Animación

A cebra Camila

O alumnado do CIFP Portovello representou, no teatrillo de guiñol, unha adaptación, feita por eles mesmos, do conto "A cebra Camila", escrito por Marisa Núñez, ilustrado por Ocar Villán i editado por Kalandraka.

O público infantil, e non tan infantil, foi cutivado pola historia que lle aconteceu á cebra Camila, e disfrutou da fantástica posta en escena deste precioso conto.

Camila é unha cebra moi traste que desobedece a súa nai  e non se abriga. Un día, ao saír de casa, o vento levoulle as raias do vestido. Ela chorou bágoas de pena, polas raias perdidas. Nesta historia acumulativa, Camila foi recuperando as súas raias a medida que ía atopando personaxes polo camiño (unha araña, unha serpe, o arco da vella, un pato, un caracol,...) que lle axudaron co que puideron, sen esperar nada a cambio, logrando, con cada agasallo, que Camila chorara menos e esquecera a súa pena...

A cebra Camila é un conto que fala sobre a importancia que teñen na nosa vida o resto de persoas e a axuda, o afecto, o respecto... que nos poden facilitar para ser felices.

Este conto é moi adecuado para traballar as emocións, a solidariedade e a amizade.

Moitos parabéns para o alumnado do CIFP Portovello pola súa elección e  representación.

Galería de imaxes

GALERÍA DE IMAXES

Como remate, desta actividade de animación á lectura, divertímonos bailando e imitando os movementos das personaxes que apareceron na historia...

Pasámolo xenial!!!

Visita á biblioteca do barrio da Ponte

Galería de imaxes

O alumnado de 2º de Ed. Primaria realizou unha visita guiada á biblioteca municipal do barrio de A Ponte. Para chegar ata as instalación da biblioteca realizamos unha andaina pola beira do río Miño disfrutando dunha paisaxe espectacular que moitos de nos non coñeciamos.

Unha vez que chegamos á biblioteca, a encargada da mesma, recibiunos e explicounos todos os servizos que ofertan ao público. Asemade, comentounos todas as seccións que se poden atopar na mesma e as actividades de animación á lectura que realizan co lectores na nosa idade.

Unha vez coñecidas as súas instalacións, realizamos un contacontos onde os protagonistas do mesmo foron tres alumnos do cole. Estes, contáronos unha versión moi peculiar dunha historia do Libro das 1001 noites "Aladino e a lámpada marabillosa".

Ao rematar o conto, démoslle cor, en acetato con cores permanentes, ás personaxes desta historia.

Na viaxe de regreso ao noso colexio fixemos unha parada para descansar no parque de xogos do Parque Miño... pasámolo xenial!!

Galería de imaxes

 

O fío vermello

O fío vermello

A finales do mes de marzo o alumnado de 6º curso de Ed. Primaria participou nunha nova sesión do Concurso de animación á lectura que realiza este consolidado club de lectura.

O libro traballado nesta ocasión foi "O fío vermello" da escritora viguesa An Alfaya. Coa lectura do mesmo o alumnado traballou os seguintes temas e valores: O amor fraternal, o proceso de duelo ante unha perda, a amizade e a curiosidade intelectual.

