Vista preliminar da
Vista preliminar da programación na que poderá consultar todos os apartados da programación.
1. Introdución (Elaborado)
CARACTERÍSTICAS XERAIS DO CENTRO :
Características dos laboratorios de Física e Química: Ámbolos dous se converteron en aulas materia o que nos leva a atoparnos con máis dificultades cando queremos facer uso dos mesmos. Ademais o laboratorio de química so ten capacidade para 24 alumnos.
Dispoñibilidade de medios tecnolóxicos:
Contamos con ordenadores e proxectores en tódalas aulas. Ademais facemos uso da plataforma Edixgal, na que subimos todo o material que se traballa na aula; e da plataforma GSuite que nos serve para compartir documentos en Drive no dominio do IES Salvaterra de Miño.
Participación en proxectos de carácter científico tecnolóxico (E-Dixgal, STEMbach, Polos Creativos, Club de Ciencias, CanSat, Talentos inclusivos...)
Participamos en Edixgal e coordinamos o club de ciencias e o contrato programa CP Inonova, concretamente a modalidade de EduInnova.
Outros:
Mantémonos en contacto coas familias via abalar e por correo.
CARACTERÍSTICAS XERAIS DO ALUMNADO:
Nº de alumnas e alumnos no centro: 559
Nº de alumnas e alumnos en 2º de ESO: 116
Ratio: 23
CARACTERÍSTICAS DA FÍSICA E QUÍMICA DE 2º DA ESO
En 2º de ESO a materia Física e Química recóllese en 5 Bloques: As destrezas científicas básicas, A materia, A enerxía, A interacción e O cambio, nos que se asentan as bases que permitirán continuar a súa aprendizaxe en bacharelato ou en ciclos formativos e, xunto coas demais ciencias experimentais e a tecnoloxía, permitir aos alumnos e ás alumnas analizar con coñecemento de causa os problemas de orixe científica e tecnolóxica que se formulan na nosa sociedade, así como participar no debate que suscitan e dar a resposta que corresponda como cidadanía responsable.
O ensino desta materia debe incentivar unha aprendizaxe contextualizada que relacione os principios en vigor coa evolución histórica do coñecemento científico; que estableza a relación entre ciencia, tecnoloxía e sociedade; que potencie a argumentación verbal, a capacidade de establecer relacións cuantitativas e espaciais, así como a de resolver problemas con precisión e rigor.
A materia estrutúrase nos que tradicionalmente foron os grandes bloques de coñecemento da física e da química: a materia, a enerxía, a interacción e o cambio. Ademais, este currículo propón a existencia dun bloque de contidos que fai referencia ás metodoloxías da ciencia e á súa importancia no desenvolvemento desta e que constitúe o eixe metodolóxico da materia, sendo necesario traballalo simultaneamente con cada un dos restantes.
Neste bloque, denominado «As destrezas científicas básicas», establécese, ademais, a relación das ciencias experimentais cunha das súas ferramentas máis importantes, as matemáticas, que ofrecen unha linguaxe de comunicación formal e que inclúen coñecementos, destrezas e actitudes previos do alumnado, xunto con outros que se adquiren ao longo desta etapa educativa. Así mesmo, tamén se incide no papel destacado da muller ao longo da historia da ciencia, como forma de poñelo en valor e de fomentar novas vocacións femininas cara ás ciencias experimentais e cara á tecnoloxía.
No bloque «A materia», englóbanse coñecementos básicos sobre a constitución interna das substancias, as propiedades macroscópicas e microscópicas da materia e a clasificación desta.
No bloque «A enerxía», o alumnado profunda en coñecementos, destrezas e actitudes que adquiriu na educación primaria, como as fontes de enerxía e os seus usos prácticos ou os conceptos básicos acerca das formas de enerxía. Inclúense, ademais, saberes relacionados co desenvolvemento social e económico do mundo real e as súas implicacións ambientais.
«A interacción» trata os efectos principais das interaccións fundamentais da natureza e o estudo básico das forzas predominantes no mundo natural, así como as súas aplicacións prácticas en campos diversos.
Por último, o bloque denominado «O cambio» aborda as principais transformacións físicas e químicas dos sistemas materiais e naturais, así como os exemplos máis frecuentes na contorna do alumnado, describindo as súas aplicacións e contribucións á mellora do noso mundo.
