Un día na clase estabamos lendo o menú do comedor e de postre había xarope de piña. Iniciouse un diálogo sobre o que era o xarope. Alguén o definiu como "el liquidito ese que le echan al vaso". Como sudede sempre que aparece algún termo que non é de uso frecuente no galego que falan as nenas e nenos procuramos coñecelo e tamén facer a correspondencia en castelán, xa que a aula acolle unha porcentaxe importante de castelán falantes. Eu expliquei que o xarope tamén aparecía como un medicamento: "xarope para a tos". Nese momento Ainhanra moi extrañada apuntou: -E a miña "abuela" chámalle frasco"- |
|||