Vista preliminar da

Vista preliminar da programación na que poderá consultar todos os apartados da programación.

1. Introdución (Elaborado)


As humanidades e a proposta dunha educación humanista na civilización europea van intrinsecamente ligadas á tradición e á herdanza cultural da Antigüidade clásica. Unha educación humanista sitúa as persoas e a súa dignidade como valores fundamentais, guiándoas na adquisición das competencias que necesitan para participaren de forma efectiva nos procesos democráticos, no diálogo intercultural e na sociedade en xeral. A través da aprendizaxe da lingua, a cultura e a civilización gregas, a materia de Grego permite unha reflexión profunda sobre o presente e sobre o papel que o humanismo pode e debe desempeñar ante os retos e desafíos do século XXI. Esta materia contén, ademais, un valor instrumental para a aprendizaxe de linguas, literatura, relixión, historia, filosofía, política ou ciencia, capacitando o alumnado que a cursa, non sendo unha materia obrigatoria, para ampliar o seu coñecemento sobre estes aspectos, proporcionando un substrato cultural que permite comprender o mundo, os acontecementos e os sentimentos, e que contribúe á educación cívica e cultural do alumnado.

A materia de Grego ten como principal obxectivo o desenvolvemento dunha conciencia crítica e humanista desde a que poder entender e analizar as achegas da civilización helena á identidade europea, a través da lectura e a comprensión de fontes primarias e da adquisición de técnicas de comprensión de textos que lle permitan ao alumnado utilizar estas fontes de acceso á Antigüidade grega como instrumento privilexiado para coñecer, comprender e interpretar os seus aspectos principais. Por iso, a materia vertébrase arredor de tres eixes: a lingua, os textos e a súa comprensión; a aproximación crítica ao mundo grego; e o estudo do patrimonio cultural e o legado da civilización grega.

A comprensión do texto está no centro dos procesos de ensino e aprendizaxe das linguas e culturas clásicas. Para entender criticamente a civilización helena, o alumnado de Grego localiza, identifica, contextualiza e comprende os elementos esenciais dun texto, progresando nos coñecementos de morfoloxía, sintaxe e léxico grego e, de ser o caso, o uso oral e escrito da lingua grega baixo a guía do profesorado. Ademais destes saberes de carácter lingüístico, o uso activo do grego, a comprensión do texto e a súa tradución son procesos clave que permiten activar saberes de carácter non lingüístico. O texto ¿orixinal, adaptado, en edición bilingüe ou traducido, en función da situación¿ é o punto de partida desde o cal o alumnado mobiliza todos os contidos para, partindo da súa contextualización, concluír unha lectura comprensiva directa e eficaz e unha interpretación razoada do seu contido. As técnicas e estratexias implicadas no proceso de comprensión dun texto e/ou a súa tradución contribúen a desenvolver a capacidade de negociación para a resolución de problemas, así como a constancia e o interese por revisar o propio traballo. Permite, ademais, que o alumnado entre en contacto coas posibilidades que este labor ofrece para o seu futuro persoal e profesional nun cando se opte pola utilización de métodos activos, o uso na aula da lingua grega, tanto oral como escrita, permitiralle ao alumnado, por unha banda, consolidar os coñecementos adquiridos e, por outra, poñer en práctica estratexias comunicativas que melloren a súa capacidade de expresión.

Así mesmo, a materia de Grego parte dos textos para favorecer a aproximación crítica ás achegas máis importantes do mundo heleno ao mundo occidental, así como á capacidade da civilización grega para dialogar coas influencias externas, adaptándoas e integrándoas nos seus propios sistemas de pensamento e na súa cultura. Ambos os aspectos resultan especialmente relevantes para adquirir un xuízo crítico e estético nas condicións cambiantes dun presente en constante evolución.

Esta materia prepara o alumnado para comprender criticamente ideas relativas á propia identidade, á vida pública e privada, á relación do individuo co poder e a feitos sociopolíticos e históricos, por medio da comparación entre os modos de vida da antiga Grecia e os actuais, contribuíndo así a desenvolver a súa competencia cidadá.

O estudo do patrimonio cultural, arqueolóxico e artístico grego, material e inmaterial, merece unha atención específica e permite observar e recoñecer na nosa vida cotiá a herdanza directa da civilización helena. A aproximación aos procesos que favorecen a sustentabilidade deste legado ¿preservación, conservación e restauración¿ supón, tamén, unha oportunidade para que o alumnado coñeza as posibilidades profesionais no ámbito dos museos, as bibliotecas ou a xestión cultural e a conservación do patrimonio.

Os obxectivos de Grego foron deseñados a partir dos descritores operativos das competencias clave nesta etapa, especialmente da competencia plurilingüe, a competencia en comunicación lingüística e a competencia cidadá, xa mencionada. A competencia plurilingüe, que ten como referente a Recomendación do Consello da Unión Europea do 22 de maio de 2018 relativa ás competencias clave para a aprendizaxe permanente, sitúa o latín e o grego clásicos como ferramentas para a aprendizaxe e a comprensión de linguas en xeral. O enfoque plurilingüe da materia de Grego en bacharelato implica unha reflexión profunda sobre o funcionamento non só da propia lingua grega, o seu léxico, os seus formantes, as súas peculiaridades e a súa riqueza en matices, senón tamén das linguas de ensino e daquelas que conforman o repertorio lingüístico individual do alumnado, estimulando a reflexión metalingüística e interlingüística e contribuíndo ao reforzo das competencias comunicativas, ao aprecio da diversidade lingüística e á relación entre as linguas desde unha perspectiva inclusiva, democrática e libre de prexuízos.

Estes obxectivos ofrecen, polo tanto, a oportunidade de establecer un diálogo profundo entre presente e pasado desde unha perspectiva crítica e humanista: por un lado, situando o texto, a súa comprensión e/ou a súa tradución e, de ser o caso, a produción lingüística activa, como elementos fundamentais na aprendizaxe das linguas clásicas e como porta de acceso á súa cultura e civilización, activando simultaneamente os contidos de carácter lingüístico e non lingüístico; e por outro lado, desenvolvendo ferramentas que favorezan a reflexión crítica, persoal e colectiva arredor dos textos e do legado material e inmaterial da civilización grega e a súa achega fundamental á cultura, a sociedade, a política e a identidade europeas.

Os criterios de avaliación da materia permiten avaliar o grao de logro dos obxectivos por parte do alumnado, polo que se presentan vinculados a elas. Consonte a súa formulación competencial, exponse enunciando o proceso ou capacidade que o alumnado debe adquirir e o contexto ou modo de aplicación e uso. A nivelación dos criterios de avaliación desenvolveuse tendo en conta a adquisición das competencias de forma progresiva durante os dous cursos. Neste sentido, os procesos de autoavaliación e coavaliación prevén o uso de ferramentas de reflexión sobre a propia aprendizaxe como o portfolio lingüístico, a contorna persoal de aprendizaxe, o diario de lectura ou o traballo de investigación.

Os criterios de avaliación e os contidos distribúense nos dous cursos, permitindo unha gradación e secuenciación flexible segundo os distintos contextos de aprendizaxe, e están organizados en cinco bloques:

-     O primeiro bloque, «Comprensión e interpretación dos textos», común o primeiro e segundo curso, céntrase na aprendizaxe da lingua helena como ferramenta para acceder a fragmentos e textos de diversa índole a través da lectura directa e a tradución e comprende, pola súa vez, tres subloques: «Unidades lingüísticas da lingua grega»; «A tradución: técnicas, procesos e ferramentas» e «Destrezas comunicativas do uso da lingua grega». Esta última liña, potenciada polo feito de que o grego conta coa súa versión moderna na cal é doado apoiarse tanto no aspecto léxico como no uso da pronunciación histórica, ten como obxectivo sustentar normativamente o uso, cada día máis estendido, de métodos activos para a aprendizaxe do grego sen limitar, de ningún xeito, o uso da metodoloxía tradicional, deixando a criterio do profesorado a escolla do achegamento que lle pareza en cada caso máis axeitado.

-      O segundo bloque, «Grego e plurilingüismo», común o primeiro e segundo curso, pon o acento en como a aprendizaxe da lingua grega, en concreto o estudo e identificación dos étimos gregos, amplía o repertorio léxico do alumnado para que adecúe de maneira máis precisa os termos referidos ás diferentes situacións comunicativas.

-      O terceiro bloque, «Legado e patrimonio», común o primeiro e segundo curso, remarca a importancia que ten na sociedade actual o legado da Grecia clásica tanto no ámbito cultural como no social e político.

-      O cuarto bloque, «A antiga Grecia», que será tratado no primeiro curso, comprende as estratexias e coñecementos necesarios para o desenvolvemento dun espírito crítico e humanista, fomentando a reflexión sobre as semellanzas e diferenzas entre pasado e presente. O quinto e último bloque, «Legado e patrimonio», recolle os coñecementos, destrezas e actitudes que permiten a aproximación á herdanza material e inmaterial da civilización grega recoñecendo e apreciando o seu valor como fonte de inspiración, como testemuño da historia e como unha das principais raíces da cultura europea.

-      O quinto bloque, «A literatura grega nos seus textos», tratado só no segundo curso, integra todos os saberes implicados na comprensión e interpretación de textos literarios gregos, contribuíndo á identificación e descrición de universais formais e temáticos inspirados en modelos literarios clásicos mediante un enfoque intertextual.