4.1. Concrecións metodolóxicas (Elaborado)
Os principios metodolóxicos en que nos basearemos radican en dous aspectos: o ensino individualizado, que permite a construción de aprendizaxes significativas e as características propias da materia de Física e Química, fundamentalmente como ciencia experimental que é. Isto supón a utilización dunha metodoloxía activa, que potencie a actividade construtiva do alumnado, baseada no traballo persoal, xa sexa individual ou en grupo cooperativo. Iso facilitará a construción significativa dos contidos, axudando á adquisición de destrezas, habilidades e competencias, así como de actitudes responsables, tolerantes e solidarias, sen deixar de ser críticas. A metodoloxía pódese estruturar tendo en conta os seguintes aspectos:
- Motivación. Sen dúbida é de suma importancia na práctica docente espertar o interese de cada alumno polo tema obxecto de estudo. Para iso tratarase, sempre que o tema o permita, de relacionar o devandito tema con algo próximo ao alumno, de forma que este o contemple como algo que lle afecta directamente. Pódese suscitar así mesmo o interese por medio de preguntas, artigos de prensa, reportaxes de vídeo, ou con feitos da actualidade do momento que poden ser moi oportunos e que normalmente espertan a curiosidade dos/as alumnos/as.
- Desenvolvemento de contidos. Os temas iniciaranse habitualmente coa formulación de interrogantes. Estas preguntas terán por finalidade coñecer as ideas previas do alumno e espertar o seu interese polo tema a desenvolver. Unha vez centrado o tema nun contexto coñecido polo alumno e sondadas as súas ideas previas, a partir delas desenvolverase o tema no que se irán dando resposta de xeito consecutivo ás distintas preguntas xurdidas. Dado o carácter experimental que ten a materia, nalgúns casos poderanse introducir os temas mediante a realización dalgunha pequena práctica, que permitirá a partir da observación do fenómeno, desenvolver a explicación teórica na que se introducirán os conceptos do tema. Finalmente en todos os temas concluirase cun resumo dos conceptos desenvolvidos e reforzaranse estes coa resolución de exercicios tanto teóricos como prácticos.
- Equilibrio entre coñecementos e procedementos. O coñecemento non se aprender ao marxe do seu uso, como tampouco se adquiren destrezas en ausencia dun coñecemento de base conceptual que permite dar sentido á acción que se leva a cabo. A metodoloxía ten que conxugar o traballo dos coñecementos coa amplitude e rigor precisos, pero tamén, con aspectos básicos para unha actividade científica como as prácticas, a investigación e a realización e comunicación de informes
- Traballo cooperativo. Trala toma de contacto alumnos/as e a avaliación inicial do alumnado, estableceranse equipos de traballo, heteroxéneos e estables, que serán diferentes dos que se formen noutras materias que traballan tamén aprendizaxe cooperativa . Na concreción da programación de aula a desenvolver para o tratamento das diferentes unidades didácticas ou temáticas, incluiremos estruturas simples de traballo cooperativo, tanto ao inicio, como no decurso do tratamento dos contidos, e mesmo con carácter de finalización ou resume. Nembargantes, non nos limitaremos a que o alumnado coopere para aprender, se non que tamén atenderemos a que aprendan a cooperar, proporcionándolles ferramentas para que fixen os seus obxectivos, regulen o funcionamento dos equipos e as formas de participación, e se avalíen a eles mesmos respecto do grao de participación e compromiso asumido polos membros do equipo (plans de equipo, revisións dos plans de equipo, cadernos de equipo).
As actividades desenvoltas mediante estruturas de aprendizaxe cooperativa serán avaliadas o mesmo que o resto de actividades de aprendizaxe. Segundo o tipo de estrutura de que esteamos a falar, a avaliación pode corresponderse cunha avaliación inicial e ter por finalidades facer agromar os conceptos previos, valorar a idoneidade e eficacia do proceso de aprendizaxe elixido para deste xeito poder regulalo, ou determinar o grao de consecución de obxectivos que logra o alumnado e cualificar a implicación, o esforzo e os resultados que conseguen. Segundo o tipo de estrutura empregada, poderemos en ocasións vincular unha dobre cualificación, que por unha banda recoñeza o esforzo individual e por outra cuantifique os logros do equipo en conxunto. Pola contra, con outras estruturas, a cualificación outorgada será a mesma para todos os compoñentes do equipo, destacando así a responsabilidade mutua e compartida que todos eles/as deben asumir sobre os resultados.
- Importancia da investigación. Como resposta as novas necesidades educativas, onde adquiren relevancia os proxectos de investigación, a metodoloxía inclúe tarefas de indagación ou investigación.
