8ª Sesion do  curso de promoción e difusión de produtos do mar.

Esta sesión baixo o titulo " cociña saudable", foi impartida polo doutor e comunicador  D. Ignacio Balboa, quen estibo acompañado aos fogóns por Dna. Emma Pinal do Gastro-bar "O Birrán" de Ribadavia.  

Máis fotos

CHARLAS IMPARTIDAS POR REPRESENTANTES DA PLATAFORMA SALVEMOS AS FRAGAS DE CATASÓS (LALÍN) SOBRE A LOITA ECOLOXISTA LOCAL

SALVEMOS AS FRAGAS DE CATASÓS é unha plataforma veciñal que nace en Lalín hai uns 3 anos para defender unha fraga centenaria de gran valor ecolóxico da súa destrución indiscriminada. As Fragas de Catasós son un dos tesouros naturais que aínda conservan a esencia da nosa terra. A riqueza centenaria da súa paisaxe viuse ameazada pola construción dunha línea de alta tensión que acabaría con dúas mil árbores autóctonas, entre elas algunhas centenarias.

Ante tal despropósito, as veciñas e veciños de Lalín decidiron mobilizarse e organizar unha plataforma cidadá para deter este ataque á nosa natureza autóctona. Tras anos manifestándose, recollendo firmas, negociando con partidos políticos e sobre todo, concienciando á cidadanía, por fin, hai uns meses, o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia deulles a razón garantizando a protección das fragas fronte aos intereses empresariais. Desgraciadamente, o conto aínda non remata con final feliz, posto que Gas Natural Fenosa recurríu a sentenza do tribunal, mais agardamos que no futuro as árbores e seres da fraga de Catasós poidan respirar tranquilos e continuar coas súas vidas.

A finalidade desta actividade, organizada polo Departamento de Ciencias Naturais, foi facerlle chegar ao alumnado un exemplo de loita ecoloxista local. Acostumados a escoitar que "Non se pode facer nada para cambiar as cousas...", este coloquio supuxo unha clara mostra de que canto a sociedade se organiza  para protexer o medio ambiente é imparable! Unha proba de que a resignación e o derrotismo actuais non nos levan a ningures e cómpre ter un espírito activo na defensa do patrimonio natural.
Por outra banda, tamén foi intersentante que o alumnado percibise a labor altruísta e voluntaria destas plataformas, e que é posible mobilizar ás persoas sen que o fin último sexa o beneficio económico.

A charla foi dirixida ao alumnado de 1º ESO, 3º ESO e 4º ESO.

Dende o Departamento de Ciencias Naturais queremos dar as grazas a Antón e Jacobo, membros da Plataforma, por implicarse e mostrarnos esta realidade  e a todo o alumnado e profesorado que asistiu con grande interese. Grazas!

CONCURSO DE ROBÓTICA E  EXPOSICIÓN DE "MIGUEL ANXO PRADO"

O dìa 27 de Abril os alunos e alunas de 2º da ESO foron de excursión o un concurso de robótica e a ver unha exposición. A continuación un deles cóntavos a sua impresión

Viaxe de ida  Nos sentamos demasiado adiante , a música dá radio soaba demasiado alta e a xente pasaba completamente dela . Todos estábamos cos auriculares tentando aislarnos do barullo que estaba tendo lugar na parte traseira do bus.

Fundación Barrie Cando entramos no enorme edificio o que mais me impactou foron as cores ,  mais ben a falta delas . Todo o edificio era gris , chan gris , paredes grises , teitos baixos e grises , pero esto non foi o único , uns intres despois descubrin unha cousa que me fixo esquecer a falta de cor ; a ausencia de entusiasmo , de ilusión e esperanza , vin a un oficinista , Si! So era un home traxeado ,pero vinlle algo mais , tiña a cabeza gacha , os ombreiros caidos , a mirada perdida e triste, arrastraba os pes e cando entraba no ascensor parecía movido por unha cinta mecánica incrustada no chan , deume pena.

