A SEMANA DE ROSALÍA

rosalía

de castro

Naceu o 24 de febreiro do 1837 en Santiago de Compostela, sendo o seu nome completo María Rosalía Rita de Castro. Rosalía era filla de nai solteira, quedando o coidado dunhas tías paternas nos primeiros anos de vida; cando conta con 5 anos de idade xa vive coa súa nai en Padrón.

Ademais da súa paixón pola literatura, mostrou inclinación polas artes (a música, a declamación e o debuxo). Dende a adolescencia participa nas actividades culturais do "Liceo de la Juventud de Santiago". Destaca como actriz en diferentes obras teatrais.

Con 19 anos viaxa a Madrid. Residirá na casa da súa tía materna. En 1857 publica o seu primeiro libro, o poemario "La Flor".

Un ano despois casará co escritor e historiador galeguista Manuel Murguía,

co que terá sete fillos o longo da súa vida (morre un fillo dun ano e medio

nun accidente doméstico e a derradeira filla nacerá morta).

No 1859 escribe a primeira novela "La hija del mar" e nace a súa primeira filla.

Despois de morrer a súa nai, no ano 1863 publica "A mi madre" e "Cantares Gallegos", primeiro libro integramente en galego no que reivindica a dignidade da cultura, lingua e paisaxe de Galicia e que marca o inicio e punto de partida do denominado Rexurdimento.

Outros títulos poéticos relevantes son "En las orillas del Sar" (1884) e "Follas Novas" (1880). Son destacables tamén as novelas "Ruinas" , El caballero de las botas azules", "Flavio" ou "El primer loco".

Durante a súa vida reside en diversos lugares da xeografía española o que a fai coñecedora da cultura rural e defensora dos homes e mulleres labregos.

O que destacou na obra de esta escritora e poetisa foi que escribiu tanto en castelán coma en galego (facendo renacer esta lingua), sempre enmarcada no romanticismo e destacando a temática do seu sentir galego e a súa preocupación social.

Foi pioneira na loita pola emancipación e liberdade da muller. Librepensadora.

Rosalía contaba cunha feble saúde e morre en Padrón no ano 1885.