2. Obxectivos e súa contribución ao desenvolvemento das competencias (Elaborado)


Currículo CCL CP STEM CD CPSAA CC CE CCEC
OBX1 Comprender e/ou producir textos gregos de dificultade crecente e xustificar a súa comprensión e/ou produción, identificando e analizando os aspectos básicos da lingua grega, as unidades lingüísticas e reflexionando sobre elas mediante a comparación coas linguas de ensino e con outras linguas do repertorio individual do alumnado, en especial e cando sexa posible co grego moderno, e poñendo en práctica, se se considera oportuno, habilidades comunicativas tanto orais como escritas, para realizar unha lectura comprensiva, directa e eficaz e unha interpretación razoada do seu contido e, de ser o caso, unha produción oral e/ou escrita correcta.
OBX2 Distinguir os étimos e formantes gregos presentes no léxico de uso cotián, identificando os cambios semánticos que tivesen lugar e establecendo unha comparación coas linguas de ensino e outras linguas do repertorio individual do alumnado, en especial e cando sexa posible co grego moderno, para deducir o significado etimolóxico do léxico coñecido e os significados de léxico novo ou especializado.
OBX3 Ler, interpretar e comentar textos gregos de diferentes xéneros e épocas, asumindo o proceso creativo como complexo e inseparable do contexto histórico, social e político e das súas influencias artísticas, para identificar a súa xenealoxía e a súa achega á literatura europea.
OBX4 Analizar as características da civilización grega no ámbito persoal, relixioso e sociopolítico, adquirindo coñecementos sobre o mundo heleno e comparando criticamente o presente e o pasado, para valorar as achegas do mundo clásico grego á nosa contorna como base dunha cidadanía democrática e comprometida.
OBX5 Valorar criticamente o patrimonio histórico, arqueolóxico, artístico e cultural herdado da civilización grega, promovendo a súa sustentabilidade e recoñecéndoo como produto da creación humana e como testemuño da historia, para explicar o legado material e inmaterial grego como transmisor de coñecemento e fonte de inspiración de creacións modernas e contemporáneas.
Non se rexistrou texto

3.1. Relación de unidades didácticas (Elaborado)


Secuencia * Título da UD Descrición *% Peso na materia


*Nº de sesións
1º trim. 2º trim. 3º trim.
1 Unidade 1 Tradución de textos: -Ud lingüísticas: alfabeto e sistemas de escritura -Regras transcrición alfabeto grego -Signos ortográficos -Do indoeuropeo ao grego -Flexión nominal e pronominal (sist. casual e declinacións) -Flexión verbal (intro á tipoloxía do verbo grego) -Concordancia e orde palabras en oracións simples -Tradución: técnicas, procesos e ferramentas -Normas de transcrición -Lectura fluída -Artigo 1ª e 2ª dec. -Morfoloxía verbal: ind. verbo copulativo (eimí) e verbos en -w. Voz activa Plurilingüismo: -Vocabulario básico. Léxico frecuente -Helenismos Antiga Grecia: -Xeografía da antiga Grecia -Reflexo na actualidade la Grecia clásica -Fitos históricos entre S. VIII ac e V dc -Lendas e principais episodios históricos Legado grego -A mitoloxía clásica: persistencia na actualidade -Principais obras artísticas da antigüidade -Principais xacementos relacionados coa antigüidade clásica -Ferramentas analóxicas e dixitais para a aprendizaxe -Imp. do grego para crear neoloxismos 20 45
2 Unidade 2 Tradución de textos: -A tradución: técnicas, procesos e ferramentas -Recursos estilísticos frecuentes -Funcións comunicativas adecuadas ao ámbito e ao contexto -Adxectivos 2-1-2. Adxectivos da 3l declinación. Adxectivos irregulares. Graos dos adxectivos -Morfoloxía pronominal: Pronomes demostrativos. Pronomes persoais e posesivos. Pronomes indefinidos Plurilingüismo: -Vocabulario básico. Léxico de uso frecuente -Helenismos Antiga Grecia: -O mar Mediterráneo como encrucillada de culturas onte e hoxe: Grecia como ponte de transmisión de cultura -Sociedade e formas de goberno de Grecia, tomando como exemplo as polis de Esparta e Atenas. Sistemas políticos. Urbanismo, obras públicas e artes plásticas. A familia. Legado grego -Principais obras artísticas da Antigüidade -Principais museos relacionados coa Antigüidade -A mitoloxía clásica: presenza na actualidade 30 50
3 Unidade 3 Tradución de textos: -Flexión verbal: Voz medio pasiva, Construcións de infinitivo e de participio -Valores dos casos: vocativo, dobre acusativo, dativo posesivo, xenitivo partitivo, complementos circunstanciais, complemento axente. Uso das preposicións -Pronome de relativo. Oracións subordinadas de relativo Plurilingüismo: -Vocabulario relacionado cos contidos explicados. Léxico de uso frecuente -Helenismos Antiga Grecia: -A situación da muller. Nacemento e educación. Traballo e lecer: oficios, ciencia e técnica. Festas e espectáculos: teatro e deporte -Relixión e mitoloxía: divindades e heroes Legado grego -Principais obras artísticas da Antigüidade -Mitoloxía clásica: presenza na actualidade -Representacións e festivais teatrais, a súa evolución e persistencia na actualidade -Competicións atléticas e a súa persistencia na actualidade -Institucións políticas gregas, a súa influencia e persistencia no sistema político actual -Educación: Atenas vs Esparta. Comparación coa actualidade 50 45

