 |
 |
Arte e física en amorosa compaña? Quen dixo tal? Non vai iso contra a natural antipatía entre ciencias e letras? Non, non, non misturemos... Asíntotas e Leonardo da Vinci? Cálculo diferencial e Michelangelo? Vaites! Quita de aí, rapás! Pois si!
E non é tan raro: nisto da interdisciplinaridade sabían moito máis ca nós os antigos gregos e romanos (mesmo os homes do medioevo), que, con máxica intuición, agochaban o misterio esencial das belas artes baixo a chave da segreda linguaxe dos números.
Remedando, pois, aos vellos mestres das artes da beleza, varias profesoras do IES Castro de UZ de As Pontes María Fernández Bouza, Rocío Chao Fernández, Rosa Ana Fernández Rodríguez, María José Fernández Yánez e María José Vergara Leonardo preparon hai xa uns anos unha exposición na que se estuda con esmerado detalle a relación entre a ciencia matemática e a pintura de Salvador Dalí. A exposición obtivo no ano 2004 unha Mención de honor no apartado de "Traballos de divulgación científica" dentro do Concurso Física+Matemáticas en acción do Parque de las Ciencias de Granada.
Grazas á xenerosa e atenta intercesión da nosa benquerida compañeira do Departamento de Física e Química Isabel Muinelo, a exposición, depositada no IES das Pontes, chegou ao IES Elviña cedida durante dúas semanas para se sumar á celebración do noso aniversario, convertíndonos no primeiro centro da cidade da Coruña en recibila. A aproveitala!
Salvador Dalí: as mates do surrealismo
O geni de Cadaquès é un dos máis importantes pintores do século XX. Vencellado aos creadores da Xeración do 27, distinguiuse dentro do grupo surrealista de París onde coincidiu con nomes míticos da arte de avangarda coma André Breton, Louis Aragon, Paul Éluard, Picasso, Picabia, Max Ernst, Yves Tanguy, Hans Arp ou Réné Magritte.
Con Luis Buñuel firmou dúas obras mestras da historia do cinema, cuxas propostas imaxinarias teñen aínda suficente forza para impresionar pola súa xenialidade. Antes de se converter en Avida dollars (Cugat dixit), Dalí desenvolveu toda unha teoría de composición pictórica que el mesmo baptizou co estrambótico nome de método paranoico-crítico: dar renda solta, sen ataduras da moral nin da consciencia, á imaxinación creativa suxerindo asociacións insólitas entre os obxectos, as ideas, como reflexo das obsesións persoais do artista. Con este método, Dalí creou todo un universo pictórico orixinal e propio, aínda vivo en representación simbólica da liberdade que propón a arte das vangardas.
Son precisamente estas obras as que as autoras da exposición utilizan para exemplificar a subtil relación entre a pintura e a proporción matemática, amosando a maneira irónica na que a lóxica dos números se agocha tras da irracionalidade do imaxinario do pintor.
Pódese atopar unha detallada explicación dos paneis da exposición clicando AQUÍ.
