Na actualidade valórase que a calidade na educación vai unida á capacitación dos alumnos e alumnas para a resolución autónoma dos retos e opcións da  vida cotidiana. Por esto se dí  que os sistemas educativos deben facilitar nos alumos e alumnas "unha actitude aprendizaxe permanente ao longo da vida".

Estase a pasar dunha educación na que o principal eran os contidos, os coñecementos memorísticos moitos deles, e na cal correspondía ao mestre/a un protagonismo fundamental a unha educación na que os protagonistas principais son os alumnos e a finalidade principal da educación é a capacitación dos alumnos para coñecer de forma crítica. A LOE, no seu artigo 2. Fins da Educación, no punto K define como un fin da educación: A preparación  para o exercicio da cidadanía e para a participación activa na vida económica, social e cultural, con actitude crítica e responsable e con capacidade de adaptación ás situacións cambiantes da sociedade do coñecemento.

Podemos pois afirmar que por educar se entende sobre todo axudar aos alumnos e alumnas a actuar cada vez con máis autonomía, responsabilidade e sentido solidario, na sociedade e no mundo no que viven.

Non é concebible pois conseguir estes obxectivos educativos que procuran persoas capaces de exercer unha cidadanía responsable, cunha educación virada de costas á realidade e ao entorno no que viven os alumnos  e alumnas. Non se pode conseguir este obxectivo dende unha intervención educativa que ignore os valores, os logros  e os coñecementos dos entornos aos que pertencen os alummos e alumnas.

O estudio e a investigación do entorno aporta aos alumnos e alumnas:

1. Coñecementos para actuar nel con autonomía e responsabilidade.
2. Actitudes de compromiso para a mellora e transformación deses entornos
3. Sentido de pertenza a colectivos que actúan e transforman o medio no que viven.

O Venres 4 de Marzo festexamos o entroido xunto con todos os nenos e nenas do CRA.

Aínda que luciu o sol foi un entroido pasado por auga, pois na escola da Vacariza desfilaron: paraugas, pingas, bonecos de neve, barcos, lavandeiras, nubes, tormentas, fregonas, e...

Nós!

Disfrazámonos de arco da vella e pasámolo moi ben!!!

José María Rodríguez é mestre da palabra.  Gústalle investigar sobre os nomes das cousas: faloupa, segurella, trabe, bailadora, reducio, canle, pendón, pabón, proia... 

É mestre da auga e dos seus usos, dos muiños, do millo. 

É mestre de poesías, algunhas escritas por él.

E como ademais foi mestre de nenos e nenas, estes días estanos a visitar nas nosas escolas para acompañarnos no descubrimento dos nomes das cousas, da auga e dos muíños, da poesía...

♣

Consulta a visita de José María á escola de Rañó

UN ANO MÁIS,

O ENTROIDO CHEGOU ... E MARCHOU !

COMO LEMBRANZA DESTAS SEMANAS DE CHOQUEIRADAS, QUÉDANNOS ESTAS IMAXES...

Aquí vos vai a acta do día 14.02.2011.

Saúdos

Mirian

OLA, SOMOS ANTÍA E IRIA, DA ESCOLA DE PAZO,

GÚSTANOS MOITO XOGAR E PASEAR XUNTAS

E, ADEMÁIS,... SOMOS PRIMAS.

AQUÍ ESTAMOS XUNTA A FONTE DO PAZO OU CARBALLEIRA .

CANDO VAMOS ANDANDO A RIANXO SEMPRE 

PARAMOS NELA A BEBER

OU LAVAR AS MANS.

TEN MOITOS ANOS, É DO SÉCULO XIX  

OLA, SOMOS LIDIA E LUCAS E QUEREMOS MOSTRARVOS O NOSO MUIÑO.

ESTÁ NO PAZO XUNTA OUTROS DOUS E

TODOS FAN UN LUGAR ESPECIAL.

AGORA ESTAMOS DENTRO DEL, XUNTA O RODICIO OU REDUCIO 

QUE É ESTA RODA CON ASPAS QUE TEN A FUNCIÓN

DE RECOLLER A AUGA QUE VEN POLA CANLE

E FACER QUE FUNCIONE O MUIÑO.

ESTES MUIÑOS AGORA ESTÁN EN DESUSO,

(NA NOSA CASA APROVEITAMOS PARA GARDAR

OS APEIROS AGRÍCOLAS COMO A GRADE, ARADO, SEMENTEIRA)

OLA, SOMOS GABRIEL E MAIRA DA ESCOLA DE PAZO E QUEREMOS MOSTRARVOS

UNHA PAISAXE MOI BONITA QUE HAI PRETO DA NOSA CASA.

CHÁMASE A LOMBA. ALÍ FAI ANOS LEVABAN OS ANIMAIS A PASTAR.

AO FONDO PODEDES VER A DESEMBOCADURA DO RÍO TÉ

E A PONTE QUE UNE O PAZO CON TARAGOÑA

EN TEMPOS PASADOS HABÍA UNHA CANTEIRA DE PEDRA

DA QUE XA NON QUEDAN RESTOS