Exercicios

Exercicio 1

Puntúa como corresponda (algúns espazos en branco son para despistar):

Ás 13 JXUwMDc2 50 h JXUwMDc2 aterrou JXUwMGU3 o avión JXUwMGU3 en Alvedro JXUwMDc2

Fixen JXUwMGU3 un pedido a fábrica JXUwMDY3 de parafusos JXUwMDc0 roscas e aramio JXUwMDc2

Xoel JXUwMDc0 debes levar JXUwMDY3 o coche ao taller JXUwMDY3 da rúa Barallobre JXUwMDc0 nº 22 JXUwMDc2 Despois terás JXUwMDY3 que volver no bus JXUwMDc2

Exercicio 2

Puntúa esta oración de tal xeito que quen corra sexa o can.

Se o can soubera realmente o valor que ten JXUwMDY3 o home JXUwMDc0 botaría a correr a catro patas na súa busca.

Agora puntúa esta oración de tal xeito que quen corra sexa o home.

Se o can soubera realmente o valor que ten JXUwMDc0 o home JXUwMDY3 botaría a correr a catro patas na súa busca.

Exercicio 3

As conclusións finais do detective Leboreiro poden ser moi diferentes se trabucamos algún signo de puntuación. Pensa ben onde os colocas se non queres culpar a un inocente. (Non todos os espazos requiren puntuación; cando comprobes os resultados, onde non debe haber signo de puntuación aparecerá un signo de interrogación que indica ausencia de puntuación).

En definitiva JXUwMDc0 o rapaz Xoel Xermade JXUwMDY3 non foi o asasino JXUwMDc2 Miguel Sambade JXUwMDY3 non foi o asasino JXUwMDc0 a estirada dona María da Pousa tampouco JXUwMDc0 malia que JXUwMDY3 non ten coartada JXUwMDc2 Bernal Dapena ten coartada JXUwMDc0 ao ser coxo JXUwMDc2 Luciano Souto JXUwMDY3 non JXUwMDc0 foi o asasino JXUwMDc2

En definitiva, o asasino foi

Continuación

Puntúa de novo o texto, pero agora faino de tal xeito que o culpable sexa Miguel Sambade.

En definitiva JXUwMDc0 o rapaz Xoel Xermade JXUwMGU3 non JXUwMDc2 foi o asasino Miguel Sambade JXUwMDc2 non foi o asasino a estirada dona María da Pousa JXUwMDYz tampouco JXUwMDc0 malia que JXUwMDY3 non ten coartada JXUwMDc0 Bernal Dapena JXUwMDc2 ten coartada JXUwMDc0 ao ser coxo JXUwMDc0 Luciano Souto JXUwMDc0 non JXUwMGU3 foi o asasino JXUwMDc2

Exercicio 4

Copia estes textos puntuáandoos correctamente; despois comproba a túa puntuación, non fagas trampa!

Os monicreques son uns bonecos que se moven coas mans e cos que se realizan espectáculos de teatro popular mellor dito realizaban porque hoxe en dia o oficio de titiriteiro está en vías de extinción non obstante noutras épocas os espectáculos de monicreques tiñan unha grande importancia cultural posto que transmitían textos de valor histórico literario social político e sempre cun transfondo poémico crítico e de animada participación dos espectadores en definitiva para un adulto os monicreques son o xeito máis tradicional de representar un conto.

Solution:

Incorrecto

Retroalimentación:

Os monicreques son uns bonecos que se moven coas mans e cos que se realizan espectáculos de teatro popular; mellor dito, realizaban, porque hoxe en día o oficio de titiriteiro está en vías de extinción. Non obstante, noutras épocas, os espectáculos de monicreques tiñan unha grande importancia cultural, posto que transmitían textos de valor histórico, literario, social, político e sempre cun transfondo poémico-crítico e de animada participación dos espectadores. En definitiva, para un adulto, os monicreques son o xeito máis tradicional de representar un conto.

- O paisano na botica

Foi un paisano á capital e entrando nunha botica quedouse mirando todo ao redor sen pedir nada o boticario preguntoulle que era o que quería e el contestoulle pois do que aquí non vexo hombre aquí hay de todo no ve que sto es una botica repondeulle o boticario burlándose do paisano o paisano ben viu que se ría del e entón díxolle com retranca é verdade ten razón pois enséñeme logo unha albarda hombre respondeu o boticario todo avergoñado de eso si es verdad que no tengo boeno dixo o pasiano outro día a terá.

