A música relixiosa da Idade Media era música vocal e monódica, xa que a Igrexa non permitía a utilización de instrumentos (considerados pagáns). Había diferentes liturxias e cancións, destacando o canto Galicano, o Ambrosiano, o Mozárabe e o Bizantino.
O Papa Gregorio I (540-604 DC) decidíu unificar as diferentes escolas e cantos litúrxicos para destruír calquera clase de herexía.
Así, recopilou e arranxou as melodías que os cristiáns levaban séculos
cantando, e pronto se convertiu no "canto oficial da Igrexa Romana".
As principais características do Canto Gregoriano son:
✔ Música ligada a un texto relixioso (canto litúrxico)
✔ Melodías con poucos sons (unha oitava)
✔ Música monódica ou canto a unha soa voz. Unha única melodía cantada por unha ou moitas persoas co mesmo ritmo e altura.
✔ Ritmo libre baseado no texto en latín.
✔ Música cantada por voces masculinas (monxes especializados en canto) e a capella (sen acompañamento instrumental).
|