3.2. Distribución currículo nas unidades didácticas (Elaborado)


Bloque B1. Comprensión e interpretación dos textos
Criterios de avaliación		 UD 1 UD 2 UD 3
CA1.1 - Realizar traducións directas e/ou inversas de textos ou fragmentos adaptados ou orixinais de dificultade adecuada e progresiva con corrección ortográfica e expresiva, identificando e analizando, cando se considere necesario, unidades lingüísticas regulares da lingua e apreciando variantes e coincidencias con outras linguas coñecidas.
CA1.2 - Seleccionar de maneira progresivamente autónoma o significado apropiado de palabras polisémicas e xustificar a decisión, tendo en conta a información cotextual ou contextual e utilizando ferramentas diversas de apoio ao proceso de tradución en distintos soportes, cando se considere necesario.
CA1.3 - Revisar e emendar de maneira progresiva­mente autónoma as propias traducións e as das compañeiras e compañeiros, realizando propostas de mellora e argumentando os cambios con terminoloxía especializada a partir da reflexión lingüística.
CA1.4 - Realizar a lectura directa de textos gregos sinxelos identificando as unidades lingüísticas básicas da lingua grega, comparándoas coas das linguas do repertorio lingüístico propio e asimilando os aspectos morfolóxicos, sintácticos e léxicos elementais do grego.
CA1.5 - Rexistrar os progresos e dificultades de aprendizaxe da lingua grega, seleccionando as estratexias máis adecuadas e eficaces para superar esas dificultades e consolidar a súa aprendizaxe, realizando actividades de planificación da propia aprendizaxe, autoavaliación e coavaliación, como as propostas no Portfolio Europeo das Linguas (PEL) ou nun diario de aprendizaxe, facéndoos explícitos e compartíndoos.
CA1.6 - Extraer, analizar e reflectir oralmente e/ou por escrito, preferentemente en grego, ou ben na lingua de uso do alumnado, as ideas principais de textos de certa lonxitude, orais e/ou escritos, e adaptados ao nivel de lingua e temas coñecidos polo alumnado, expresados de forma clara e, no caso dos textos orais, preferentemente na pronuncia histórica.
CA1.7 - Planificar e participar, cando se considere necesario, en diálogos breves e sinxelos sobre temas cotiáns, próximos á súa experiencia, apoiándose en recursos tales como a repetición, o ritmo pausado ou a linguaxe non verbal, e mostrando empatía e respecto pola cortesía lingüística e as opinións das persoas interlocutoras.
CA1.8 - Redactar en grego, a partir de criterios dados, textos básicos de estrutura clara, evitando erros que impidan a comprensión.
CA1.9 - Explicar, de maneira guiada, a relación do grego coas linguas modernas, analizando os elementos lingüísticos comúns de orixe grega e utilizando estratexias e coñecementos das linguas e linguaxes que conforman o repertorio propio.
Contidos
C1.1 - Unidades lingüísticas da lingua grega.
C1.1.1 -     Alfabeto, prosodia e signos gráficos da lingua grega clásica. Aproximación ás principais leis fonéticas.
C1.1.2 -     Clases de palabras.
C1.1.3 -     Concepto de lingua flexiva: flexión nominal e pronominal (sistema casual e declinacións); flexión verbal (introdución á tipoloxía do verbo grego).
C1.1.4 -     Sintaxe oracional: funcións básicas e sintaxe elemental dos casos.
C1.1.5 -     Estruturas oracionais. A concordancia e a orde de palabras en oracións simples e oracións compostas. Comparativa coa orde natural das palabras nas oracións das linguas de repertorio do alumnado para unha mellor comprensión.
C1.1.6 -     Formas nominais do verbo.
C1.2 - A tradución: técnicas, procesos e ferramentas.
C1.2.1 -     A análise morfosintáctica como ferramenta complementaria de tradución.
C1.2.2 -     Estratexias de tradución: formulación de expectativas a partir, entre outros, de: contorna textual e do propio texto, contexto, coñecemento do tema, descrición da estrutura e xénero, peculiaridades lingüísticas dos textos traducidos, erros frecuentes de tradución e técnicas para os evitar.
C1.2.3 -     Ferramentas de tradución, cando se considere necesario.
C1.2.4 -     Lectura comparada de diferentes traducións e comentario de textos bilingües a partir de terminoloxía metalingüística.
C1.2.5 -     Recursos estilísticos frecuentes e a súa relación co contido do texto.
C1.2.6 -     Estratexias básicas de retroversión de textos breves. Concepto e uso de expresións idiomáticas.
C1.2.7 -     A tradución como instrumento que pode favorecer o razoamento lóxico, a resolución de problemas e a capacidade de análise e síntese, dentro dos límites e inconsistencias propias da tradución.
C1.2.8 -     Aceptación do erro como parte do proceso de aprendizaxe e actitude positiva de superación.
C1.2.9 -     Estratexias e ferramentas, analóxicas e dixitais, individuais e cooperativas, para a autoavaliación, a coavaliación e a autorreparación.
C1.3 - Destrezas comunicativas do uso da lingua grega.
C1.3.1 -     Estratexias para a planificación, execución e reparación da comprensión, a produción e a coprodución de textos orais, escritos e/ou multimodais.
C1.3.2 -     Funcións comunicativas adecuadas ao ámbito e ao contexto: describir acontecementos simples; dar instrucións básicas; narrar, reformular e/ou resumir acontecementos pasados, presentes e/ou futuros; expresar emocións básicas e opinións.
C1.3.3 -     Léxico común de interese e/ou uso cotián para o alumnado: espazo, tempo e/ou vida diaria. Estratexias de enriquecemento léxico (derivación, polisemia, sinonimia...).
C1.3.4 -     Estratexias básicas conversacionais para iniciar, manter e rematar a comunicación, tomar e ceder a palabra, pedir e dar aclaracións e explicacións etc.
C1.3.5 -     Ferramentas analóxicas e dixitais para a aprendizaxe, a comunicación e o desenvolvemento de proxectos con falantes ou estudantes de grego en grego, cando fose posible.
Bloque B2. Grego e plurilingüismo
Criterios de avaliación		 UD 1 UD 2 UD 3
CA2.1 - Deducir o significado etimolóxico dun termo de uso común e inferir o significado de termos de nova aparición ou procedentes de léxico especializado aplicando, de maneira guiada, estratexias de recoñecemento de étimos e formantes gregos atendendo aos cambios fonéticos, morfolóxicos ou semánticos que tivesen lugar.
CA2.2 - Explicar, de maneira guiada, a relación do grego coas linguas modernas, analizando os elementos lingüísticos comúns de orixe grega e utilizando con iniciativa estratexias e coñecementos das linguas e linguaxes que conforman o repertorio propio.
CA2.3 - Identificar prexuízos e estereotipos lingüísticos adoptando unha actitude de respecto e valoración da diversidade como riqueza cultural, lingüística e dialectal, a partir de criterios dados.
CA2.4 - Crear textos individuais ou colectivos con intención literaria e conciencia de estilo, en distintos soportes e con axuda doutras linguaxes artísticas e audiovisuais, a partir da lectura de obras ou fragmentos significativos da civilización e a cultura grega como fonte de inspiración.
Contidos
C2.1 - Sistemas de escritura ao longo da historia.
C2.2 - O alfabeto grego: a súa historia e influencia posterior. Regras de transcrición do alfabeto grego ás linguas do repertorio do alumnado.
C2.3 - Do indoeuropeo ao grego. Etapas da lingua grega.
C2.4 - Influencia do grego na evolución da lingua de ensino e do resto de linguas que conforman o repertorio lingüístico individual do alumnado.
C2.5 - Léxico.
C2.5.1 -     Procedementos básicos de composición e derivación na formación de palabras gregas.
C2.5.2 -     Lexemas, sufixos e prefixos de orixe grega no léxico de uso común e no específico das ciencias e a técnica nos léxicos especializados doutros campos.
C2.5.3 -     Significado e definición de palabras de uso común na lingua de ensino a partir dos seus étimos gregos nas linguas repertorio lingüístico do alumnado; reflexión sobre significado etimolóxico e significado semántico.
C2.5.4 -     Importancia e versatilidade do grego para crear neoloxismos ao longo da historia e na actualidade.
C2.5.5 -     Técnicas básicas para a elaboración de familias léxicas e dun vocabulario básico grego de frecuencia.
C2.6 - Interese por coñecer o significado etimolóxico das palabras e recoñecemento da importancia do uso adecuado do vocabulario como instrumento básico na comunicación.
C2.7 - Expresións e léxico específico básico para reflexionar e compartir a reflexión sobre a comunicación, a lingua, a aprendizaxe e as ferramentas de comunicación e aprendizaxe (metalinguaxe).
C2.8 - Respecto por todas as linguas e aceptación das diferenzas culturais das xentes que as falan.
C2.9 - Aproximación aos termos e expresións máis usuais de uso frecuente do grego moderno.
C2.10 - Ferramentas analóxicas e dixitais para a aprendizaxe, a comunicación e o desenvolvemento de proxectos con estudantes de grego no ámbito transnacional.
Bloque B3. A antiga Grecia
Criterios de avaliación		 UD 1 UD 2 UD 3
CA3.1 - Explicar, a partir de criterios dados, os procesos históricos e políticos, as institucións, os modos de vida e os costumes da sociedade helena, comparándoos cos das sociedades actuais, valorando as adaptacións e os cambios experimentados e favorecendo o desenvolvemento dunha cultura compartida.
CA3.2 - Debater sobre a importancia, evolución, asimilación ou cuestionamento de diferentes aspectos do legado grego na nosa sociedade, mediando entre posturas, seleccionando e contrastando información.
CA3.3 - Investigar, de maneira guiada, o patrimonio histórico, arqueolóxico, artístico e cultural herdado da civilización grega, actuando de forma adecuada, empática e respectuosa e interesándose polos procesos de preservación e por aquelas actitudes cívicas que aseguran a súa sustentabilidade.
Contidos
C3.1 - Xeografía da antiga Grecia: topografía, nome e función dos principais sitios. Viaxeiros ilustres.
C3.2 - Historia.
C3.2.1 -     Etapas: fitos históricos do mundo grego entre os séculos VIII a. C. e V d. C.
C3.2.2 -     Lendas e principais episodios históricos.
C3.2.3 -     Persoeiros da historia de Grecia e a súa relevancia para a historia de Europa.
C3.3 - Historia e organización política e social de Grecia como parte esencial da historia e a cultura da sociedade actual. Desmitificación da democracia ateniense.
C3.4 - Institucións, crenzas e formas de vida da civilización grega e o seu reflexo e persistencia na sociedade actual: escravitude e exclusión da muller.
C3.5 - Influencias da cultura grega na civilización latina.
C3.6 - A achega de Grecia á cultura e ao pensamento da sociedade occidental.
C3.7 - Relación de Grecia con culturas estranxeiras: luces (modelo de cultura) e sombras (xenofobia).
C3.8 - O mar Mediterráneo como encrucillada de culturas onte e hoxe: Grecia como ponte de transmisión de cultura.
C3.9 - A importancia do discurso público para a vida política e social.
Bloque B4. Legado e patrimonio
Criterios de avaliación		 UD 1 UD 2 UD 3
CA4.1 - Explicar, a partir de criterios dados, os procesos históricos e políticos, os modos de vida, as institucións e os costumes da sociedade helena, comparándoos cos das sociedades actuais, valorando as adaptacións e os cambios experimentados e favorecendo o desenvolvemento dunha cultura compartida.
CA4.2 - Debater sobre a importancia, evolución, asimilación ou cuestionamento de diferentes aspectos do legado grego na nosa sociedade, mediando entre posturas, seleccionando e contrastando información.
CA4.3 - Investigar de maneira progresivamente autónoma aspectos do legado da civilización grega no ámbito persoal, relixioso e sociopolítico localizando, seleccionando, contrastando e reelaborando información procedente de diferentes fontes, calibrando a súa fiabilidade e pertinencia e respectando os principios de rigor e propiedade intelectual.
CA4.4 - Identificar e explicar o legado material e inmaterial da civilización grega como fonte de inspiración, analizando producións culturais e artísticas posteriores a partir de criterios dados.
CA4.5 - Investigar, de maneira guiada, o patrimonio histórico, arqueolóxico, artístico e cultural herdado da civilización grega, actuando de forma adecuada, empática e respectuosa e interesándose polos procesos de preservación e por aquelas actitudes cívicas que aseguran a súa sustentabilidade.
CA4.6 - Explorar o legado grego na contorna do alumnado a partir de criterios dados, aplicando os coñecementos adquiridos e reflexionando sobre as implicacións dos seus distintos usos, dando exemplos da persistencia da Antigüidade clásica na súa vida cotiá e presentando os resultados a través de diferentes soportes.
Contidos
C4.1 - Conceptos de legado, herdanza e patrimonio.
C4.2 - A mitoloxía clásica e a súa persistencia en manifestacións literarias e artísticas. A presenza da mitoloxía clásica na publicidade, o deporte e outras manifestacións populares actuais.
C4.3 - Obras públicas e urbanismo: construción, conservación, preservación e restauración.
C4.4 - As representacións e festivais teatrais, a súa evolución e persistencia na actualidade.
C4.5 - As competicións atléticas e a súa persistencia na actualidade.
C4.6 - As institucións políticas gregas, a súa influencia e persistencia no sistema político actual.
C4.7 - A educación na antiga Grecia: os modelos educativos de Atenas e Esparta e a súa comparación cos sistemas actuais.
C4.8 - Principais obras artísticas da Antigüidade grega.
C4.9 - Principais sitios arqueolóxicos, museos ou festivais relacionados coa Antigüidade clásica.

