Blogues

Como remate das actividades do Club de Ciencia na Secundaria, decidimos organizar un roteiro matemático-xeolóxico en Santiago de Compostela.

Foi todo un desafio, e descubrimento, percorrer as entrañas de Compostela á busca dos misterios matemáticos e xeolóxicos que nos poda ofrecer.

Deste xeito aprendimos por qué moitos dos edificios de Santiago son simétricos, cómo calcular a área dunha elipse nasw xanelas de San Martiño Pinario, por qué as catenarias das cadeas do Hostal dos Reis Católicos son mellores que os arcos de medio punto, cómo calcular a altura da Berenguela facendo uso dun espello e unha cinta métrica, ou cómo se usou a proporción aúrea nalguns dos elementos arquitectónicos do Cabildo de Santiago.

Pola súa parte, tamén estudamos a composición do granito nos edificios, que factores afectaban ao seu deterioro, por qué a fachada da catedral está máis deteriorada pola cara das Platerias, cómo se descubriu a procedencia do granito das estatuas do Pórtico da Gloria, ou por qué as pedras da Plaza de Mazarelos nos falan de cando se formou o panxea.

Para rematar a xornada, decidimos ir tomar uns pinchos ao campos universitario, ao mesmo tempo que debatiriamos sobre cómo  pode afectar a intelixencia artificial ás nosas vidas. Temos que confesar que a fame e os pinchos foron un duro rival incluso para a ciencia, polo que tivemos que deixar o debate científico para unha próxima ocasión.

Unha das actividades que facemos no Club de Ciencia e estudar abiodiversidade dos lavadoiros  traedicionais abandoados de Rois.

É unha actividade que consiste en traer mostras de distintos lavadoiros abandoados de Rois e observalas ao microscopio e intentar identificar os seres vivos que habitan neles.

A verdade é que a biodiversidade de especies e grupos taxonómicos é inmensa, e ao longo deste ano puidemos observar multitude de organismos: bacterias, protozoos de todas as clases, rotíferos, copépodos, ostrácodos, larvas de quironómidos, gusanos nematodos, larvas de insectos, diatomeas, algas filamentosas, bacterias, ovos de distintas especies, e un largo etcétera, que paseniñamente fomos identificando, fotografando e catalogando nun amplo estudo sobre estes peculiares ecosistemas.

Sen dúbida, o ano que ven continuaremos.

Se hai unha actividade científica que desperta  a creatividade e o espiritu de competición esa é a dos foguetes de auga.

E realmente pouco o que se necesita; a saber: botellas de auga ou refrescos de distintos tipos e tamaños, bombíns de bicicleta, válvulas de cámaras de bici, tapóns, algunha cartulina, cinta adhesiva, auga (por suposto), algún contrapeso como bolas de golf ou outro material, e por suposto moitísima creatividade.

A actrividade consiste en por en práctica a terceira lei de Newton ou principio de acción-reacción mediante a creación dun foguete propulsado por auga e aire comprimido, e mediante a aplicación do principio de proba e erro, atopar o deseño de foguete máis iodóneo que nos permitise acadar a máxima altura posible.

A creatividade e competitivade do alumnado, permitiunos acadar deseños que foron realmente eficaces e acadaron unha altura considerable.

Sen dúbida, unha actividade onde ainda poderemos experimentar novas concepcións co obxectivo de bater os records de altura acadados.