Por sorte a compañeira de clase de Alberto en 5º de primaria, Ainara, fixo a experiencia de metela nunha botella plástica co algodón xa oscurecido e cunha base de terra para que as raíces tiveran sales minerais e darlle un zume bruto con sustancia para que a planta elaborase pola súa conta o seu propio alimento. 

A nosa planta quedou sen as súas primeiras dúas follas. Pero non morreu, xa que seguiu medrando dentro da calor da botella e a humidade, que non escapaba da botella, ao cerrala co tapón. 

Incrible! A nosa planta reviviu e salvámola dunha morte certa.