IES Maximino Romero de Lema

Novo mundo, novas formas para achegarse á lectura en papel a través das redes sociais,  iso é o que representa Violeta Meléndrez, unha das referencias galegas entre as influencers que presenta ao seu público libros de literatura infantil e xuvenil e que hoxe nos visitou ao IES Maximino Romero de Lema. En concreto, Violenta Meléndrez usa a rede de Instagram para crear un ambiente positivo ao redor dos libros que escolle e favorece que a curiosidade permita consolidarse nun achegamento real de novos lectores e lectoras a libros físicos. 

Cristina Soto, amiga da bookstagramer e exalumna do noso centro foi a encargada de presentarlla ao alumnado de 3ºESO e 1º FPB. Violeta, que confesou ser unha gran lectora, dixo que os seus contidos xiran sobre as súas lecturas. Deu a coñecer a súa conta de instagram (@littera_lupa), rede na que máis publica e na que fai reseñas en galego. 

Comentou que adoitaba publicar fotos dos libros con elementos da natureza e amosounos varios exemplos. Explicou como funcionaba o club de lectura do que forma parte e que conta con 13 membros fixos, pero que son moitos máis. Un club de lectura no que len e comentan cada certo tempo un libro a través dunha conta de telegram. Unha das actividades que puxo de relevo é lanzar retos cada mes a través da lectura que se propón: un libro cun gato na portada, autora latinoamericana, libro epistolar, literatura infantil, literatura de medo, obra teatral... son algúns exemplos dos retos deste ano.

Facilitounos tamén varias contas de instagram que son auténticos escaparates de lecturas variadas no que destacan nomes de referencia galegos: @delibrosalibres, @libroscontos, @mazadahorta, @neeumatiko @surfeandolibro... dedicadas á crítica literaria destacando os seus contidos e o que máis lle gusta de cada unha delas. 

Para finalizar recomendou tres libros que máis lle chegaron ao corazón e falou dos aspectos que máis lle gustaron: Que me pare o corazón de Andrea Maceiras, Un elefante na sala de estar de Berta Dávila e  Nom estamos quebradesde Nee Barros.  

Saudamos a presenza destas canles e desexamos que sirvan para defender, protexer e renovar o interese pola lectura do libro en galego.

O luns 15 de abril, estivo con nós María Traveso, da consultora Promove, dentro do Programa Actúa do Eduemprego 2024.
A rapazada de 1º de CM participous nunha charla sobre innovación. Falouse de diferentes ferramentas para traballar a creatividade e a innovación. Retos de atención, para desenvolver o Pensamento Lateral e xogos sobre como re-pensar negocios xa funcionando. Un xogo de construcción, segundo o traballo con "legos", permitiron atopar 18 patos, sobre 6 pezas de montaxe manual. 
Un traballo excelente, ameno, cordial e intenso. Grazas María. Aqui te esperamos, pronto, con esas ideas tan enriquecedoras.

Sóache de algo marcha nórdica?

Probablemente viras a alguén pola rúa ou polo parque camiñando cuns bastóns e pensarías que era un pouco estraño. Pero esa xente está practicando un deporte que se chama Marcha Nórdica. E aínda que parece sinxelo…. Resultou ser máis difícil do esperado e onde traballas a musculatura de todo o corpo!!

A marcha nórdica consiste en camiñar de maneira natural á vez que empregamos uns bastóns que nos axudan a impulsarnos coa axuda do balanceo dos brazos. Coa camiñata nórdica exercitamos o 90 por cento dos músculos do corpo. É apta para calquera persoa sexa cal sexa a súa forma física ou idade.

O alumnado do noso instituto tivo a sorte de poder ter un primeiro contacto con ese deporte gracias ao Club Vía Láctea.

Comezaron realizando un bo quecemento para preparar todo o corpo primeiro sen bastóns e despois con eles onde puideron ver gran necesidade de ter unha boa coordinación para a práctica da marcha nórdica. 

Posteriormente colleron os bastóns e, a camiñar!! Así puideron ver que non era nada doado o uso dos bastóns e a técnica que conleva este deporte tan completo e que aporta numerosos beneficios como por exemplo:

Reforza o sistema inmunitario e aumenta a sensación de benestar. 

Mellora a coordinación de brazos e pernas. 

