Título node Learning object
3.1. LINGUAXE INCLUSIVA (NON-SEXISTA)
Multitude de entidades públicas e privadas levan anos publicando guías e manuais con recomendacións de uso para orientar a redacción de documentos que visibilicen as mulleres. Ofrécense aquí algúns dos máis actuais:
-
Bengoechea Bartolomé, Mercedes (2015): Lengua y género. Madrid: Síntesis. [Xustificación teórica].
-
CIG-Ensino: Recomendacións para o uso dunha linguaxe non sexista (2017).
-
Concello de Santiago de Compostela: Guía de linguaxe inclusiva (2016).
-
Concello de Zas: páxina de recursos
-
Deputación da Coruña:
-
Deputación de Pontevedra: Guía de comunicación inclusiva (2017).
-
Deputación de Ourense: A linguaxe inclusiva. Guía práctica (2018).
-
Intermon Oxfam: Lenguaje no sexista. Tips para evitar el uso sexista del lenguaje cotidiano.
-
Institut Català de la Dona / Observatori de les Dones en els Mitjans de Comunicació: Eina pera una comunicació no sexista
-
Lledó, Eulàlia (2005): De llengua, diferència i context. Quaderns de l'Institut núm. 3. Ed. Institut Català de la Dona. [Xustificación teórica]
-
Decálogo para unha mellor representación das mulleres na comunicación e publicacións e ligazóns de interese.
-
-
Instituto Cervantes: Guía de comunicación no sexista (2011). Ed. Aguilar. Ligazón á información.
- Instituto de la Mujer y para la Igualdad de Oportunidades: ofrece distintas ligazóns de interese para recuperar materiais relacionados con esta temática:
-
Junta de Andalucía: ¿Piensas como hablas? Guía didáctica para un uso igualitario del lenguaje (2019).
-
Martín Barranco, María
-
(2019): Ni por favor ni por favora. Cómo hablar con lenguaje inclusivo sin que se note (demasiado). Ed. Catarata.
-
(2020): Mujer tenías que ser. La construcción de lo feminenio a través del lenguaje. Ed. Catarata.
-
-
UNESCO: Recomendaciones para un uso no sexista del lenguaje.
-
Universidade da Coruña:
-
Criterios lingüísticos. Dedica o capítulo 5 ao emprego non-sexista da linguaxe.
-
-
Universidade de Oviedo: páxina de recursos para traballar sobre a lingua e a imaxe
-
Universidade de Santiago de Compostela: Criterios de linguaxe non sexista.
-
Universidade de Vigo: Manual de linguaxe inclusiva no ámbito universitario (2012)
-
Universitat de Valencia: Guía de uso para un lenguaje igualitario.
- Xunta de Galicia:
-
Recomendacións para unha linguaxe non discriminatoria na administración pública (2001). É o manual de referencia dos cursos de linguaxe administrativa.
Tamén existen reaccións contrarias á democratización da linguaxe desde algunhas instancias. A este respecto pódese seguir a polémica que xurdiu arredor do informe que elaborou Ignacio Bosque para a Real Academia Española ou do informe da RAE sobre a introdución dunha linguaxe inclusiva na Constitución.
Pódese tamén seguir a liña de debate xurdida arredor doutras propostas que intentan darlle visibilidade ás solucións "@", "x" ou "e" para romper a bipolaridade do xénero. A este respecto pódense consultar as seguintes lecturas:
- Discriminación lingüística? A linguaxe inclusiva no colectivo LGTB
- Queer-emos un mundo novo, de Teresa Moure, publicado pola Ed. Galaxia en 2012.
3.2. IDENTIFICACIÓN DA PUBLICIDADE SEXISTA
Un dos elementos que en maior medida cómpre traballar é a publicidade debido á importancia que cobra como referente para a socialización dos máis novos. É importante traballar co alumnado a identificación de estereotipos de xénero na publicidade, os modelos sociais que se representan e os mecanismos para denunciar a publicidade sexista.
- Páxina da Secretaría Xeral de Igualdade coa xustificación da importancia de traballar sobre a publicidade sexista. Nela tamén se ofrece un tríptico informativo que se pode empregar co alumnado de secundaria, un informe sobre o sexismo detectado na publicidade publicada nos medios de comunicación e un formulario de denuncia que pode utilizar a cidadanía para transmitir as súas queixas.
- Guía de intervención ante la publicidad sexista (2008). Instituto de la Mujer.
3.3. IDENTIFICACIÓN DE ESTEREOTIPOS (arte, cine, música, publicacións, prensa, televisión, etc.)
3.4. IDENTIFICACIÓN DE PRÁCTICAS DISCRIMINATORIAS NA VIDA COTIÁ (ex. taxa rosa, teito de cristal, fenda dixital de xénero, currículo oculto, etc.).