3.3. Avaliación das unidades didácticas (Elaborado)



1 Unidade 1
Criterios de avaliación * Tipo de instrumento * Grao mínimo de consecución * % peso
CA1.1 Realizar traducións directas e/ou inversas de textos ou fragmentos adaptados ou orixinais de dificultade adecuada e progresiva con corrección ortográfica e expresiva, identificando e analizando, cando se considere necesario, unidades lingüísticas regulares da lingua e apreciando variantes e coincidencias con outras linguas coñecidas.
Proba escrita
Traducións cas dificultades especificadas da etapa. Alfabeto e pronunciación. Flexión nominal: casos e declinacións. Artigo. Particularidades e cambios fonéticos. Flexión verbal: Desinencias, paradigmas e particularidades. Verbo eimi/. Tempos verbais. Usos da voz media. A oración pasiva. 10
CA1.3 Revisar e emendar de maneira progresiva­mente autónoma as propias traducións e as das compañeiras e compañeiros, realizando propostas de mellora e argumentando os cambios con terminoloxía especializada a partir da reflexión lingüística.
Táboa de indicadores
Traducións cas dificultades especificadas da etapa. Alfabeto e pronunciación. Flexión nominal: casos e declinacións. Artigo. Particularidades e cambios fonéticos. Flexión verbal: Desinencias, paradigmas e particularidades. Verbo eimi/. Tempos verbais. Usos da voz media. A oración pasiva. 4
CA1.4 Realizar a lectura directa de textos gregos sinxelos identificando as unidades lingüísticas básicas da lingua grega, comparándoas coas das linguas do repertorio lingüístico propio e asimilando os aspectos morfolóxicos, sintácticos e léxicos elementais do grego.
Táboa de indicadores
Lectura de textos indicados para a etapa. 6
CA1.5 Rexistrar os progresos e dificultades de aprendizaxe da lingua grega, seleccionando as estratexias máis adecuadas e eficaces para superar esas dificultades e consolidar a súa aprendizaxe, realizando actividades de planificación da propia aprendizaxe, autoavaliación e coavaliación, como as propostas no Portfolio Europeo das Linguas (PEL) ou nun diario de aprendizaxe, facéndoos explícitos e compartíndoos.
Proba escrita
Adxectivos: clasificación. Graos de significación. Comparativo. Superlativo. Oración comparativa. Numerais. Pronomes persoais, reflexivos, posesivos e demostrativos. O pronome au)to/j. Pronome relativo. Pronome interrogativo. Formas nominais do verbo. Oración de infinitivo con suxeito en acusativo. 8
CA1.6 Extraer, analizar e reflectir oralmente e/ou por escrito, preferentemente en grego, ou ben na lingua de uso do alumnado, as ideas principais de textos de certa lonxitude, orais e/ou escritos, e adaptados ao nivel de lingua e temas coñecidos polo alumnado, expresados de forma clara e, no caso dos textos orais, preferentemente na pronuncia histórica.
Proba escrita
Traducións cas dificultades especificadas da etapa. Alfabeto e pronunciación. Flexión nominal: casos e declinacións. Artigo. Particularidades e cambios fonéticos. Flexión verbal: Desinencias, paradigmas e particularidades. Verbo eimi/. Tempos verbais. Usos da voz media. A oración pasiva. 8
CA1.7 Planificar e participar, cando se considere necesario, en diálogos breves e sinxelos sobre temas cotiáns, próximos á súa experiencia, apoiándose en recursos tales como a repetición, o ritmo pausado ou a linguaxe non verbal, e mostrando empatía e respecto pola cortesía lingüística e as opinións das persoas interlocutoras.
Táboa de indicadores
Adxectivos: clasificación. Graos de significación. Comparativo. Superlativo. Oración comparativa. Numerais. Pronomes persoais, reflexivos, posesivos e demostrativos. O pronome au)to/j. Pronome relativo. Pronome interrogativo. Formas nominais do verbo. Oración de infinitivo con suxeito en acusativo. 4
CA1.8 Redactar en grego, a partir de criterios dados, textos básicos de estrutura clara, evitando erros que impidan a comprensión.
Táboa de indicadores
Traducións cas dificultades especificadas da etapa. Alfabeto e pronunciación. Flexión nominal: casos e declinacións. Artigo. Particularidades e cambios fonéticos. Flexión verbal: Desinencias, paradigmas e particularidades. Verbo eimi/. Tempos verbais. Usos da voz media. A oración pasiva. 3
CA1.9 Explicar, de maneira guiada, a relación do grego coas linguas modernas, analizando os elementos lingüísticos comúns de orixe grega e utilizando estratexias e coñecementos das linguas e linguaxes que conforman o repertorio propio.
Proba escrita
Helenismos do galego e do castelán formados a partir dese vocabulario mínimo. 6
CA2.1 Deducir o significado etimolóxico dun termo de uso común e inferir o significado de termos de nova aparición ou procedentes de léxico especializado aplicando, de maneira guiada, estratexias de recoñecemento de étimos e formantes gregos atendendo aos cambios fonéticos, morfolóxicos ou semánticos que tivesen lugar.
Proba escrita
Adxectivos: clasificación. Graos de significación. Comparativo. Superlativo. Oración comparativa. Numerais. Pronomes persoais, reflexivos, posesivos e demostrativos. O pronome au)to/j. Pronome relativo. Pronome interrogativo. Formas nominais do verbo. Oración de infinitivo con suxeito en acusativo. 6
CA2.2 Explicar, de maneira guiada, a relación do grego coas linguas modernas, analizando os elementos lingüísticos comúns de orixe grega e utilizando con iniciativa estratexias e coñecementos das linguas e linguaxes que conforman o repertorio propio.
Proba escrita
Helenismos do galego e do castelán formados a partir dese vocabulario mínimo. 6
CA2.3 Identificar prexuízos e estereotipos lingüísticos adoptando unha actitude de respecto e valoración da diversidade como riqueza cultural, lingüística e dialectal, a partir de criterios dados.
Proba escrita
Helenismos do galego e do castelán formados a partir dese vocabulario mínimo. 8
CA2.4 Crear textos individuais ou colectivos con intención literaria e conciencia de estilo, en distintos soportes e con axuda doutras linguaxes artísticas e audiovisuais, a partir da lectura de obras ou fragmentos significativos da civilización e a cultura grega como fonte de inspiración.
Táboa de indicadores
Traducións cas dificultades especificadas da etapa. Alfabeto e pronunciación. Flexión nominal: casos e declinacións. Artigo. Particularidades e cambios fonéticos. Flexión verbal: Desinencias, paradigmas e particularidades. Verbo eimi/. Tempos verbais. Usos da voz media. A oración pasiva. 1
CA3.1 Explicar, a partir de criterios dados, os procesos históricos e políticos, as institucións, os modos de vida e os costumes da sociedade helena, comparándoos cos das sociedades actuais, valorando as adaptacións e os cambios experimentados e favorecendo o desenvolvemento dunha cultura compartida.
Táboa de indicadores
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 3
CA3.2 Debater sobre a importancia, evolución, asimilación ou cuestionamento de diferentes aspectos do legado grego na nosa sociedade, mediando entre posturas, seleccionando e contrastando información.
Táboa de indicadores
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 3
CA3.3 Investigar, de maneira guiada, o patrimonio histórico, arqueolóxico, artístico e cultural herdado da civilización grega, actuando de forma adecuada, empática e respectuosa e interesándose polos procesos de preservación e por aquelas actitudes cívicas que aseguran a súa sustentabilidade.
Táboa de indicadores
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 3
CA4.1 Explicar, a partir de criterios dados, os procesos históricos e políticos, os modos de vida, as institucións e os costumes da sociedade helena, comparándoos cos das sociedades actuais, valorando as adaptacións e os cambios experimentados e favorecendo o desenvolvemento dunha cultura compartida.
Táboa de indicadores
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 3
CA4.2 Debater sobre a importancia, evolución, asimilación ou cuestionamento de diferentes aspectos do legado grego na nosa sociedade, mediando entre posturas, seleccionando e contrastando información.
Táboa de indicadores
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 3
CA4.3 Investigar de maneira progresivamente autónoma aspectos do legado da civilización grega no ámbito persoal, relixioso e sociopolítico localizando, seleccionando, contrastando e reelaborando información procedente de diferentes fontes, calibrando a súa fiabilidade e pertinencia e respectando os principios de rigor e propiedade intelectual.
Proba escrita
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 8
CA4.4 Identificar e explicar o legado material e inmaterial da civilización grega como fonte de inspiración, analizando producións culturais e artísticas posteriores a partir de criterios dados.
Táboa de indicadores
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 3
CA4.5 Investigar, de maneira guiada, o patrimonio histórico, arqueolóxico, artístico e cultural herdado da civilización grega, actuando de forma adecuada, empática e respectuosa e interesándose polos procesos de preservación e por aquelas actitudes cívicas que aseguran a súa sustentabilidade.
Táboa de indicadores
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 2
CA4.6 Explorar o legado grego na contorna do alumnado a partir de criterios dados, aplicando os coñecementos adquiridos e reflexionando sobre as implicacións dos seus distintos usos, dando exemplos da persistencia da Antigüidade clásica na súa vida cotiá e presentando os resultados a través de diferentes soportes.
Táboa de indicadores
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 2

