Saltar navegación

5. Os enlaces dun documento HTML

  • Nos apartados anteriores aprendemos a manexar correctamente o elemento fundamental de todo documento: o texto. Con todo, hai outro elemento básico nun documento HTML, que lle proporciona o seu maior potencial: os hiperenlaces, que estudaremos neste apartado.
  • Un hiperenlace é un vínculo que une un elemento do documento activo (por exemplo, unha palabra) con outro, de maneira que activamos ese segundo elemento simplemente cun click do rato no primeiro.
  • A sintaxe xeral da etiqueta é moi simple <A HREF="destino">...</A>. (Os puntos suspensivos representan o elemento enlazado.)
  • Para que o destino se abra nunha xanela nova, hai que indicar o seguinte atributo: <A HREF="destino" target="_blank">...</A>
  • O destino dun hiperenlace pode ser de tres tipos:Imos examinar separadamente cada un destes tipos.
    1. Ligazón externa: outro documento HTML situado nun computador remoto.
    2. Ligazón local: outro documento HTML situado no mesmo ordenador
    3. Áncora: outro lugar dentro do mesmo documento HTML.

5.1. As ligazóns externas.

  • Desde calquera punto dun documento HTML pode establecerse unha ligazón con calquera recurso de Internet
  • Como é sabido, os recursos máis habituais de Internet son:Vexamos algúns exemplos:
    1. A WWW, é dicir, as páxinas web ou documentos HTML. A etiqueta correspondente é:
      <A HREF="http://servidor/camino.../fichero">...</A>
    2. O correo electrónico. A etiqueta correspondente é:
      <A HREF="mailto:usuario@servidor">...</A>
    3. A transferencia de ficheiros (servidores FTP). A etiqueta correspondente é:
      <A HREF="ftp://servidor/camino.../fichero">...</A>

EXEMPLO 10
<HTML>
<HEAD>
<TITLE>Exemplo 10</TITLE>
</HEAD>
<BODY>
Imos enlazar as palabras "pica aquí" con algúns destinos remotos.<BR>
1.- Coa páxina web do departamento de madeira do Politecnico de Santiago:<BR>
<A HREF="http://www.aulamadeira.com" target="_blank">pica aquí</a><BR>
2.- Co servidor FTP da sede da FAO:<BR>
<A HREF="ftp://ftp.fao.org" target="_blank">pica aquí</a><BR>
3.- Co meu correo electrónico:<BR>
<A HREF="mailto:fou@edu.xunta.es">pica aquí</a><BR>
</BODY>
</HTML>

Ver resultado

5.2. As ligazóns locais:

  • A maior parte das "páxinas web" son, en rigor, unha colección de páxinas, posto que a organización clásica dos sitios web consiste nun conxunto ordenado de documentos HTML entrelazados e residentes nun mesmo ordenador.
  • Dentro dun mesmo ordenador, os documentos HTML poden residir nun mesmo directorio ou en varios: Aínda utilizando un direccionamiento relativo, é necesario indicar os nomes dos directorios "descendentes". Por exemplo, nunha web ordenada como na figura seguinte, unha ligazón desde un documento situado no directorio <HTML> a un recurso situado no directorio <Imágenes> debería especificarse así:

    1. Cando todos os documentos residen no mesmo directorio non hai ningún problema, e a etiqueta será, simplemente: <A HREF="fichero.htm">...</A>.
    2. Cando os ficheiros residen en diferentes directorios, hai que facilitar a dirección completa do ficheiro, o que pode facerse de maneira absoluta ou relativa:
      • Direccionamiento absoluto: indícase a traxectoria completa do arquivo en cuestión:
<A HREF=file:///c:/directorio/subdirectorios/fichero.htm">...</A>
      • Direccionamiento relativo: non se indican os nomes dos directorios. Por exemplo:
<A HREF=../../..fichero.htm">...</A>
<A HREF=../../../../Componentes/Imágenes/fichero.htm">...</A>

5.3. As áncoras

  • Especialmente cando o documento é longo, convén utilizar ligazóns que apunten cara a outro lugar dentro do mesmo documento. Estas ligazóns denomínanse áncoras, ancoraxes ou apuntadores.
  • O procedemento de ligazón é dobre: :
    1. En primeiro lugar, hai que establecer o punto de ancoraxe no lugar do documento que vaia a ser o destino da ligazón. A súa etiqueta é <A NAME=nombre>...</A>.
    2. Despois só queda enlazar os caracteres desexados coa áncora anterior. A súa etiqueta é <A HREF=#nombre>...</A>.
  • Algunhas observacións sobre as áncoras:Imos practicar estas etiquetas creando unha nota ao pé de páxina como as utilizadas neste documento, que implican unha dobre ancoraxe:
    1. O nome da áncora é arbitrario, pero o lóxico é que garde algunha relación co destino, especialmente cando hai moitas nun mesmo documento.
    2. Aínda que a etiqueta da áncora sexa pareada, o normal é que non inclúa nada entre os seus dous partes (<A NAME=nombre>...</A>), posto que o importante é marcar o punto de inicio da áncora, non o seu final.

EXEMPLO 11
<HTML>
<HEAD>
<TITLE>Exemplo 11</TITLE>
</HEAD>
<BODY>
<P>Ao final deste parágrafo imos colocar unha nota ao pé de páxina, de modo que ao picar sobre a chamada, imos á nota, e ao picar sobre o número de nota no pé de páxina, volvemos á chamada. <A NAME="chamada_1"></A><A HREF="#nota_1"><SUP>1</SUP></A><BR><P>
Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla, <BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,<BR> Bla,
<HR size="0">
<A NAME="nota_1"></A><A HREF="#chamada_1"><SUP>1</SUP></A><FONT SIZE="-1">Este é o texto da nota. Se picamos sobre o número, volvemos á chamada.</FONT>
</BODY>
</HTML>

 Ver resultado