Antón foi un neno que cando era cativo facíanlle todo na casa, non facía falta que aprendera nada se non quería. Cando medrou, tiña un axudante, Nicolás, que era o encargado de facerlle todo. Un día Nicolás pensou que xa tiña cartos suficietes para poder ir as Illas Verdes.

Antón non sabía vivir sen axuda: nin vestirse, nin abotoarse os zapatos, nin tan sequera comer só a sopa!

Así pois decidiu comezar unha longa viaxe en busca de Nicolás, atravesando campos, cidades e lugares descoñecidos para él, como unha granxa e un porto.

Durante a súa viaxe Antón foi aprendendo moitas cousas. Cando por fin chegou as Illas Verdes e encontrou a Nicolás deuse conta que aprendera unha chea de cousas e que era capaz de valerse por sí mesmo e foi entón cando decidiu quedarse a vivir e botarlle unha man a Nicolás co seu carriño dos xeados como dous bos amigos.

Un conto que fixo reflexionar aos nen@s sobre a importancia de facer eles as cousas. Aquí vos deixo algúns  dos seus traballos.