Aparello circulatorio dos Invertebrados:

O aparello circulatorio de moitos moluscos e artrópods é aberto, non forma un circuito pechado senón que a hemolinfa (como se lle chama ao sangue nestas especies) enchoupa onde se atopan as células intercambiando con elas nutrientes e gases, e recollendo material de refugo. A hemolinfa retorna ao corazón (que ten múltiples cavidades) a través dos ostíolos que son buracos por onde penetra no sistema circulatorio.

Un caso especial son os anélidos como a lombriz onde o sistema de circulación é pechado.

Aparello circulatorio Vertebrados

Nos peces a circulación é simple, é dicir, telñen un só circuito. O corazón ten dúas cámaras: unha aurícula que recibe o sangue procedente do corpo, e un ventrículo que bombea o sangue que chega ás branquias para que se osixene.Ambas cámaras están separadas por una válvula.

Nos anfibios existe un tabique que separa a aurícula dereita da aurícula esquerda cun só ventrículo o que fai que o sangue osixenado que chega á aurícula esquerda mestúrese co sangue venosa rica en CO2 que chega á aurícula dereita. Ambos pasarán ao ventrículo para ser enviadas aos pulmones e ao corpo.

Os réptiles desarrollaron un corazón máis perfecto, no que hai un tabique incompleto que separa parcialmente o único ventrículo en dous pero non impide a mestura dos dous sangues. A circulación é incompleta, debido a esta circunstancia (da mestura) e dobre, xa que presenta dous circuitos, un menor cara aos pulmóns e o outro maior que leva o sangue ás distintas partes do corpo.

Nas aves, mamíferos e nos cocrodilos o ventrículo está tabicado, co cal fai que a circulación sexa completa sin que se mesturen os dous sangues. A aurícula dereita comunícase col ventrículo dereito a través da válvula tricúspide e a aurícula esquerda comunícase co ventrículo esquerdo mediante a válvula mitral, mantendo separadas a parte esquerda e a dereita do corazón.