- Integración das TIC. No proceso de ensinanza-aprendizaxe: a metodoloxía incorpora as novas tecnoloxías, xa que non se pode obviar nin o compoñente de motivación que aportan as TIC ao alumnado nin o seu potencial didáctico. Así, contemplamos actividades interactivas así como traballo baseado en enlaces web, vídeos, animacións e simulacións.
5.1. Procedemento para a avaliación inicial (Elaborado)
Durante os primeiros días do mes de setembro, preferiblemente antes do comezo da actividade lectiva, realizarase un rexistro da información relevante sobre o alumnado matriculado na materia:
- Cualificacións do curso anterior.
- Materias pendentes ou repetición.
- Necesidades educativas especiais ou análogos.
- Outros aspectos de importancia que poden afectar ao proceso de aprendizaxe.
Nos primeiros días lectivos, poderase facer unha proba escrita ou desenvolver algunha tarefa que permita medir o nivel competencial do alumnado conforme a criterios de avaliación de cursos anteriores (relacionados coas ciencias e as matemáticas). Prestarase especial atención aos resultados do alumnado de nova incorporación ao centro.
En calquera caso, durante a primeira sesión de cada unidade didáctica o profesorado avaliará a situación de partida de todo o alumnado.
5.3. Procedemento de seguimento, recuperación e avaliación das materias pendentes (Elaborado)
Todo o alumnado que teña pendente a materia de física e química de 2º de ESO, terán que realizar ó longo do curso diversas actividades e traballos para a súa avaliación. Estarán divididas en dúas partes:
- Dúas entregas de exercicios, unha en xaneriro e a outra en maio.
- Dúas probas escritas, unha parcial en xaneiro e outra en maio. Na de maio poderán presentarse con toda a materia se suspenderon a proba de xaneiro ou so coa segunda parte.
5.4. Procedemento para acreditar os coñecementos necesarios en determinadas materias (Elaborado)
6. Medidas de atención á diversidade (Elaborado)
A atención do alumnado diferente obriga a suscitar unha formulación específica da programación adaptada ás súas necesidades. Aínda que en liñas xerais temos que manter uns obxectivos e contidos mínimos iguais aos que corresponden aos alumnos de referencia , as necesidades específicas deste alumnado fan necesario formular de novo algúns deles, para dotalos dun maior carácter operativo e funcional, e adaptar algúns obxectivos e contidos de etapas anteriores. As adaptacións afectarán aos seguintes aspectos e buscarán a cobertura dos seguintes obxectivos:
- Capacidade lectora: Mellorar a comprensión de textos e a extracción das ideas principais dos mesmos.
- Escritura: Mellorar a expresión escrita e acadar a suficiente habilidade para manifestar as propias ideas e conceptos por escrito.
-Conceptos previos: Analizar as ideas previas sobre diferentes aspectos cotiás e reflexionar sobre os prexuízos de partida.
- Cálculo numérico: Desenvolver a capacidade de cálculo ata manexar con soltura as operacións e funcións básicas (suma, resta, produto e cociente, proporcionalidades directa e inversa, as porcentaxes e o reparto).
- Transformación de unidades: Manexar o sistema métrico decimal con fluidez, coñecer as unidades básicas do Sistema Internacional de Unidades, os seus múltiplos e submúltiplos, e converter con facilidade unidades de diferentes magnitudes sinxelas.
- Conceptos básicos: Coñecer as características principais dos sistemas materiais e dos seres vivos, a súa unidade, diversidade e composición, a natureza das transformacións físicas e químicas que experimentan e os mecanismos polos que estas se rexen, as interaccións e os intercambios de enerxía que levan aparelladas, e as hipóteses, leis e modelos científicos que se propoñen para interpretalas.
A atención deste alumnado require unha metodoloxía axeitada ás súas características. Hai que ter en conta que a concepción que cada alumno ten de si mesmo inflúe en como enfoca e dirixe a súa aprendizaxe e determina a súa motivación e esforzo efectivo no aula. Un alumno que se sente incapaz de resolver con éxito determinadas tarefas probablemente non as emprenda, condicionando de antemán as súas posibilidades de aprendizaxe.
Por este motivo, cremos que os alumnos han de enfrontarse a actividades especialmente adaptadas ao seu nivel e ao seu grado de dificultades, para poder afrontalas con éxito, sentindo que dito logro débese ao seu propio esforzo e que, en consecuencia, merece a pena facelo.