Logo fumos ao asunto da robótica , no que nin collin o computador , non quería fastidiala , quedamos dos primeiros.

O parque O mellor dá excursión , sen dúbida , querería poder ter un parque coma ese no patio do instituto , para manter as ganas de que chegara o recreo. Pasámolo coma nunca , eu aínda daba voltas cando cheguei a casa e non me recuperéis de todo o día seguinte.

Exposición de Miguel Anxo Prado Non me esperaba o que vin , as cores tan vivas , os trazos tan marcados e todo moi expresivo; contrastaba terriblemente co outro edificio. Isto salvoume a excursión , a verdade é que faltoume tempo para observar detalle por detalle todas as ilustracións e os comics, quixera estudalos para poñelo en práctica e asemellar os meus debuxos a eles , polo menos un pouco. E o meu ilustrador favorito e só pola exposición mereceu a pena ir.

DOUS DÍAS  NO COUREL

CRÓNICA DE VIAXE

O 18 de maio, a primeira hora da mañá, cargamos no autobús os nosos vultos e vituallas e iniciamos unha viaxe que nos ofreceu experiencias moi variadas e enriquecedoras.

O proxecto conxunto dos Departamentos de Ciencias Naturais, Educación Física e Lingua e Literatura Galega conxugou actividades físicas e deportivas, de observación da espectacular flora, fauna e xeoloxía da Serra do Courel con outras de carácter cultural e literario, como a continuación mostraremos. Porén, o reto máis importante ao que nos enfrontabamos era a convivencia e cohesión do grupo que había de poñer a proba a capacidade de cada un para soportar situacións de esforzo, incomodidade, cansazo e indisposicións puntuais que non puxesen en perigo os obxectivos da expedición.

O primeiro desafío foi elixir entre bocadillo de salchichón ou de chourizo e decidir se este debía ser acompañado por unha mazá ou unha laranxa. Polo que respecta á bebida non houbo maior problema: a auga era o preceptivo.

A primeira cita era na casa natal do poeta Uxío Novoneyra en Parada do Courel, onde nos agardaba o seu fillo e un compañeiro da Fundación Novoneyra. Mostráronnos a casa, un magnífico exemplo de arquitectura popular cargada de historia e recordos persoais do escritor. O momento máis emocionante chegou cando os anfitrións dispuxeron a todo o grupo sentado no gran distribuidor que ocupa o centro da casa para recitarmos poemas. Coa Letanía de Galicia, as voces de todos, convertidas en coro fixeron vibrar as grosas paredes de pedra da casa.

Despois dun paseo reparador polo souto centenario da aldea, onde demos conta do chourizo, o salchichón, as mazás e as laranxas, dirixímonos a Visuña para facer escalada e espeleoloxía. E alí producíronse varios milagres, porque o que, a priori parecía imposible, naquel ambiente animado e xovial fíxose realidade: Así escalamos escarpados penedos e coámonos por estreitas fendas para chegarmos aos rutilantes segredos que agachan as covas do Courel.

A cea non foi memorable, pero alimentou e deunos forza para unha noite longa, chea de risiñas apagadas e lanternas fugaces que furaban na escuridade. Finalmente durmimos, ou algo semellante.

En todo caso a mañá chegou cincenta e xa estamos preparados para a segunda e derradeira xornada: ruta da Devesa da Rogueira, cunha parada especial na Fonte das Cervas para probar dos dous canos de auga: a rubia, ferruxinosa, e a branca, caliza, acompañando cada grolo con follas de allos de oso; baixada á lagoa de Lucenza remate na aldea da Seara. Foi unha camiñada tranquila, con moitas paradas e explicacións por parte do guía, que nos foi mostrando todas as marabillas da flora xunto con algunhas evidencias da fauna salvaxe da Serra. Por certo, algún xamais esqueceremos o cheiro dos excrementos do lobo.

Cada un coa súa experiencia do que viu, sentiu e compartiu… pero todos cunha certeza: ao Courel hai que volver sempre!!!

MÁIS FOTOS