Fortalece a musculatura en xeral e nos brazos e pernas en particular. 

Disminúe a graxa corporal. 

Mellora a postura corporal e fortalece a espalda. 

Activa o sistema cardiovascular.

Podemos coñecer algo máis escoitando a entrevista ás membros do Club Vía Láctea que nos acompañaron:  entrevista

O IES Maximino Romero de Lema segue coa programación do VI Mes do Libro  e hoxe foi a quenda do alumnado de 1º ESO que tivo a sorte de recibir a visita da ilustradora, Irene Mira, que foi alumna do centro.

O Xefe de Estudos, Pablo Balsas, presentou o acto con especial ilusión polo agarimo que lle ten. Acto seguido Irene Mira introduciu o obradoiro explicando como chegou a dedicarse á ilustración. Contou como no instituto sempre pensou en Medicina, pero acabou estudando Enxeñería de Deseño Industrial. Ao mesmo tempo que traballaba de enxeñeira formouse en deseño de personaxes 3D e animación e, finalmente, decidiu retomar a súa paixón que é o debuxo e estudou un ciclo de ilustración. E aí deuse conta de que ese era o mundo que lle gustaba: hoxe en día traballa nunha empresa que se dedica ao deseño gráfico. A súa arte impregna varios libros publicados para un público infantil.

Irene Mira destacou a importancia da ilustración que, ademais de reforzar o texto, achega novos matices que non se advirten na escrita. Explicou o proceso da ilustración que leva a cabo a través do seu traballo en Pituca en busca da súa identidade. Primeiro: pensar a historia e compartimentala nas ilustracións coas que se conta o libro. Segundo: estudar os personaxes. Terceiro: levar a cabo o story board, isto é, os bosquexos da historia dun xeito sinxelo para ver como se distribúen as páxinas. En cuarto lugar estaría a creación de cada ilustración  e finalmente estaría a maquetación: a colocación do texto en cada páxina e a preparación de todos os arquivos para mandar a imprimir.

Rematou o obradoiro pedindo a todo o alumnado que debuxara unha ilustración seguindo unhas pautas. 

Desde o IES desexamos agradecer a amenidade da súa intervención e acompañamos a súa presenza con fotos do grupo como lembranza do seu paso polo noso centro. 

A saída consistíu en visitar as diferentes estancias do CIS, onde o alumnado puido comprobar como a realidade virtual, a realidade aumentada e inmersiva contribúen á mellora do tecido económico galego. 
Probaron simuladores de pintura de carrocería de automóbiles ou de pezas eólicas, entre outros. 
Recibiron tamén unha charla do responsable de CESENA - Siemens Spain onde poideron ver as contribucións que o Centro de Exeelencia do sector naval galego fai coas súas investigacións a este sector económico tan importante na comarca de Ferrol-Terra.
A nosa actividade está encadrada dentro do programa Edutecemprende, onde participa o centro. 

Os días 12 e 13 de abril, o alumnado de 1º e 2º Bach. B fixo unha viaxe a Burgos organizada por Ana Baneira, profesora do departamento de Filosofía. 

O primeiro destino foron os Xacementos da Serra de Atapuerca, declarados Patrimonio da Humanidade pola UNESCO. A visita realizouse a través da denominada "Trincheira do Ferrocarril" (na que se atoparon os distintos sedimentos de fósiles), un paso artificial de rocha calcaria aberto na serra a principios do século XX e que sacou á luz os numerosos restos arquexopaleontolóxicos; podendo visitarse a "Sima do Elefante", "O Complexo Galería" e a "Gran Dolina". Fósiles de especies distintas e que se sucederon no tempo destacando, pola súa importancia, os do "Homo Antecessor" e "Homo Heidelbergensis", que permitiron documentar un longo e importante período da secuencia da evolución humana en Europa. 

Tras a visita guiada ás escavacións, dirixímonos ao CAREX (Centro de Arqueoloxía Experimental) para que o alumnado se poidera situar no contexto a través das diferentes actividades que se realizan no mesmo, poñendo así en práctica os diversos coñecementos sobre o tema. 

