Sendo un intervalo relevante do ciclo estacional non é de estrañar que todas as culturas tivesen celebracións ao redor da data, sempre festexando a volta da luz e do desexo de fertilidade. Así, na mitoloxía celta, chamábanlle Imbolg, celebración na honra da deusa Brigit, protectora das colleitas, o gando e a fecundidade. A candeloria tamén podería estar relacionada coa festa romana das Lupercais, na que, alén de venerar o deus da fertilidade e a sexualidade masculina, Pan, facíase unha procesión onde os participantes zorregaban a xente cunhas tiras de coiro, co obxecto de “purificala”. O catolicismo procurou rematar coa festa –como fixo con moitas outras celebracións pagás–; para iso, o papa Xelasio transformouna na festividade relixiosa da “purificación” da Virxe María e mais a presentación de Xesús no templo; co paso do tempo, fíxose costume nas parroquias bendicir as candeas que se empregarían logo en caso de tronada ou nos velorios para alumear o defunto no camiño ao máis alá.

A voda dos paxariños

A partir da candeloria, ningunha ave voa soa di o refrán para lembrar que o mes de febreiro comeza, na cultura popular, cunha celebración ben especial, xa que casan os paxariños, ao que comeza o retorno das aves migratorias e os cortexos preludian o renacer primaveral. Da importancia que ten esta representación na imaxinaría tradicional europea dá conta a multitude de estampas nas que, desde tempos inmemoriais, o símbolo do amor e a unión sentimental son apaixonadas parellas de aves xuntando os peteiros. Tal é así que algunhas persoas defenden que, para nós, o 2 de febreiro debe ser a data do amor romántico, e non a que se celebra doce días máis tarde na honra dun crego romano do século III, chamado Valentín, representado cun rapazolo gordecho e voador que anda aseteando a xente… onde vai parar! Non hai comparación!

O martes 2 de febreiro o ENDLG do IES Monelos pretende celebrar este día.

Para iso pensamos en que podiades enviar unha mensaxe por escrito nunha carta de afecto a un d@s compañeir@s de clase ou do centro que teñades en estima, amistade...

Na semana do 24 ao 29 de xaneiro podedes entregar a carta (escrita en galego) a un membro do Equipo de Dinamización que se encargará de depositala na caixa do correo ao longo desta semana.

No sobre poñeredes o nome e apelidos do destinatario e o curso.

O martes 2 de febreiro entregaráselle a carta ao destinatario.

 O EDLG do IES Monelos en colaboración co departamento de francés realizou durante o curso curso 2019-2020 o subtitulado da película en francés "Qu'est-ce qu'on a encore fait au bon Dieu?".

O último día do curso teremos a súa estrea nas aulas do centro.

Ficha técnica:

Sinopse:

Claude Verneuil, un notario gaullista, e a súa esposa Marie, son burgueses católicos residentes en Chinon, Francia, e pais de catro fillas: Isabelle, Odile, Ségolene e Laure. As tres primeiras fillas casáronse con descendentes de inmigrantes en Francia e de diferentes orixes étnicas e relixións: Isabelle, avogada, está casada con Rachid Ben Assem, alxerino, musulmán e tamén avogado. Odile, dentista, está casada con David Benichou, un empresario actualmente desempregado e xudeu sefardí. Ségolene, quen é artista plástica, está casada con Chao Ling, un banqueiro chinés e budista.

A Vernuil, Claude e Marie non lles quedou outra senón aceptar que ningún dos catro noivos das súas fillas sexa francés, branco e cristián. Nesta segunda entrega, secuela de 'Deus meu, pero que che fixemos?', a paciencia do matrimonio protagonista ten que volver poñerse a proba cando Claude e Marie decátanse de que as súas catro fillas decidiron abandonar o país no que naceron, Francia, para irse a vivir aos respectivos países das súas parellas David, Rachid, Chao e Charles. A todo este conflito hai que sumar que unha delas está embarazada e a piques de dar a luz. Claude desexa con ansias que o seu neto salga do ventre sendo branco, pero isto non parece moi seguro. Esta segunda parte está dirixida por Philippe de Chauveron. A repartición orixinal da película volve para esta segunda, con Christian Clavier como Claude á cabeza, ao que se une Chantal Lauby no papel da súa muller Marie. Ary Abittan, Medi Sadoun, Frédéric Chau e Noom Diawara volven interpretar ás parellas das súas fillas David, Rachim, Chao e Charles, respectivamente, e Frédérique Bel, Julia Piaton, *Élodie Fontan e *Émilie Caen retoman os seus papeis como Isabelle, Odile, Ségolène e Laure, as fillas do matrimonio que xa desafiaron na primeira e exitosa entrega da película aos seus pais e as súas ideas.