2 Unidade 2
Criterios de avaliación * Tipo de instrumento * Grao mínimo de consecución * % peso
CA1.1 Realizar traducións directas e/ou inversas de textos ou fragmentos adaptados ou orixinais de dificultade adecuada e progresiva con corrección ortográfica e expresiva, identificando e analizando, cando se considere necesario, unidades lingüísticas regulares da lingua e apreciando variantes e coincidencias con outras linguas coñecidas.
Proba escrita
Traducións cas dificultades especificadas da etapa. Alfabeto e pronunciación. Flexión nominal: casos e declinacións. Artigo. Particularidades e cambios fonéticos. Flexión verbal: Desinencias, paradigmas e particularidades. Verbo eimi/. Tempos verbais. Usos da voz media. A oración pasiva. 10
CA1.3 Revisar e emendar de maneira progresiva­mente autónoma as propias traducións e as das compañeiras e compañeiros, realizando propostas de mellora e argumentando os cambios con terminoloxía especializada a partir da reflexión lingüística.
Táboa de indicadores
Traducións cas dificultades especificadas da etapa. Alfabeto e pronunciación. Flexión nominal: casos e declinacións. Artigo. Particularidades e cambios fonéticos. Flexión verbal: Desinencias, paradigmas e particularidades. Verbo eimi/. Tempos verbais. Usos da voz media. A oración pasiva. 4
CA1.4 Realizar a lectura directa de textos gregos sinxelos identificando as unidades lingüísticas básicas da lingua grega, comparándoas coas das linguas do repertorio lingüístico propio e asimilando os aspectos morfolóxicos, sintácticos e léxicos elementais do grego.
Táboa de indicadores
Lectura dos textos indicados para a etapa. 6
CA1.5 Rexistrar os progresos e dificultades de aprendizaxe da lingua grega, seleccionando as estratexias máis adecuadas e eficaces para superar esas dificultades e consolidar a súa aprendizaxe, realizando actividades de planificación da propia aprendizaxe, autoavaliación e coavaliación, como as propostas no Portfolio Europeo das Linguas (PEL) ou nun diario de aprendizaxe, facéndoos explícitos e compartíndoos.
Proba escrita
Adxectivos: clasificación. Graos de significación. Comparativo. Superlativo. Oración comparativa. Numerais. Pronomes persoais, reflexivos, posesivos e demostrativos. O pronome au)to/j. Pronome relativo. Pronome interrogativo. Formas nominais do verbo. Oración de infinitivo con suxeito en acusativo. 6
CA1.6 Extraer, analizar e reflectir oralmente e/ou por escrito, preferentemente en grego, ou ben na lingua de uso do alumnado, as ideas principais de textos de certa lonxitude, orais e/ou escritos, e adaptados ao nivel de lingua e temas coñecidos polo alumnado, expresados de forma clara e, no caso dos textos orais, preferentemente na pronuncia histórica.
Proba escrita
Traducións cas dificultades especificadas da etapa. Alfabeto e pronunciación. Flexión nominal: casos e declinacións. Artigo. Particularidades e cambios fonéticos. Flexión verbal: Desinencias, paradigmas e particularidades. Verbo eimi/. Tempos verbais. Usos da voz media. A oración pasiva. 6
CA1.7 Planificar e participar, cando se considere necesario, en diálogos breves e sinxelos sobre temas cotiáns, próximos á súa experiencia, apoiándose en recursos tales como a repetición, o ritmo pausado ou a linguaxe non verbal, e mostrando empatía e respecto pola cortesía lingüística e as opinións das persoas interlocutoras.
Táboa de indicadores
Adxectivos: clasificación. Graos de significación. Comparativo. Superlativo. Oración comparativa. Numerais. Pronomes persoais, reflexivos, posesivos e demostrativos. O pronome au)to/j. Pronome relativo. Pronome interrogativo. Formas nominais do verbo. Oración de infinitivo con suxeito en acusativo. 4
CA1.8 Redactar en grego, a partir de criterios dados, textos básicos de estrutura clara, evitando erros que impidan a comprensión.
Táboa de indicadores
Traducións cas dificultades especificadas da etapa. Alfabeto e pronunciación. Flexión nominal: casos e declinacións. Artigo. Particularidades e cambios fonéticos. Flexión verbal: Desinencias, paradigmas e particularidades. Verbo eimi/. Tempos verbais. Usos da voz media. A oración pasiva. 3
CA1.9 Explicar, de maneira guiada, a relación do grego coas linguas modernas, analizando os elementos lingüísticos comúns de orixe grega e utilizando estratexias e coñecementos das linguas e linguaxes que conforman o repertorio propio.
Proba escrita
Helenismos do galego e do castelán formados a partir dese vocabulario mínimo. 8
CA2.1 Deducir o significado etimolóxico dun termo de uso común e inferir o significado de termos de nova aparición ou procedentes de léxico especializado aplicando, de maneira guiada, estratexias de recoñecemento de étimos e formantes gregos atendendo aos cambios fonéticos, morfolóxicos ou semánticos que tivesen lugar.
Proba escrita
Adxectivos: clasificación. Graos de significación. Comparativo. Superlativo. Oración comparativa. Numerais. Pronomes persoais, reflexivos, posesivos e demostrativos. O pronome au)to/j. Pronome relativo. Pronome interrogativo. Formas nominais do verbo. Oración de infinitivo con suxeito en acusativo. 8
CA2.2 Explicar, de maneira guiada, a relación do grego coas linguas modernas, analizando os elementos lingüísticos comúns de orixe grega e utilizando con iniciativa estratexias e coñecementos das linguas e linguaxes que conforman o repertorio propio.
Proba escrita
Helenismos do galego e do castelán formados a partir dese vocabulario mínimo. 6
CA2.3 Identificar prexuízos e estereotipos lingüísticos adoptando unha actitude de respecto e valoración da diversidade como riqueza cultural, lingüística e dialectal, a partir de criterios dados.
Proba escrita
Helenismos do galego e do castelán formados a partir dese vocabulario mínimo. 8
CA2.4 Crear textos individuais ou colectivos con intención literaria e conciencia de estilo, en distintos soportes e con axuda doutras linguaxes artísticas e audiovisuais, a partir da lectura de obras ou fragmentos significativos da civilización e a cultura grega como fonte de inspiración.
Táboa de indicadores
Traducións cas dificultades especificadas da etapa. Alfabeto e pronunciación. Flexión nominal: casos e declinacións. Artigo. Particularidades e cambios fonéticos. Flexión verbal: Desinencias, paradigmas e particularidades. Verbo eimi/. Tempos verbais. Usos da voz media. A oración pasiva. 1
CA3.1 Explicar, a partir de criterios dados, os procesos históricos e políticos, as institucións, os modos de vida e os costumes da sociedade helena, comparándoos cos das sociedades actuais, valorando as adaptacións e os cambios experimentados e favorecendo o desenvolvemento dunha cultura compartida.
Táboa de indicadores
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 3
CA3.2 Debater sobre a importancia, evolución, asimilación ou cuestionamento de diferentes aspectos do legado grego na nosa sociedade, mediando entre posturas, seleccionando e contrastando información.
Táboa de indicadores
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 3
CA3.3 Investigar, de maneira guiada, o patrimonio histórico, arqueolóxico, artístico e cultural herdado da civilización grega, actuando de forma adecuada, empática e respectuosa e interesándose polos procesos de preservación e por aquelas actitudes cívicas que aseguran a súa sustentabilidade.
Táboa de indicadores
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 3
CA4.1 Explicar, a partir de criterios dados, os procesos históricos e políticos, os modos de vida, as institucións e os costumes da sociedade helena, comparándoos cos das sociedades actuais, valorando as adaptacións e os cambios experimentados e favorecendo o desenvolvemento dunha cultura compartida.
Táboa de indicadores
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 3
CA4.2 Debater sobre a importancia, evolución, asimilación ou cuestionamento de diferentes aspectos do legado grego na nosa sociedade, mediando entre posturas, seleccionando e contrastando información.
Táboa de indicadores
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 3
CA4.3 Investigar de maneira progresivamente autónoma aspectos do legado da civilización grega no ámbito persoal, relixioso e sociopolítico localizando, seleccionando, contrastando e reelaborando información procedente de diferentes fontes, calibrando a súa fiabilidade e pertinencia e respectando os principios de rigor e propiedade intelectual.
Proba escrita
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 8
CA4.4 Identificar e explicar o legado material e inmaterial da civilización grega como fonte de inspiración, analizando producións culturais e artísticas posteriores a partir de criterios dados.
Táboa de indicadores
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 3
CA4.5 Investigar, de maneira guiada, o patrimonio histórico, arqueolóxico, artístico e cultural herdado da civilización grega, actuando de forma adecuada, empática e respectuosa e interesándose polos procesos de preservación e por aquelas actitudes cívicas que aseguran a súa sustentabilidade.
Táboa de indicadores
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 2
CA4.6 Explorar o legado grego na contorna do alumnado a partir de criterios dados, aplicando os coñecementos adquiridos e reflexionando sobre as implicacións dos seus distintos usos, dando exemplos da persistencia da Antigüidade clásica na súa vida cotiá e presentando os resultados a través de diferentes soportes.
Táboa de indicadores
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 2