A nosa principal tarefa como docentes consistirá pois en seleccionar aquelas actividades máis adecuadas e contextualizar a súa formulación ás necesidades específicas dos alumnos, regulando o seu desenvolvemento, e estando dispostos a cambialas cando a situación fágao necesario. Procurarase ademais crear un ambiente nas relacións de aula que propicie que os alumnos poidan mostrar as súas potencialidades, xerando neles unha maior confianza nas súas posibilidades.
Para facilitar a atención específica a este alumnado, primarase como metodoloxía de traballo o desenvolvemento de proxectos teórico - prácticos sinxelos, onde se agruparán obxectivos e contidos en torno a núcleos temáticos específicos, cun enfoque práctico e funcional do tratamento de devanditos contidos a través das diversas actividades que se suscitan para o seu desenvolvemento.
As actividades estarán focalizadas preferentemente para que os alumnos traballen en pequenos grupos, na aula ou no laboratorio, de forma que tal colaboración potencie o esforzo que desenvolve cada un de forma individual, xa que a aprendizaxe vese así facilitado pola relación cos demais (aprendizaxe colaborador e cooperativo).
Ao comezo de cada actividade os alumnos han de facer explícitas as súas ideas e interpretacións persoais dos fenómenos tratados. Seguidamente obrigaráselles a poñelas en xogo en distintas situacións de proba ata que as contradicións xurdidas lévenlles a sentirse insatisfeitos e motiven unha disposición favorable ao cambio conceptual.
Para rematar, convencidos xa do insuficiente das súas concepcións de partida, axudaráselles a formular unha nova concepción que sexa intelixible de acordo ás súas capacidades, onde a nova información se incorpore á estrutura de forma coherente, e expresada en termos, símbolos e formas de expresión (verbais, matemáticas ou gráficas) que poidan asimilar.
Suscitaranse para iso diversos tipos de actividades no transcurso do desenvolvemento dos contidos:
- Actividades de iniciación (presentación do problema e dos obxectivos a conseguir, introdución ou manexo de conceptos físicos cualitativos e/ou operativos).
- Actividades de motivación (relación do tema con aspectos cotiáns, debates sobre aspectos do tema de interese para os alumnos, resumos de textos introdutorios, etc.).
- Actividades que conectan o tema en estudo con outros relacionados (anteriores, posteriores, secundarios, transversais, etc.).
- Actividades de afloramento de concepcións e esquemas alternativos dos/as alumnos/as.
- Actividades de desenvolvemento: aplicación da metodoloxía científica á resolución de situacións - problema ou traballos prácticos ( definición do problema, emisión de hipóteses explicativas e derivación de consecuencias lóxicas, deseño e realización de experimentos, análises e interpretación dos resultados).
- Actividades de introdución de modelos e teorías aceptados pola Ciencia.
- Actividades de finalización: resumos, mapas organizativos dos conceptos tratados, esquemas, montaxes, etc.
- Actividades de reforzo e recuperación (actividades en que se volve a insistir naqueles contidos de difícil asimilación que aínda deban ser clarificados).
- Dentro deste apartado farase un seguimento persoal e individualizado aqueles alumnos/as que repitan un nivel educativo, partindo da idea de que estes alumnos xa teñen un nivel de coñecemento da materia e que posiblemente a repetición dos contidos lles leve a caer no aburrimento e o desinterese. Faremos, na medida do posible, traballo, esquemas o ampliación da materia segundo vaia levando o curso escolar.
- O alumnado pendente do curso escolar anterior levará un plan individualizado de traballo para recuperar a asignatura. En cada caso, dentro do posible, faremos un seguimento persoal.
- Actividades de afondamento. Os alumnos que progresen con máis facilidade ou rapidez na secuencia básica de actividades poderán eventualmente abordar aspectos máis específicos do problema ou mergullarse nun coñecemento de maior calado das situacións tratadas.
8.2. Procedemento de seguimento, avaliación e propostas de mellora (Elaborado)
Para realizar o seguimento do desenvolvemento da programación o departamento de física e química terá, polo menos, unha reunión nas datas máis próximas posibles a cada sesión de avaliación. Nas referidas reunións farase unha avaliación do éxito da implementación da programación utilizando a información recollida nas sesións de avaliación e a recollida nesta aplicación.
Como indicador de logro do grao de desenvolvemento e adecuación da mesma proponse un seguimento de cada UD ( data de inicio e final, sesións previstas e sesións realizadas, grado de cumprimento) así como o seguimento da adecuación de obxectivos, contidos e criterios de avaliación, aprendizaxes acadadas polo alumnado, as medidas de atención á diversidade dentro da aula
En función da análise realizada faranse as correspondentes propostas de mellora.