Entre marzo e abril sae o cuco do cubil
Certo é que o cuco, despois de pasar o inverno na África Tropical, ven á nosa terra entre marzo e abril
e de aí aquela cantiga popular que di:
Levántate maio
que tanto durmiches
Pasou o cuco
e non o sentiches
Mandar que o maio se levante, que desperte, é como pedirlle á natureza que se vista de flores, que xa vai sendo hora despois dos meses do inverno.
Xa imos entrando no mes de maio, e aínda non adicamos ningún día para celebralo e por iso hoxe queremos encher as casas de flores.
Pero non hai mellor maneira de empezar que aprender algo sobre esta festividade.
O mes de maio, o tempo das flores, anúnciase dende hai moitos anos na tradición popular. Son diversas as manifestacións que atopamos na cultura galega referidas a esta celebración e unha mostra diso podería ser o costume de poñer unha poliña de oliveira do día de ramos nas embarcacións, ou o de colocar arcos de flores nos campos das festas. Algúns deles consérvanse na nosa vila, como pode ser o caso do arco floral que se pon na entrada do adro no campo de San Antonio o día da festa, que aínda que non cadre en maio, podería ser considerado parte das celebracións do “Ciclo de Maio”.
Hai anos que vemos que nas escolas se celebra a festa dos maios, normalmente cunha actividade na que se colocan flores sobre unha estructura cónica ou piramidal, un maio figurado ou especie de árbore adobiada con flores e froitos. Podería ser unha das maneiras se estivéramos na escola, pero tamén dende as casas imos celebralo con cantigas e flores.
O propio sería percorrer as rúas pedindo un aguinaldo a cambio dunha canción, que nalgún tempo se daba en especies,
“Tire castañas señora Manuela,
tire castañas que as ten na mantela”
Esas castañas curadas recibían o nome de Maias, como tamén o recibían as nenas que saían ás rúas coa ocasión de pedir algo a cambio do seu cantar.
Aí van as propostas:
Podemos cantar este poema de Curros Enríquez
decorar o maio de Leandro Lamas ou debuxar un propio
e mesmo facer unha composición floral (quen teña a posibilidade, claro).
Compartide as vosas creacións:
https://www.facebook.com/bibliotecacarloslabranha/
@beCarlosLabrana
biblio.nicolas.del.rio@gmail.com