3 Unidade 3
Criterios de avaliación * Tipo de instrumento * Grao mínimo de consecución * % peso
CA1.1 Realizar traducións directas e/ou inversas de textos ou fragmentos adaptados ou orixinais de dificultade adecuada e progresiva con corrección ortográfica e expresiva, identificando e analizando, cando se considere necesario, unidades lingüísticas regulares da lingua e apreciando variantes e coincidencias con outras linguas coñecidas.
Proba escrita
Traducións cas dificultades especificadas da etapa. Alfabeto e pronunciación. Flexión nominal: casos e declinacións. Artigo. Particularidades e cambios fonéticos. Flexión verbal: Desinencias, paradigmas e particularidades. Verbo eimi/. Tempos verbais. Usos da voz media. A oración pasiva. 10
CA1.2 Seleccionar de maneira progresivamente autónoma o significado apropiado de palabras polisémicas e xustificar a decisión, tendo en conta a información cotextual ou contextual e utilizando ferramentas diversas de apoio ao proceso de tradución en distintos soportes, cando se considere necesario.
Proba escrita
Helenismos do galego e do castelán formados a partir dese vocabulario mínimo. 6
CA1.3 Revisar e emendar de maneira progresiva­mente autónoma as propias traducións e as das compañeiras e compañeiros, realizando propostas de mellora e argumentando os cambios con terminoloxía especializada a partir da reflexión lingüística.
Táboa de indicadores
Traducións cas dificultades especificadas da etapa. Alfabeto e pronunciación. Flexión nominal: casos e declinacións. Artigo. Particularidades e cambios fonéticos. Flexión verbal: Desinencias, paradigmas e particularidades. Verbo eimi/. Tempos verbais. Usos da voz media. A oración pasiva. 4
CA1.4 Realizar a lectura directa de textos gregos sinxelos identificando as unidades lingüísticas básicas da lingua grega, comparándoas coas das linguas do repertorio lingüístico propio e asimilando os aspectos morfolóxicos, sintácticos e léxicos elementais do grego.
Táboa de indicadores
Lectura dos textos indicados para a etapa. 6
CA1.5 Rexistrar os progresos e dificultades de aprendizaxe da lingua grega, seleccionando as estratexias máis adecuadas e eficaces para superar esas dificultades e consolidar a súa aprendizaxe, realizando actividades de planificación da propia aprendizaxe, autoavaliación e coavaliación, como as propostas no Portfolio Europeo das Linguas (PEL) ou nun diario de aprendizaxe, facéndoos explícitos e compartíndoos.
Proba escrita
Adxectivos: clasificación. Graos de significación. Comparativo. Superlativo. Oración comparativa. Numerais. Pronomes persoais, reflexivos, posesivos e demostrativos. O pronome au)to/j. Pronome relativo. Pronome interrogativo. Formas nominais do verbo. Oración de infinitivo con suxeito en acusativo. 6
CA1.6 Extraer, analizar e reflectir oralmente e/ou por escrito, preferentemente en grego, ou ben na lingua de uso do alumnado, as ideas principais de textos de certa lonxitude, orais e/ou escritos, e adaptados ao nivel de lingua e temas coñecidos polo alumnado, expresados de forma clara e, no caso dos textos orais, preferentemente na pronuncia histórica.
Proba escrita
Traducións cas dificultades especificadas da etapa. Alfabeto e pronunciación. Flexión nominal: casos e declinacións. Artigo. Particularidades e cambios fonéticos. Flexión verbal: Desinencias, paradigmas e particularidades. Verbo eimi/. Tempos verbais. Usos da voz media. A oración pasiva. 6
CA1.7 Planificar e participar, cando se considere necesario, en diálogos breves e sinxelos sobre temas cotiáns, próximos á súa experiencia, apoiándose en recursos tales como a repetición, o ritmo pausado ou a linguaxe non verbal, e mostrando empatía e respecto pola cortesía lingüística e as opinións das persoas interlocutoras.
Táboa de indicadores
Adxectivos: clasificación. Graos de significación. Comparativo. Superlativo. Oración comparativa. Numerais. Pronomes persoais, reflexivos, posesivos e demostrativos. O pronome au)to/j. Pronome relativo. Pronome interrogativo. Formas nominais do verbo. Oración de infinitivo con suxeito en acusativo. 4
CA1.8 Redactar en grego, a partir de criterios dados, textos básicos de estrutura clara, evitando erros que impidan a comprensión.
Táboa de indicadores
Traducións cas dificultades especificadas da etapa. Alfabeto e pronunciación. Flexión nominal: casos e declinacións. Artigo. Particularidades e cambios fonéticos. Flexión verbal: Desinencias, paradigmas e particularidades. Verbo eimi/. Tempos verbais. Usos da voz media. A oración pasiva. 3
CA1.9 Explicar, de maneira guiada, a relación do grego coas linguas modernas, analizando os elementos lingüísticos comúns de orixe grega e utilizando estratexias e coñecementos das linguas e linguaxes que conforman o repertorio propio.
Proba escrita
Helenismos do galego e do castelán formados a partir dese vocabulario mínimo. 6
CA2.1 Deducir o significado etimolóxico dun termo de uso común e inferir o significado de termos de nova aparición ou procedentes de léxico especializado aplicando, de maneira guiada, estratexias de recoñecemento de étimos e formantes gregos atendendo aos cambios fonéticos, morfolóxicos ou semánticos que tivesen lugar.
Proba escrita
Adxectivos: clasificación. Graos de significación. Comparativo. Superlativo. Oración comparativa. Numerais. Pronomes persoais, reflexivos, posesivos e demostrativos. O pronome au)to/j. Pronome relativo. Pronome interrogativo. Formas nominais do verbo. Oración de infinitivo con suxeito en acusativo. 8
CA2.2 Explicar, de maneira guiada, a relación do grego coas linguas modernas, analizando os elementos lingüísticos comúns de orixe grega e utilizando con iniciativa estratexias e coñecementos das linguas e linguaxes que conforman o repertorio propio.
Proba escrita
Helenismos do galego e do castelán formados a partir dese vocabulario mínimo. 6
CA2.3 Identificar prexuízos e estereotipos lingüísticos adoptando unha actitude de respecto e valoración da diversidade como riqueza cultural, lingüística e dialectal, a partir de criterios dados.
Proba escrita
Helenismos do galego e do castelán formados a partir dese vocabulario mínimo. 6
CA2.4 Crear textos individuais ou colectivos con intención literaria e conciencia de estilo, en distintos soportes e con axuda doutras linguaxes artísticas e audiovisuais, a partir da lectura de obras ou fragmentos significativos da civilización e a cultura grega como fonte de inspiración.
Táboa de indicadores
Traducións cas dificultades especificadas da etapa. Alfabeto e pronunciación. Flexión nominal: casos e declinacións. Artigo. Particularidades e cambios fonéticos. Flexión verbal: Desinencias, paradigmas e particularidades. Verbo eimi/. Tempos verbais. Usos da voz media. A oración pasiva. 1
CA3.1 Explicar, a partir de criterios dados, os procesos históricos e políticos, as institucións, os modos de vida e os costumes da sociedade helena, comparándoos cos das sociedades actuais, valorando as adaptacións e os cambios experimentados e favorecendo o desenvolvemento dunha cultura compartida.
Táboa de indicadores
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 3
CA3.2 Debater sobre a importancia, evolución, asimilación ou cuestionamento de diferentes aspectos do legado grego na nosa sociedade, mediando entre posturas, seleccionando e contrastando información.
Táboa de indicadores
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 3
CA3.3 Investigar, de maneira guiada, o patrimonio histórico, arqueolóxico, artístico e cultural herdado da civilización grega, actuando de forma adecuada, empática e respectuosa e interesándose polos procesos de preservación e por aquelas actitudes cívicas que aseguran a súa sustentabilidade.
Táboa de indicadores
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 3
CA4.1 Explicar, a partir de criterios dados, os procesos históricos e políticos, os modos de vida, as institucións e os costumes da sociedade helena, comparándoos cos das sociedades actuais, valorando as adaptacións e os cambios experimentados e favorecendo o desenvolvemento dunha cultura compartida.
Táboa de indicadores
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 3
CA4.2 Debater sobre a importancia, evolución, asimilación ou cuestionamento de diferentes aspectos do legado grego na nosa sociedade, mediando entre posturas, seleccionando e contrastando información.
Táboa de indicadores
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 3
CA4.3 Investigar de maneira progresivamente autónoma aspectos do legado da civilización grega no ámbito persoal, relixioso e sociopolítico localizando, seleccionando, contrastando e reelaborando información procedente de diferentes fontes, calibrando a súa fiabilidade e pertinencia e respectando os principios de rigor e propiedade intelectual.
Proba escrita
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 6
CA4.4 Identificar e explicar o legado material e inmaterial da civilización grega como fonte de inspiración, analizando producións culturais e artísticas posteriores a partir de criterios dados.
Táboa de indicadores
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 3
CA4.5 Investigar, de maneira guiada, o patrimonio histórico, arqueolóxico, artístico e cultural herdado da civilización grega, actuando de forma adecuada, empática e respectuosa e interesándose polos procesos de preservación e por aquelas actitudes cívicas que aseguran a súa sustentabilidade.
Táboa de indicadores
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 2
CA4.6 Explorar o legado grego na contorna do alumnado a partir de criterios dados, aplicando os coñecementos adquiridos e reflexionando sobre as implicacións dos seus distintos usos, dando exemplos da persistencia da Antigüidade clásica na súa vida cotiá e presentando os resultados a través de diferentes soportes.
Táboa de indicadores
Coñecemento dos mitos máis destacados relativos aos deuses que compoñen o Panteón Olímpico. Ubicación xeográfica e cronolóxica dos acontecementos máis importantes da historia de Grecia. 2

4.1. Concrecións metodolóxicas (Elaborado)


A materia de Grego, como a de Latín, ten unha serie de elementos que obrigan a facer un uso amplo e diverso de metodoloxías. Por unha banda, a lingua grega é iso, unha lingua, o que supón o emprego de metodoloxías propias da aprendizaxe de calquera outra lingua que permitan a adquisición de destrezas, como son a expresión oral e escrita e a comprensión oral e escrita, ademais da interacción oral.

A consideración das linguas clásicas como linguas mortas propiciou nos últimos dous séculos a consolidación dunha metodoloxía de aprendizaxe, baseado nun profundo coñecemento gramatical e na utilización constante de glosarios ou dicionarios para poder entender os textos a través da tradución dos textos gregos cara á lingua propia.

Por outra parte, cómpre considerar que o currículo conta tamén cun importante grupo de contidos non lingüísticos relacionados coa xeografía, historia, sociedade, relixión e legado para os cales hai que utilizar unha metodoloxía ben diferente.

METODOLOXÍA PARA AS UNIDADES CON CONTIDOS NON LINGÜÍSTICOS.

Explicación por parte do profesorado e traballo posterior do alumnado mediante a elaboración de exercicios e traballos guiados e que se avalía fundamentalmente a través de táboas de indicadores como rúbricas.

A aula invertida (flipped classroom). Este modo de traballo supón que o alumnado accede á información de modo previo e despois procédese a traballar de modo activo na aula aplicando ese coñecemento previo adquirido. Esta metodoloxía presenta, entre outros, o reto de que tanto profesorado como alumnado debe contar con acceso e suficiente destreza de uso das TIC.

Traballo por proxectos, que require un no que a vinculación da materia a este resulte clara e convincente e unha planificación precisa e realista dos tempos, dos procesos e tarefas así como dos produtos ou resultado final do traballo.

Aprendizaxe cooperativa: cooperar para aprender, aprender a cooperar. Organización do alumnado en parellas (por tratarse de moi pouco alumnado) e traballo mediante estruturas propias da cooperación, que permiten que ambas persoas realicen o mesmo traballo e adquiran o mesmo nivel de competencia.

METODOLOXÍA PARA AS UNIDADES CON CONTIDOS LINGÜÍSTICOS.