Resumo argumental

Carlo está moi unido ao seu irmán maior Nicola e, por iso, o bota moito en falta agora que este tivo que marchar. Segundo a familia, Nicola ausentárase porque quería ser bombeiro, pero a realidade é que Nicola se fixo soldado e desapareceu nun conflito no estranxeiro.
Melchor e Margarita, os pais, están a pasar unha época de grande tristeza e depresión con continuas viaxes para falar cos mandos do exército sobre o caso do seu fillo. Carlo, en sinal de protesta pola ausencia do irmán, decide pecharse na terraza da casa e non saír máis ata que Nicola regrese. A aparición de Elisabeta na casa do rapaz, unha compañeira de clase coa que nunca falara, comeza a mudar as cousas. A nena aparece cunha tartaruga e convértese na única ponte entre Carlo e o resto do mundo. Natividade, a avoa de Carlo, entende a oportunidade e, dado que os dous nenos pasan o tempo resolvendo xeroglíficos, encrucillados e observando o firmamento (afección que Carlo compartía co seu irmán Nicola), a avoa fálalles da existencia dun estraño libro de astronomía escrito polo seu pai, o bisavó de Carlo. O plan de Natividade para convencer o neno de que saia da terraza consiste en organizar a busca do libro por toda a casa, e resolver o feito de que Carlo poida facelo sen rachar a promesa de non saír que lle fixera ao seu irmán, sería atarlle un fío de la vermella unido a un nobelo que quedaría na propia terraza.
Natividade, Elisabeta e Carlos rexistran a casa, pero o libro non aparece. Finalmente será o pai de Carlos, Melchor, quen o atope, descubríndolle ao mozo todo un mundo novo. Carlo, que por medio de Natividade coñece xa a verdade do paradoiro do seu irmán, deposita todas as súas esperanzas nunha sorte de intuición: a crenza de que no libro do bisavó hai unha pista que lle axudará a que Nicola regrese.
Finalmente, a pista aparece. No libro menciónase a noite das Perseidas, ou as bágoas de San Lourenzo, e un xeito misterioso e non probado de emitir mensaxes a través do reflexo da luz nas estrelas fugaces. A noite das Perseidas, Elisabeta e Carlos levan a cabo o que di o libro cunha mensaxe destinada a Nicola. Poucos días despois, unha chamada dos mandos do exército anuncia a Margarida e Melchor que Nicola fora encontrado. Pouco tempo máis tarde, Nicola regresa á casa, e Carlos, por fin, volve a ver o seu irmán.

O equipo gañador do concurso foi o formado por Iván, Uxía e Yazkra.

 Galería de imaxes

Tonecho de Rebordechao

Galería de imaxes

Na primeira semana do mes de febreiro o alumnado de 6º curso de Ed. Primaria realizou un novo concurso de animación á lectura sobre a obra de Breogán Riveiro titulada "Tonecho de Rebordechao".

Esta obra recibiu o Premio Raíña Lupa 2004 da Deputación da Coruña. O libro conta as aventuras dun neno: Tonecho, o único pequeno da súa aldea. Rebordechao é unha aldea que queda alá por...chegando á... O certo é que non é doado atopar Rebordechao, nen sequera aínda que a busques. Neste lugar perdido vive Tonecho, o neno máis bo e máis guapo, o mellor de to dos, porque en Rebordechao... non quedan máis nenos ca el.

O desenvolvemento do concurso foi moi igualado ata o final do mesmo, debido ao amplo coñecemento que os lectores tiñan da obra. Ao final, os gañadores resultaron ser a parella formada or Uxía e Ivan que recibiron como agasallo un exemplar da obra de An Alfalla "O fío vermello" que se traballara na Hora de ler ao longo das próximas semanas.

Tonecho de Rebordechao

GALERÍA DE IMAXES

Alicia no país das marabillas

O 26 de novembro celebramos no centro o 150 cumpleanos da primeira edición do libro de Lewis Carrol, Alicia no país das marabillas.

Ao longo de todo o mes, realizamos múltiples actividades arredor desta obra e do seu autor:

  • Na hora de ler, realizamos lecturas da obra e pescudamos sobre a vida e obra do seu autor, Lewis Carrol.
  • Na entrada do centro, realizamos un recanto de Alicia, no que fixemos unha exposición dos traballos plásticos realizados polo alumnado.
  • O equipo de biblioteca fixo unha exposición de todos os fondos que tiñamos na biblioteca e estiveron á disposición de toda a comunidade ducaiva.
  • O día anterior ao cumpleanos visionamos na biblioteca a película que Disney creou sobre o libro.
  • O día 26, parte do alumnado, guiado pola Reina de Corazóns e Coelliño Branco, fixo unha representación teatral coa que nos animaron e convidaron a participar na festa de cumpleanos de Alicia.
  • Como remate da celebración toda a comunidade educativa entonou o cumpleanos feliz.

