As alumnas de 3o de Pedagoxía da USC tivemos o pracer de colaborar co CPI Eusebio Lourenzo Baleirón para desenvolver un proxecto educativo elaborado por nós mesmas dende a materia de Técnicas de Educación e Formación en Grupo, enfocado ao grupo de 4o da ESO. A temática na que se basea dito proxecto é “A fin da etapa ou fin do ciclo”, pois é alumnado que logo de moitos anos compartindo clase deben tomar rumbos diferentes.
Primeiramente acudimos o día 26 de abril para facer unha análise de necesidades. Realizámoslle unha enquisa á titora do curso (Susana) e ao xefe de estudos (Xiao). Ademais, o alumnado respostou un cuestionario de forma anónima e unhas
preguntas para un sociograma. Log o de tratar os datos obtidos en profundidade deseñamos a técnica máis idónea para o grupo e acudimos o venres seguinte para a súa implementación (3 de maio). Neste día leváronse a cabo tres dinámicas. A primeira delas consistía en pegar un folio nas costas e que cada compañeiro/a lle escribise algo positivo a todas as persoas da aula. Posteriormente, cada quen sacaría o folio da espalda e podería ler detidamente o que cada compañeiro/a lles puxo e compartir sensacións sobre a dinámica. Logo, colocáronse doce cadeiras en círculo que actuarían como mesa. Os estudantes sentáronse no chan diante de cadansúa cadeira co seu respectivo folio enriba. Con isto, cada un tería 15 segundos para comezar un debuxo que iría rotando ao compañeiro/a da dereita ata pasar por toda a clase, de tal xeito que cada persoa tivsese o debuxo que el/ela comezou e que foi rematado polo resto de compañeiros/as.
Finalmente, tras a realización desta dinámica tivo lugar un fondo debate sobre diversas cuestións tales como: o conflito e os seus condicionantes, as emocións, as diferentes perspectivas e roles dentro do grupo, etc.
Pola nosa banda comentar que estamos profundamente satisfeitas cos resultados. O alumnado atopouse moi colaborativo e fixo aportes moi interesantes que evitaron o estancamento ou aburrimento. Especialmente para nós era moi importante que eles
tivesen voz, pois sabemos que Susana conversa moito con eles/as e era un aspecto que non queriamos perder. En sensacións xerais, semella que o alumnado quedou contento tras a realización da nosa proposta e que non lles disgustou malia eles mesmos comentar que “é raro falar así tan abertamente en grupo”.
Aquí podedes ver todas as fotos da actividade.