Historia de España 2023-24. Prof. Humberto Martínez Gargamala

Nome que daban os romanos aos pobos que vivían máis alá do “limes” do imperio. Tería polo tanto un significado de estranxeiro por contraposición coa poboación que tiña o dereito latino ou o dereito de cidadanía romana. A crise do Imperio do século III d.c. e a posterior chegada de pobos procedentes das estepas asiáticas favoreceron a penetración no mundo romano dos pobos do norte e leste de Europa.

Tamén coñecido como Bienio de dereitas, é a segunda etapa política da II República (1933-1936) e estivo presidida por Lerroux co apoio parlamentario da CEDA. Despois da vitoria da dereita nas eleccións de novembro de 1933, o seu principal obxectivo foi o desmantelamento das reformas republicanas do bienio anterior. Durante a súa etapa destacan os sucesos da Revolución de Asturias en outubro do 34 e a anulación do Estatuto de autonomía de Cataluña no mesmo ano. Esta etapa remata con escándalos de corrupción que salpican ao goberno, procedéndose a unhas eleccións en febreiro de 1936 que gañará a Fronte Popular.

Voluntarios estranxeiros (máis de 35.000) que se achegan a España para loitar en defensa da democracia que representaba o réxime republicano e en contra do fascismo que entón xa comezaba a verse un grave problema internacional. A pesar do acordo internacional de non intervención promovido por Gran Bretaña e Francia, era patente que o bando rebelde estaba sendo apoiado por Italia e Alemania polo que moitos destes voluntarios, a maioría afiliados aos partidos comunistas de diferentes partes do mundo, viñeron  a defender a República española. Tiveron un protagonismo especial nas frontes dos arredores de Madrid.