Tí e máis eu

(Non falemos dos bobos
que tódolo adeprenden nos libros.
Non falemos dos parvos
con cara de domingo;
nin dos sapientes memos,
nin dos túzaros listos,
nin do eterno mal gusto
dos probes novos ricos).
Falemos de tí e min
xa que vivimos.

Tí i eu nos ventos
e nos solsticios.

Tí i eu nos bosques
e nos ríos.

Tí i eu, historia
de corpos nidios.

Tí i eu, saudade
de álbores íntimos.

Tí i eu sin tempo
polo tempo imos.

Tí i eu cantando,
chorando e rindo.

Celso Emilio Ferreiro (Celanova, 1912 – Vigo, 1979) in Longa noite de pedra (1962)
https://www.escritas.org/pt/t/1884/ti-e-mais-eu