O estudo da gramática realizarase mediante exposicións teóricas moi sinxelas, nas que se procurará omitir excepcións e irregularidades; estas indicaranse segundo vaian aparecendo nos textos. As explicacións apoiaranse en exercicios prácticos que conteñan exemplos do tema desenvolvido e recapitulen o anterior. Empregarase, polo tanto, unha metodoloxía de enfoque gramaticalista da aprendizaxe da lingua grega cunha explicación gramatical e sintáctica por parte do persoal docente, para pasar despois á elavoración de exercicios nos que se exemplifican ou reforzan os coñecementos adquiridos.

Traducións, moi útil para asimilar o funcionamento interno da lingua e para a adquisición de vocabulario. Doutra banda, reflicte perfectamente o grao de coñecemento gramatical do alumnado. Os textos deben seleccionarse en función do seu interese cultural e lingüístico, xa sexan adaptacións, xa orixinais de autores gregos.

O vocabulario elixirase a partir dos textos, tendo en conta, sobre todo, a súa frecuencia. O estudo dos helenismos está intimamente ligado á aprendizaxe do vocabulario e, malia que nos contidos non apareza unha sección especificamente dedicada a eles, ao longo do curso faranse exercicios variados de etimoloxía, derivación, composición..., que favorezan o enriquecemento do vocabulario dos alumnos/-as.

Para favorecer o ritmo de adquisición de coñecementos buscarase a aprendizaxe cooperativa: cooperar para aprender, aprender a cooperar. Organización do alumnado en parellas (por tratarse de moi pouco alumnado) e traballo mediante estruturas propias da cooperación, que permiten que ambas persoas realizen o mesmo traballo e adquiran o mesmo nivel de competencia.

Dada a importancia instrumental das novas tecnoloxías da información no mundo actual, daráselle especial importancia o uso de dispositivos informáticos para a resolución de exercicios, búsqueda de información e realización de traballos tanto grupais como individuais. Todo isto co obxectivo de que os alumnos/as aprendan a empregar de xeito responsable e construtivo as novas tecnoloxías da información.

4.2. Materiais e recursos didácticos (Elaborado)


Denominación
José Manuel Bértolo Ballesteros e Matilde de Cal Cortina: Grego Bacharelato. Baía edicións (Consorcio editorial galego), A Coruña, 2017.
Rosemary Sutcliff: Las aventuras de Ulises. La historia de la Odisea. Vicens Vives, Clásicos adaptados, Barcelona, 2014.
A traxedia e/ou comedia a cuxa representación se acuda no Festival de teatro grecolatino
Enderezo electrónico no entorno pechado de GSuite creado no centro, acceso a internet, aula virtual do IES.
Caderno de escritura ou folios numerados tamaño DIN A4 con cuadrícula
https://www.dicciogriego.es/
Juan Manuel Gómez, Javier Almodóvar, Griego 1, Editorial Editex

OUTROS RECURSOS

- Recursos en rede asociados cos métodos descritos:

https://aulavirtual.baiaedicions.gal/10

https://www.flipsnack.com/vv2020/las-aventuras-de-ulises-cl-sicos-adaptados/full-view.html

https://www.dicciogriego.es/

- Acceso á aula virtual do IES.


5.1. Procedemento para a avaliación inicial (Elaborado)


Aínda que se trata dunha materia que o alumnado non cursou con anterioridade, hai que considerar o posible alumnado repetidor e os coñecementos previos sobre o mundo grecorromano que poidan ter adquirido en cursos previos noutras materias como Cultura Clásica ou Latín na ESO. Por esta razón e para adecuar as explicacións ao nivel de coñecementos da clase, presentaremos na segunda sesión lectiva unha proba escrita de diagnóstico.

 

OBXECTIVOS

1. Saber que alumnado cursou Cultura Clásica e/ou Latín de 4.º de ESO

2. Coñecer as motivacións do alumnado para a escolla da materia de Grego I

3. Identificar o alumnado con necesidade específica de apoio educativo (ACNEAE)

4. Valorar o coñecemento que o alumnado ten do mundo e cultura helénica en xeral e da lingua grega en particular

 

INSTRUMENTOS

1. Cuestionario escrito no que o alumnado debe responder preguntas relacionadas cos catro obxectivos apuntados anteriormente

2. Diálogo informal co alumnado os primeiros días de clase

5.2. Criterios de cualificación e recuperación (Elaborado)


Pesos na materia 
Instrumentos de avaliación UD 1 UD 2 UD 3 Total programación
Pesos das unidades didácticas (%) 20.0 30.0 50.0 100.0
Proba escrita 60.0 60.0 60.0 60.0
Táboa de indicadores 40.0 40.0 40.0 40.0

A avaliación será continua.

Criterios de cualificación das AVALIACIÓNS PARCIAIS:

A cualificación final de cada avaliación será froito das notas obtidas en cada proba seguindo os seguintes criterios porcentuais de varias probas escritas e/ou orais, dos traballos escritos e da participación activa.

- 1 ou 2 probas escritas (fan media entre elas) 70% Estas probas escritas puntuaranse nunha escala de 1 a 10 e consistirán na contestación dunha serie de preguntas de diverso formato. Sempre se especificará o valor de cada pregunta, entendendo que se está contestada correctamente levará a puntuación máxima pero, de non ser así, a puntuación diminuirá en consecuencia cuns criterios obxectivos que o docente debe ter previamente fixados. Finalmente a cualificación do exame será o resultado da suma total da puntuación acadada en cada cuestión.

* De non asistir un alumno a un exame deberá xustificar a falta ou non se lle repetirá a proba. Se a proba non se realiza será cualificada cunha nota de 0.

- Traballos grupais ou individuais sobre a parte de cultura da materia 20% Para a corrección destes traballos empregaranse as rúbricas adaptadas a cada tarefa.

* De non presentar os traballos na data solicitada, darase un segundo prazo dunha semana para a entrega de ditos traballos. A nota dos traballos entregados fóra de prazo será do 80%. Os traballos non entregados en ningún destes prazos serán cualificados cunha nota de 0.

- Traballo, participación activa na aula e deberes 10%

*Tendo en conta que para acadar os obxetivos desta materia é preciso a asistencia a aula e o traballo diario realizado tanto nela como na casa. Por este motivo o alumnado que non asista regularmente a clase ou que non realice o traballo diario será avaliado negativamente cunha nota de 0.

As probas escritas serán fixadas coa suficiente antelación acordando a data entre o alumnado e o profesorado da materia. Caso de que non haxa acordo prevalecerá a decisión do profesor ou profesora que seguirá criterios didácticos ao respecto.

De modo xeral, a penalización por faltas ortográficas será de 0,05 por acentuación e de 0,1 por faltas ortográficas. Esta penalización nunca será superior o 20% do valor da proba.

 

Criterios de cualificación da AVALIACIÓN ORDINARIA:

Cada unidade didáctica correspóndese cunha avaliación, de modo que a nota final de curso calcularase do seguinte xeito:

- 1ª avaliación 20%

- 2ª avaliación 30%

- 3ª avaliación 50%

A materia considérase superada se esta nota é igual ou superior a 5 puntos.

 

Criterios de cualificación da AVALIACIÓN EXTRAORDINARIA:

A avaliación extraordinaria consistirá nunha única proba escrita que englobará todos os contidos da materia.

Esta proba contará o 100% da nota.

 

CONSIDERACIÓNS:

Na nota final, tanto das avaliacións parciais coma da avaliación ordinaria, poderá redondearse a nota cara ao seguinte número enteiro a partir da décima 5, é dicir, 6,49 será 6 e 6,50 poderá redondearse a 7, sempre a criterio do profesorado.

Realizarase ao final de cada trimestre unha proba escrita con cuestións referidas a todos os contidos explicados ata ese momento a modo de recompilación das UD desa avaliación que servirá ao alumnado como recuperación dos apartados non superados durante o trimestre para o caso de que a cualificación fose inferior a 5. Asemade, para o resto do alumnado que obtivese unha cualificación superior a 5, esa proba serviría para incrementar a súa cualificación nese trimestre.

En canto ás unidades de lingua grega, dado o carácter progresivo da materia, a superación das unidades posteriores supón a superación das anteriores.

No período posterior á terceira avaliación e antes da avaliación extraordinaria, haberá novas probas de recuperación individualizadas para o alumnado que non superase determinadas unidades didácticas e/ou trimestrse e/ou curso completo para o caso de que a cualificación non chegase a 5.

A nota obtida nas probas de recuperación substituirá a nota anterior que estivese suspensa das correspondentes UD ou avaliacións e aplicaríanse as fórmulas correspondentes para recualificar e recuperar a materia.

5.3. Procedemento de seguimento, recuperación e avaliación das materias pendentes (Elaborado)


O principal obxectivo deste procedemento é a recuperación das aprendizaxes non adquiridas e irá dirixido ao alumnado que promocione sen superar a materia.

O departamento programará as actividades e probas que o alumnado debe realizar durante o curso, o seguimento e os criterios de avaliación. O profesorado da materia de Grego II en 2.º de bacharelato será o encargado da facer o seguimento do alumnado que promocione coa materia pendente. De non existir esa posibilidade, porque non se imparta a materia de Grego II, o xefe ou xefa de Departamento decidirá quen se ocupa dese seguimento que se realizará nas sesións de reunión do equipo docente do grupo no que cursa o alumnado.

O alumnado que non se matricule en Grego II en 2º de bacharelato, poderá escoller outra materia e seguir o procedemento que aquí describimos para recuperar Grego I.

Deseñaranse programas de reforzo individualizados para a recuperación das aprendizaxes non adquiridas, proporcionando boletíns de exercicios, cuestionarios na aula virtual, libros de lectura obrigatoria con cuestionarios de seguimento e probas escritas en datas proporcionadas pola xefatura de estudos.

A nota será produto da media aritmética de todas as notas obtidas nas probas propostas durante o curso.

