IES Castelao

Gústanos moito esta historia aínda que algúns pensamos que o final debeu ser feliz. É incrible o ben que están feitos os debuxos, que van narrando as historias paralelas con escenas sempre semellantes…

Esta historia gráfica relata a vida dun mozo e unha moza que viven na mesma cidade moi preto un do outro sen que nunca cheguen a atoparse, porque sempre saen en direccións opostas da casa. As súas vidas están como baleiras sen coñecérense. Pasa o tempo e esa falta énchese porque se atopan casualmente, pero unha sucesión de casualidades fai que se separen.

O encontro entre os mozos pode resultar “empalagoso”, como lle parece a Rosalía, pero a ela mesma sedúcea a forma na que imos coñecendo a cidade na que viven, o paso das estacións… sen encontrarse. Lucía Pereira considera que o encontró é “forzado” e, sen embargo, a Sergio gustoulle porque é coma se se coñecesen de toda a vida.

Outras Lucías (Coto, Prieto) consideran inapropiado o final, non lles gusta por quedar como incompleto, porque debeu ser un final feliz. Igual opina David, marabillado polos debuxos, sobre todo os das escaleiras, tan ben feitas, aínda que chegue a resultar algo inverosímil que os protagonistas non se crucen nunca.

Lía destaca  a maneira como están mesturadas as cores e como están dadas as sombras nesta historia que a todos se lles fixo curta e lles gustou, porque o final, que non é feliz nin redondo, faite pensar.

Lucía Coto, Lía García, Iago Gil, David Troncoso (1º ESO-B)
Carlos Heras, Daniela Oliveira, Lucía Pereira, Lucía Prieto, Sergio Puente,
Rosalía Van Raiij (1º ESO-C)