Solution:

Retroalimentación:

Foi un paisano á capital e entrando nunha botica quedouse mirando todo ao redor, sen pedir nada. O boticario preguntoulle que era o que quería e el contestoulle:

- Pois do que aquí non vexo.

- Hombre, aquí hay de todo, ¿no ve que esto es una botica?- repondeulle o boticario, burlándose do paisano.

O paisano ben viu que se ría del e entón díxolle con retranca:

- É verdade, ten razón. Pois enséñeme logo unha albarda.

- Hombre -respondeu o boticario todo avergoñado- de eso si es verdad que no tengo.

- Boeno- dixo o pasiano- outro día a terá.

Exercicio 5

Puntúa e acentúa os seguintes textos:

Ti dis galicia e ben pequena eu digoche galicia e un mundo cada terra e coma se fora o mundo enteiro da grandeza do teu espirito depende todo canto mais pequeño sexa mais terra precisara se o teu pensar e fondo a tua terra para ti non tera cabo dela estara o mundo con todolos seus climas se o teu pensar se deten na codia das cousas non digas tampouco galicia e ben pequena pequeño es ti que endexamais poderas concebir nada grande

Solution:

Incorrecto

Retroalimentación:

Ti dis: “Galicia é ben pequena”. Eu dígoche: “Galicia é un mundo”. Cada terra é coma se fora o mundo enteiro. Da grandeza do teu espírito depende todo. Canto máis pequeno sexa, máis terra precisará. Se o teu pensar é fondo, a túa terra para ti non terá cabo. Nela estará o mundo con tódolos seus climas. Se o teu pensar se detén na codia das cousas, non digas tampouco: “Galicia é ben pequena”. Pequeno es ti, que endexamais poderás concebir nada grande.

“O exercito nacional ó se pronunciar pola constitucion da monarquia española promulgada en Cadiz polos seus lexitimos representantes non trata de ningun xeito de atentar contra os dereitos do lexitimo monarca que ela recoñece mais convencido de que todas as operacions do seu goberno por unha fatalidade tan funesta como incomprensible so contribuiron a facer desgraciada unha Nacion que fixo tantos sacrificios por sancionala cree que só este pronunciamento pode salvala tanto a ela coma ó Príncipe do estado de anulidade en que e atopa non trata o exercito de atentar contra as propiedades nin contra as persoas nin tampouco de facer inovacions que a equidade a xustiza e a relixion dos nosos pais nos autorizan non é un espiritu de sedición [...] o resto da milicia española que non perdoou sacrificio ningun para a salvación o honor e a gloria da patria a Nacion enteira que lle dou o universo tan brillantes probas de heroísmo non poderá por menos que aplaudir os sentimentos e a resolucion tan firmes [...] e o seu exemplo será seguido de cantos abriguen un corazón elevado e xeneroso [...]”

En Correo Universal de Literatura y Politica.

1 de Abril de 1820.

Solution:

Retroalimentación:

“O exército nacional, ó se pronunciar pola constitución da monarquía española, promulgada en Cádiz polos seus lexítimos representantes, non trata de ningún xeito de atentar contra os dereitos do lexítimo monarca que ela recoñece; mais, convencido de que todas as operacións do seu goberno, por unha fatalidade tan funesta como incomprensible, só contribuíron a facer desgraciada unha nación que fixo tantos sacrificios por sancionala, cre que só este pronunciamento pode salvala; tanto a ela coma ó Príncipe, do estado de nulidade en que se atopa. Non trata o exército de atentar contra as propiedades nin contra as persoas; nin tampouco de facer innovacións que a equidade, a xustiza e a relixión dos nosos pais nos autorizan; non é un espírito de sedición [...]. O resto da milicia española que non perdoou sacrificio ningún para a salvación, o honor e a gloria da patria; a nación enteira, que lle dou ó universo tan brillantes probas de heroísmo, non poderá por menos que aplaudir os sentimentos e a resolución tan firmes [...] e o seu exemplo será seguido de cantos abriguen un corazón elevado e xeneroso [...]”.

En Correo Universal de Literatura y Política.

1 de Abril de 1820.