s. Persoa que viaxa nun vehículo de uso privado sen ser o condutor.
s.f. Grao de facilidade co que se pode chegar a un lugar. Aplícase especialmente naqueles lugares onde é se precisa un acceso habilitado para persoas con mobilidade reducida.
s.f. Número de accidentes de tráfico que se producen nun punto determinado ou nun período de tempo.
s.m. Acontecemento fortuíto ou imprevisto do que resulta un dano (persoal ou material). Sin. sinistro.
fr.subst. Obxectivo dos colectivos a prol da seguridade viaria que consiste en conseguir que a poboación que circule o faga sen alcol.
s.f. Dano incidental sufrido por calquera vehículo que dificulta ou impide a circulación.
s.m. Aglomeración do tráfico que impide a circulación fluída. Sin. atoamento.
s.f. Temor patolóxico a conducir un vehículo ou viaxar nel.
fr. subst. Condicións que posúe cada persoa que a fan ser/estar máis ou menos preparada para desenvolver unha actividade.
adx. Dise do que vai contra as normas de circulación.
