Exercicios
1, Exercicio de emparellamento
Sinala as diferenzas de
significado entre as seguintes parellas de palabras:
Á/A, máis/ mais, cá/ca,
cómpre/compre, dá/da
Repasa
a acentuación diacrítica. Completa coa palabra que proceda.
Ave nova: (masc.) , (fem.) .
Extremidades
dos paxaros:
Está
por debaixo de:
Galla,
ramificación:
O número 1 das cartas da baralla: .
¿Présa
ou presa? (e aberto/e pechado)
Acción
e efecto de prender:
Cantidade
de cousas que caben no oco formado por unha man:
Conxunto
de cousas roubadas, botín, prea:
Encoro,
preseira:
Peza
que se obtén no exercicio da caza:
Rapidez,
apuro:
Xeito
de face-las cousas: á
¿Bóla,
bólo ou bola, bolo? (o aberto/ o pechado)
Bíceps:
Corpo
esférico:
Croque,
pote na cabeza:
Masa
de alimento mastigado e insalivado preparado para deglutir:
Mentira,
trola:
O
xogo das
Peza
de pan redonda e baixa:
Todo
tipo de pan doce:
Exercicio 6
Chegamos con presa a presa.
El da as ordes de xeito que non te das conta.
Estaba fora e eu fora por non contrarialo.
Meu tio e asi e non ia cambiar.
O cadro pertence a pintora Maruxa Mallo,
que estaba moi ligada a vangarda artistica.
- Teño do do que che pasou. Dame moita magoa.
-
Se me das unha das tuas, compre que che dea eu unha das
miñas.
-
O curioso e que estaban esperando foraa da casa e ninguen
os viu ali.
-
Xogaba cos pantalons vellos porque lle eran mais comodos
cos outros.
-
Estaban Anton e mais Luisa, mais o teu curman non o
puidemos avisar.
-
Dalle o balon unha boa patada, a ver se o das mandado
fora do campo.
-
Dixenlles os teus avos que ia conseguirlle-las entradas.
-
Anton esta convencido de que e dificil aprendelo e ainda
mais lembralo despois, mais farei un esforzo porque ven deseguida a vernos.
-
Ameaceino cunha vara ben mais grande co pau que tiña el
na man, e non lle importou. Compre ter moita mais forza ca el pra abatelo,
senon non e nada. Vos non vos dades de conta, mais pouco lle faltou para
botarme fora dela, estaba como tolo e nos quedamos ali como parvos.
-
Un dia chegaronnos noticias de que os inimigos
conseguiran pasar un cargamento de fusis a traves do rio. Puidemos seguirlle-lo
rastro os sinais deixados polos camions durante varios quilometros, pero o
final fixosenos de noite e tivemos que pensar en deternos. Instalamo-la tenda
entre as ruinas dun muiño abandonado e, cansos como estabamos, tras unha cea
livia axiña quedamos durmidos, a iso das duas, Luis espertoume para me avisar de
que andaba alguen no exterior da tenda. Eu incorporeime pero non oia nada.