Unha poesía para

unha celebración de defuntos

      Unha canción, unha oración,
    para os que seguen vivos
    polo amor.

    Porque teñen loitado
    e unha loita non morre,
    que é semente de vida
    que os que quedan recollen.

    Porque abriron camiños
    nas pedras e no lodo,
    e as feridas das súas mans
    están no noso recordo.

    Porque prenderon candiles
    que non deixamos apagar,
    alumean as nosas vidas,
    viven no noso cantar.

    Porque eles amaron
    e, ó mellor, non os deixaron amar,
    pode que por isto morreran
    e así connosco están.

    Porque imos polo mundo
    percurando a verdade,
    berrando xusticia e paz,
    e loitando pola irmandade.

              E os que non nos deixan VIVIR
              non saben
                        que o Amor non morre,
                        que temos Esperanza leda,
                        que cremos na túa Resurrección,
                        e que a MORTE tamén é VIDA.

    Por isto nós adicamos
    unha canción, unha oración,
    para os que seguen vivos
    polo amor.

 Lourdes Maceiras (Barcelona, 1955)