O venres 8 de novembro recibimos a sete persoas africanas que están residindo en Mondariz Balneario á espera de poder obter aquí os seus permisos de residencia. A asociación ACCEM, cuxo traballo admiramos fondamente, propúxonos facer esta a actividade, este encontro dos dous mundos, o dos nosos e nosas escolares desta vella Europa (tan ancorada en si mesma, tan repregada na súa historia) e a África que ten tanto para darnos.
Quedamos moi agradecidas deste encontro nos que nos decatamos de que semellantes somos todos. Eles ofrecéronnos as súas historias, duras, dolorosas, pero cheas de tenrura e de confianza, de fortaleza e resiliencia. Nós só soubemos ofrecerlles o noso: noces, castañas e o magosto, abelás,... os libros da natureza que nos fai de berce.
Que a nosa natureza fermosísima e os seus froitos sexan berce tamén para eles.

Camiñan ao meu rente moitos homes.
Non os coñezo. Sonme estranos.
Pero ti que te alcontras alá lonxe,
máis alá dos desertos e dos lagos,
máis alá das sabanas e das illas,
coma un irmau che falo.
Si é túa a miña noite,
si choran os meus ollos o teu pranto,
si os nosos berros son igoales,
coma un irmau che falo.

                                                   Celso Emilio Ferreiro

Kalim, benvidos.