Durante o sábado, visitamos o  MUSEO DA EVOLUCIÓN HUMANA DE BURGOS, onde poidemos gozar e experimentar cos achados atopados en Atapuerca, completando ademais as explicacións cos diferentes recursos sobre a Historia da Evolución Humana, entrelazando constantemente a natureza e a cultura. O edificio é un proxecto arquitectónico, deseñado polo arquitecto e pintor español Juan Navarro Baldeweg. Algúns dos fósiles orixinais procedentes dos Xacementos da Serra de Atapuerca exhíbense neste museo; proveñen da colección do Museo de Burgos e cedéronse ao MEH en forma de depósito.

Ao saír do museo visitamos o  Paseo do Espolón, a Porta de Santa María e a Catedral de Burgos, unha das obras máis significativas e representativas da arte gótica española.

Foron dous días moi intensos que nós permitiron entre outras cousas, comprender a importancia de Atapuerca para o estudo da evolución humana; coñecer o modo de vida das sociedades do Paleolítico; coñecer as implicacións filosóficas da evolución, así como a dialéctica na interacción natureza-cultura no proceso da Antropogénesis; recoñecer e reflexionar sobre a interacción dialéctica entre o compoñente natural e o cultural que caracteriza ao ser humano en canto tal; coñecer e valorar as interaccións da ciencia coa sociedade e o medio ambiente, con atención particular aos problemas aos que se enfronta hoxe a humanidade e a necesidade de procura e aplicación de solucións; recoñecer o carácter tentativo e creativo das ciencias da natureza, así como as súas achegas ao pensamento humano ao longo da historia, apreciando os grandes debates superadores de dogmatismos e as revolucións científicas que marcaron a evolución cultural da humanidade e as súas condicións de vida.

O pasado martes tanto o alumnado de 1ºESO como as súas familias participaron da charla divulgativa Navega con rumbo co obxectivo de que os nenos e as nenas realicen unha navegación segura en Internet, e de facer partícipes ás familias desas recomendacións para que tamén sexan transmisores de boas prácticas aos menores.

Abordáronse as vantaxes das redes, pero tamén os potenciais riscos que resultan dun mal uso das mesmas: o ciberacoso, o tema da privacidade, os contidos falsos, os virus, os troianos... e indicáronse unha serie de pautas para navegar con seguridade: protexer a nosa privacidade; protexer os nosos ordenadores e rede; ser crítico -non todo hai en Internet é bo-; ser respectuoso e responsable na rede; dosificar o uso da rede e, por último, falar con pais, nais ou co profesorado se teñen algún problema.

Esta charla está incluída dentro dun programa sobre uso responsable de Internet do Colexio Profesional de Enxeñería en Informática de Galicia e a Xunta.

Hoxe á primeira hora da tarde, Marilar Aleixandre visitou o Club de Lectura de Adultos  para compartir reflexións e impresións arredor da  lectura de As malas mulleres, novela gañadora do Premio Blanco Amor 2020 e do Premio Nacional de Narrativa 2022.

Neste acto encadrado dentro da programación do VI Mes do Libro, a autora iniciou a sesión aclarando que son as malas mulleres e cal foi o xérmolo da novela; explicou o proceso de documentación en plena pandemia, subliñando as dificultades que tivo para atopar probas do cárcere da Galera en plena cidade da Coruña. Comentou os delictos sociais da época (non ter un domicilio fixo recoñecido, roubar pan...).

Na conversa sinalouse que é un texto literario poderoso e potente no que versos de Pondal, Curros ou Rosalía insírense de maneira brillante na trama da historia, así como documentos reais da época.

A través das respostas ás cuestións e aos comentarios que se formulaban, aclarou aspectos das tres personaxes principais: de Concepción Arenal que co apoio de Juana de Vega intentou dignificar as condicións das reclusas, ofrecéndolles unha oportunidade de alfabetización e de aprender un oficio. E por outro lado, a historia de Sisca, unha adolescente de familia moi pobre, encarcerada por acompañar a súa nai a realizar un aborto -personaxe ficticio pero que narra unha historia real sucedida un século despois-.

Coma na novela, nesta xuntanza literaria quixemos ir contra a desmemoria do labor feminista de Concepión Arenal e de Juana de Vega ou desas 300 mulleres do cárcere La Galera  que ficaron completamente borradas da historia. A autora interesáballe escribir sobre as violencias que sufriron todas elas.

Esta novela non vai de malas mulleres, senón de mulleres excepcionais algunhas marcadas polas circunstancias adversas que lles tocou vivir.