5.4. Procedemento para acreditar os coñecementos necesarios en determinadas materias (Elaborado)


O alumnado que queira cursar a materia de Grego II sen ter cursado a presente materia de Grego I, deberá cursar esta materia como pendente acolléndose ao procedemento de seguimento, recuperación e avaliación das materias pendentes descritos no punto 5.3 e de acordo co descrito no artigo 32 da Resolución de 26 maio do 2022 pola que se ditan instrucións para o desenvolvemento do curso académico 2024-25.

Terá dúas opcións para incorporarse á materia de segundo de bacharelato. A primeira sería acreditar eses coñecementos necesarios nunha proba escrita deseñada a tal efecto polo Departamento didáctico e que se realizaría antes do comezo do curso para poder avaliala e determinar se pode matricularse. Isto suporía que supera a materia de Grego I coa nota obtida na proba escrita. Esta proba constará das seguintes partes:

a) Preguntas tipo test sobre aspectos relacionados coa historia, sociedade, goberno, mitoloxía, legado, no que se avalían os contidos correspondentes ás unidades didácticas de contidos non lingüísticos desta programación. Estas preguntas achegarán o 25 % da puntuación total da proba.

b) Exercicio de lectura en voz alta dun texto en grego clásico. Esta pregunta achegará o 10 % da puntuación total da proba.

c) Exercicio de comprensión de texto. O alumnado lerá un texto e responderá en grego as preguntas de comprensión deste texto. Esta pregunta achegará o 30 % da puntuación total da proba.

d) Exercicio de tradución de texto grego a galego ou castelán. Esta pregunta achegará o 35 % da puntuación total da proba.

A outra opción, dado que esta materia conta con gran parte de contidos progresivos, sería superar a primeira avaliación de Grego II con nota de 5 como mínimo e esa sería a cualificación da materia de Grego I como pendente.

De non superar ningún destes procedementos, o alumnado deberá seguir cursando a materia de Grego I segundo o procedemento do punto 5.3.

6. Medidas de atención á diversidade (Elaborado)


O principal obxectivo destas medidas é o seguimento do alumnado que require unha atención especial en función das súas características, motivacións ou circunstancias educativas e persoais, e o de aquel alumnado que permanece un ano máis no mesmo curso.

Sendo o Grego I unha materia de opción de modalidade que o alumnado escolle de forma voluntaria, xa constitúe unha das vías que establecen resposta á diversidade de intereses e necesidades do alumnado. Con carácter xeral a ensinanza debe ter unha natureza individualizada, que tome en consideración o punto de partida de cada alumno ou alumna, traballando na medida do posible de xeito particular sobre a súa motivación, os seus intereses e as súas capacidades de aprendizaxe. Neste sentido débese prestar atención especial ao alumnado con necesidades específicas de apoio educativo. De xeito ordinario adoptaranse unha serie de medidas encamiñadas a previr ou compensar dificultades leves mediante a adecuación do currículo vixente, sen alterar ningún dos seus elementos prescritivos, co fin de que a diversidade do alumnado acade as capacidades establecidas nos obxectivos. Logo da avaliación inicial e seguindo as indicacións do Departamento de Orientación, adoptaranse medidas como:

- Adecuación da estrutura organizativa do centro (horarios, agrupamentos, espazos) e da organización e xestión da aula ás características do alumnado. Trátase neste punto, por exemplo, da colocación do alumnado na aula (proximidade á persoa docente, agrupación en parellas, etc.)

- Adecuación da programación didáctica ao contorno e ao alumnado. Este punto é básico e debe determinar dende o primeiro momento a programación de todas as materias do centro.

- Adaptación dos tempos e instrumentos ou procedementos de avaliación. Esta medida será unha das máis frecuentes e de fácil aplicación.

- Programas de recuperación. A elaboración dun programa específico para recuperar as avaliacións e tamén a materia no seu conxunto debe ser unha medida a considerar no caso de alumnado con necesidades específicas de apoio educativo.

- Reunións periódicas do equipo docente convocadas polo profesorado titor. Seguimento de casos e intervención cando a situación o aconselle.

Estas medidas poderanse tomar nos seguintes casos:

- Alumnado con altas capacidades intelectuais.

- Alumnado con necesidades específicas de apoio educativo.

- Alumnado con integración tardía no sistema educativo.

- Alumnado que permanece máis dun ano no mesmo curso.

En todo caso, a posta en práctica destas medidas ou de calquera outra non relacionada anteriormente deberá facerse baixo a supervisión e en estreita colaboración co Departamento de Orientación e o resto do equipo docente

7.1. Concreción dos elementos transversais (Elaborado)


Concreción dos elementos transversais que se traballarán no curso 
Secuencia Elementos transversais UD 1 UD 2 UD 3
1 Desenvolvemento da igualdade
2 Compresnsión lectora
3 Expresión oral
4 Expresión escrita
5 Comunicación audiovisual
6 Tecnoloxía da información e da comunicación
7 Emprendemento
8 Educación cívica e constitucional

Os elementos transversais son valores que teñen unha traxectoria histórica e, baixo o exemplo civilizador do mundo clásico, intégranse no currículo desde a perspectiva dos contidos de Grecia e Roma e tradúcense nunha vontade permanente de exemplificar a través deles e destacar o respecto a dereitos e liberdades fundamentais, á participación, á liberdade, á xustiza, á igualdade, ao pluralismo político, á paz e á democracia, desenvolvendo a través da metodoloxía do currículo unha educación para a convivencia e o respecto nas relacións interpersoais, impulso da igualdade real e efectiva entre mulleres e homes, a tolerancia e o recoñecemento da diversidade e rexeitamento a calquera forma de violencia.

É importante mencionar o interese que a metodoloxía do currículo ten en educar a capacidade de escoita activa, a empatía e o diálogo. Igualmente o autocontrol no uso das tecnoloxías da información e a comunicación, a convivencia e os hábitos de vida saudable, motivando o espírito emprendedor que xera un emprego sostible a través dunha posta en valor e uso respectuoso da herdanza clásica que o rico patrimonio clásico atesoura.

Como eixes vertebradores deste apartado, teranse en conta a comprensión lectora, a expresión oral e escrita, a comunicación audiovisual, as tecnoloxías da información e a comunicación, o emprendemento, a educación emocional, a igualdade de xénero e a educación cívica e constitucional.

7.2. Actividades complementarias (Elaborado)


Actividade Descrición 1º trim. 2º trim. 3º trim.
Participación no concurso en liña "Odisea" Concurso sobre coñecementos do mundo clásico organizado pola Sociedade Española de Estudos Clásicos en torno ao mes de febreiro.
Viaxe a Grecia ou Italia Participación na viaxe que a SEEC Galicia organiza para alumnado de Clásicas alternativamente a Grecia e a Italia durante a semana do Entroido.
Festival de teatro grecolatino Asistencia ás obras de teatro clásico e visita á cidade que alberga o Festival, no mes de marzo, normalmente

Asistencia a algunha outra actividade como exposicións, charlas ou acontecementos que poidan xurdir durante o curso.

8.1. Procedemento para avaliar o proceso do ensino e a practica docente cos seus indicadores de logro (Elaborado)


Categoría indicador de logro Indicadores de logro
Adecuación da programación didáctica e da súa propia planificación ao longo do curso académico 1. Planificación adecuada: número, duración das actividades, coherencia e nivel de dificultade
Adecuación da programación didáctica e da súa propia planificación ao longo do curso académico 2. Tratamento dos elementos transversais e actividades complementarias
Metodoloxía empregada 3. Grao de motivación logrado na aula, participación e progreso do alumnado e valoración de resultados finais
Metodoloxía empregada 4. Obxectivos alcanzados e selección de contidos
Metodoloxía empregada 5. Pertinencia e accesibilidade dos materiais utilizados
Medidas de atención á diversidade 6. Resultado das medidas de atención á diversidade

En canto ao indicador 1 usarase unha folla de rexistro en distintos momentos do curso, especialmente ao remate de cada unidade didáctica e unha enquisa con preguntas directas ao alumnado para valorar os elementos positivos e negativos.

Para o indicador 3 usaremos cuestionarios ao alumnado que pasaremos ao final de cada trimestre para ver a evolución do proceso. Ademais, os resultados de aprendizaxe en cada avaliación, serán analizados para comprobar que estamos conseguindo os obxectivos.

Avaliaremos o proceso de ensino e a práctica docente utilizando rúbricas para os indicadores do 2,4,5 e 6 ao final de curso.

A información obtida permitiranos realizar o contraste da práctica educativa co programado, a fin de realizar a revisión e, se fose necesario, a modificación das decisións que adoptásemos.

8.2. Procedemento de seguimento, avaliación e propostas de mellora (Elaborado)


Esta programación constitúese como un instrumento vivo que o docente seguirá como marco de referencia e que permite introducir as correccións e melloras pertinentes, evitando así as improvisacións. Todo iso conseguirase seguindo as directrices desenvolvidas nos puntos e elementos anteriores dunha maneira flexible e adaptándose ás circunstancias concretas do centro e do alumnado.

A programación, nos puntos que se estime, revisarase nas reunións que o Departamento celebra, como mínimo cada mes, especialmente despois de analizar os resultados de cada unha das avaliacións, así como en calquera momento no que os membros do Departamento o consideren oportuno. Calquera cambio que se realice será comunicado aos membros da comunidade educativa que se vexan afectados.

Os elementos que serán revisados de maneira especial serán os seguintes:

- Número de sesións previstas e número de sesións utilizadas en cada UD

- Orde dos contidos explicados

- Actividades realizadas

- Grao de cumprimento da UD

- Obxectivos alcanzados

- Propostas de mellora

Estes cambios e adaptacións serán recollidos nas correspondentes actas de reunión, no apartado de seguimento da propia plataforma Proens e posteriormente na memoria final de curso.

Na derradeira reunión de departamento recolleranse as propostas de mellora de cara a modificar e mellorar a programación da materia no vindeiro curso

9. Outros apartados (Elaborado)


Outros apartados
Non se atoparon elementos.

Volver