PASÁMOLO XENIAL!!!

Galería de imaxes

 

Contacontos Iago de Ed. Xerais

O día 18 de marzo estivo co alumnado de Ed. Infantil e Primeiro Ciclo de Primaria o contacontos Iago de edicións Xerais.

Relatounos a historia de "Augusta e os seus medos", unha nena que tiña medo a todo, as persoas, aos paxaros, a ir ao parque, as caixas...

No transcurso do conto, os alumnos e alumnas foron partícipes do relato resultando a actividade moi motivadora para eles.

Pasáronno "pipa"!!.

 Preme para ir á galería de imaxes

Roberto Reséndiz Carmona

O 20 de xaneiro tivemos a sorte de contar coa presenza, na nosa biblioteca, do poeta mexicano Roberto Reséndiz.

Naceu en Zitácuano, Michoan México, no ano 1954. É director do Encontro Internacional de poetas e creador do Festival do Chongo Zamorano.

Participou en diversos Festivais e Encontros de poetas en diversas cidades americanas e europeas.

A súa obra foi publicada en varios países de todo o mundo, sendo traducidos os seus textos ao italiano, francés e sueco.

Con el realizamos un dinámico obradoiro de poesía, no que fomos intercambiando fermosas lecturas de poemas feitos por el e por nós.

Fixémoslle unha longa batería de preguntas moi persoais sobre a súa obra e os seus gustos, que el foi contestando amablemente ao longo de dúas horas. Así descubrimos que xa empezou a escribir desde moi cativo, aos sete anos, e que cando tiña 18 xa era un poeta consumado. Grazas á poesía é capaz de realizar incribles viaxes, tanto metaforicamente coma fisicamente e grazas a eles coñecer cidades e persoas de medio mundo.

Vive na cidade mexicana de Zamora na que todos os anos organiza un festival de poesía reunindo a  poetas amigos cos que visita as escolas para acercar a poesía aos cativos.

En relación ao proxecto de meteoescolas que estamos a desenvolver no centro, dentro do PDI "ergullámonos nun mar de números" pregúntamoslle sobre como era o clima do seu pobo. Dixo que era unha das cousas que máis botaba de menos cando viaxaba fóra do seu país, e máis de viña a Galiza, xa que aquí é moito máis frío e húmedo.

Comentounos que, aínda que naceu e viviu toda a vida en pobos do interior de México, lle gusta escribir á “Mar” porque a primeira vez que viu o mar quedou impresionado da súa grandeza. A Mar crea vida, del naceron os seres vivos.

Da poesía dixo que o que máis lle gusta é a imaxe e a metáfora...é dicir, o que se pode dicir con outras palabras. Quedou abraiado a primeira vez que leu os poemas de amor de Pablo Neruda.

Gústalle cantar e bailar, aínda que non sabe, pero sobre todo o rir e compartir...

Os seus primeiros poemas foron publicados en xornais de Zamora no ano 1975. Empezou a escribir porque dábanlle medo as mulleres. Coa escritura dos seus pensamentos sentíase moito máis seguro. Por iso usaba a poesía para acercarse a elas. Coa escritura el perdeu o medo, por iso nos animou a escribir sempre que teñamos medo a algo. Asemade, comentounos que o importante é escribir, non importa no medio que se faga. El incluso chegou a facer poemas en mensaxes SMS de 150 carácteres.

Animounos a escribir poesía e estará encantado de atopar, nun futuro próximo, a un de nós nalgunha das xuntanzas do Círculo poético de Ourense. Para comezar animounos a participar no concurso de poesía deste ano que convocou o Círculo poético.

Galería de imaxes

Distribuir contido