Gañadores do concurso de portas:
1º premio Educación primaria: 5º de EP:
1º premio ESO: 4º de ESO:
Gañadores do concurso de cabazas:
A máis arrepiante: Aroa García Bermúdez, 2º de EP:
A más divertida: Mara Pico Bouza, 4º de EI:
A máis orixinal: Diego Garabana Tojeiro, 1º de EP:
A más artística: Martín Amenedo Carballeira, 6º de EI:
A máis elegante: Aroa Martínez Belda de 6º deº EI:
Na Biblioteca Castelao seguen a pasar moitas cousas…
Cando se achega o final do mes de outubro, o Samaín comeza a estar presente… Esta festividade que agora rememoramos, ten a súa orixe nas celebracións que o pobo celta vivía durante días para dar remate á tempada das colleitas e dar tamén comezo a un novo ano. Os antigos celtas dividían o ano en dúas metades: unha luminosa, de fartanza, calor e verán , e outra escura, de escaseza, frío e inverno. No medio das dúas quedaba a noite de Samaín, unha noite máxica na que os espíritos malignos quedaban ceibes e os defuntos visitaban as casas. Nesas celebracións, a través de druídas, contactaban cos ancestros e estes viñan visitar aos vivos…e para guialos colocaban caveiras acendidas nos seus fogares; de aí que agora se conmemore decorando cabazas.
Coa chegada dos romanos e máis tarde do cristianismo a noite converteuse na de Todos os Santos, aínda que pola costa atlántica de Europa pervivíu a costume de lembrarse dos mortos e a crenza de que as meigas elixían o 31 de outubro para realizar os seus aquelarres.
