na que aparecían, entre outras cousas, un ferreiro e un home sacando a graxa da pel dun animal. No castro ensináronnos os diversos tipos de vivendas (circulares e rectangulares), o alxibe onde gardaban a auga, a muralla (á que nos deixaron subir), e unha cova misteriosa da que non saben moi ben a súa función, pero que garda no seu interior un estraño musgo que brilla na escuridade. A guía tamén nos explicou outras cousas moi curiosas, como por exemplo que o castro se empezou a escavar a raíz da aparición dun torque, que se enganchou no corno dunha vaca coa que araban a terra, xa que o lugar do castro eran terras de labor. 

 
Rematada a visita ao castro de Viladonga subimos ao autobús e puxemos rumbo á lagoa de Cospeito, onde María, a nosa profesora de Bioloxía, fíxonos de guía. Aquí, ao principio do paseo, vimos uns carteis que informaban da fauna que se atopa neste lugar como raposos, tritóns, ras, peixes ou diferentes tipos de aves. Na nosa ruta atopamos unhas cabanas altas de madeira, que son observatorios para ver as aves. De cinco en cinco subimos a un deles, dende onde puidemos ver unha vista espectacular da lagoa. María tamén nos explicou que a lagoa é un lugar pouco contaminado e por iso medran liques nos troncos das árbores. Repasamos con ela cousas que deramos na clase, como a polinización anemófila, as plantas anxiospermas ou os liques, xa que de todo isto tiñamos exemplos á beira do camiño polo que iamos. Ademais logramos ver algunha ra e tamén un niño moi grande dunha cegoña. A ruta pola lagoa de Cospeito foi moi interesante, pero chegamos cansados ao autobús porque tivemos un día de moita calor. 
 
Dende Cospeito saímos en dirección cara á área recreativa da Madalena, en Vilalba, onde comemos á sombra das árbores que hai neste lugar. Despois de xantar, tivemos tempo para descansar e as profesoras deixáronnos comprar xeados nunha cafetería. Para finalizar a xornada, a profesora Carmen Sampedro organizou uns xogos moi divertidos, nos que participou case toda a xente. Dividímonos en grupos de catro ou cinco persoas e, no primeiro xogo, cada un de nos tiña que tirar para un lado e lograr coller un obxecto. No segundo xogo, tiñamos que facer una liña, o máis longa posible, coas cousas que levabamos postas (camisetas, calcetíns, zapatillas...). Rimos moito facendo estes xogos! 
 
Arredor das catro e media, e despois de sacar unha foto de recordo en grupo, saímos de Vilalba cara a Burela, a onde chegamos ás cinco e media. Foi un día moi especial para nós, xa que despois de dous anos por fin saïamos todos xuntos nunha excursión en autobús. Pasámolo moi ben e oxalá poidamos facer máis saídas deste tipo o próximo curso. 
 
Podedes ver o álbum de fotos AQUÍ. 
 
Alumnado de 1º ESO
  • 204 lecturas

17 de maio ás 12:05h na TVG: Documental #HastagGurriarán gravado no IES Perdouro

Mar, 17/05/2022 - 10:30 — miruca
Cancelo Gurriarán é un documental dirixido por Santiago Raimundi, que reivindica a figura discreta de Florencio Delgado Gurriarán, a través da investigación, a escritura e o xornalismo. Gurriarán foi un poeta e avogado galego cuxa defensa incansable do idioma e apaixonada reivindicación da cultura fixo que se tivera que exiliar en México, onde escribiu media ducia de poemarios antes de finar nunha viaxe aos Estados Unidos en 1987. 
 
O documental retrata o proceso de busca e investigación sobre Florencio Delgado Gurriarán dun grupo de estudantes de 4º ESO do IES Perdouro. 
  • 257 lecturas

Carteis das Letras galegas 2022: Florencio Delgado Gurriarán

Mér, 11/05/2022 - 01:02 — miruca

O alumnado de 4º ESO B2 elaborou unha exposición de oito carteis nos que nos mostran os datos biográficos máis relevantes do autor homenaxeado este ano o Día das Letras, Florencio Delgado Gurriarán. 

Como cada ano, o Equipo de Dinamización Lingüística do IES Perdouro publica este traballo para contribuír ao coñecemento da nosa literatura e da nosa historia. 

Nesta ocasión, trátase dun escritor que tivo que pasar gran parte da súa vida exiliado, polo que viviu en terras mexicanas, mais desde alí traballou arreo por manter viva a cultura galega nunha etapa na que resultaba moi difícil facelo desde Galicia. 

Convidámosvos a que leades os carteis. Se queredes botarlles un vistazo, ler poemas ou consultar a súa cronobiografía, están expostos no edificio 1. 

  • 161 lecturas


by Dr. Radut