Preguntas inseridas
Moita xente opina que con Hot Potatoes ten unha maneira moito máis fácil para crear cuestións deste tipo.
Unha vez creadas no PC, pódense importar ao módulo de cuestionarios de Moodle.
1. Unha lista despregable para que o estudante seleccione unha das posibilidades da lista.
2. Un cadro de texto baleiro onde o estudante deberá escribir unha resposta, normalmente de texto.
3. Un cadro de texto baleiro para que o estudante escriba unha resposta numérica que nos permita dar como válidas varias respostas a condición de que estean dentro dunhas marxes definidas polo docente.
Se utilizamos o editor HTML podemos formatear o texto como en calquera procesador de textos.
Podemos engadir unha imaxe, se se desexa, seguindo calquera dos procedementos detallados nas preguntas de escolla múltiple. Opcionalmente, podemos especificar un factor de penalización, e escribir retroalimentación xeral ou mensaxe que será mostrada ao estudante no momento de revisar a pregunta ou o cuestionario. Para finalizar, pulsaremos no botón Gardar cambios.
Tipos de preguntas inseridas:
Os diferentes tipos que se poden obter teñen un desenvolvemento como o que segue:
Exemplo 1: Selección dunha resposta dunha lista despregable. No lugar onde queiramos que apareza a lista despregable inseriremos o código encerrado entre chaves. Devandito código consta de tres campos separados por dous puntos (:). O primeiro campo indica cantos puntos valerá a pregunta. O segundo contén a palabra MULTICHOICE (escrita en maiúsculas). E o terceiro enumera as opcións que debe mostrar a lista despregable. Cada unha destas opcións debe ir precedida do carácter ~ (obtense utilizando as seguintes teclas Alt+126). A resposta correcta ten ademais dun til(~), un signo igual (=). Se unha resposta é parcialmente correcta, podemos asignarlle unha porcentaxe da cualificación da pregunta da seguinte maneira: %50%resposta. A sintaxe da pregunta, como se visualiza no cuestionario, quedaría así:
Exemplo 2: Encher cadros baleiros con texto. No lugar onde queiramos que apareza o oco ou cadro baleiro inseriremos o código encerrado entre chaves.
Como no exemplo anterior, o código consta de tres campos separados por dous puntos (:). O primeiro campo indica cantos puntos valerá a pregunta. O segundo contén a palabra SHORTANSWER (escrita en maiúsculas). E o terceiro, precedido polo signo igual (=), contén a resposta correcta. Podemos especificar varias respostas correctas separadas por un til(~) seguido polo signo igual, é dicir, ~=resposta.
Exemplo 3: Encher cadros baleiros con respostas numéricas indicando a marxe de tolerancia. No lugar onde queiramos que apareza o oco ou cadro baleiro inseriremos o código encerrado entre chaves. Como nos exemplos anteriores, o código consta de varios campos separados por dous puntos (:). O primeiro campo indica cantos puntos valerá a pregunta. O segundo contén a palabra NUMERICAL (escrita en maiúsculas). O terceiro, precedido polo signo igual (=), contén a resposta numérica correcta. O último campo é opcional e permítenos indicar unha marxe de tolerancia. Por exemplo, se queremos especificar unha marxe de tolerancia de ±0.04, debemos escribir devandito valor no último campo (sen o símbolo ±). Podemos especificar varias respostas correctas separadas por un til(~) seguido polo signo igual, é dicir, ~=resposta.
Para todos os tipos de preguntas Cloze, temos a posibilidade de pór comentarios a cada unha das respostas. Para iso, só hai que pór o símbolo da almohadilla (#) tras cada unha das respostas que desexemos.
As preguntas calculadas son unha xeralización das preguntas de tipo numérico. O estudante debe dar resposta a unha expresión matemática con variables que toman valores aleatorios dun conxunto de valores concretos xerado polo profesor ou profesora. Por exemplo, se quixésemos xerar un gran número de problemas de sumas e restas, poderiamos crear unha ecuación con tres variables (a + b - c). Desta forma, para cada intento de resolución do cuestionario, Moodle xerará valores “aleatorios” para cada unha das variables.
Tanto na pregunta como na resposta pódense referenciar as variables utilizando unha notación alxébrica: {a}, {b}, {c}... Estes símbolos serán substituídos polos valores “aleatorios” cando a pregunta se presente aos estudantes (en cada intento do cuestionario). Así o cálculo será sempre o mesmo, pero o valor numérico correcto cambiará cada vez. A resposta correcta especificarase por unha fórmula, non por un valor fixo.
Xunto coas variables, pódense utilizar os operadores básicos +, -, *, / e % para o módulo do operador. Tamén é posible utilizar algunhas funcións matemáticas de PHP. Entre elas hai 24 funcións dun só argumento: abs, acos, acosh, asin, asinh, atan, atanh, ceil, cos, cosh, deg2rad, exp, expm1, floor, log, log10, log1p, rad2deg, round, sin, sinh, sprt, tan, tanh e dúas funcións de dous argumentos atan2, pow e as funcións min e max que poden ter dous ou máis argumentos.
Tamén é posible usar a función pi ,que non toma ningún argumento pero non hai que esquecer utilizar a paréntese: o uso correcto é pi(). De forma similar o resto de funcións deben ter o seu/s argumento/s entre paréntese. Un posible uso é por exemplo sen({a}) + cos({b}) * 2. Non debería haber ningún problema en aniñar funcións dentro doutras como cos(deg2rad({a} + 90)), etc
Pregunta calculada. Marxe de tolerancia.
Do mesmo xeito que para as preguntas numéricas é posible permitir unha marxe dentro da cal todas as respostas son aceptadas como correctas. Esta tolerancia ou erro pode ser de tres tipos: Relativa, Nominal e Xeométrica. Se establecemos como resposta correcta e especificamos unha tolerancia de 0.5 entón os diferentes tipos de tolerancia funcionan como segue:
Relativa: o erro admitido calcúlase multiplicando o valor correcto pola tolerancia (erro = 200*0.5 = 100). Desta forma, o intervalo admitido é o valor correcto ± erro (200 ± 100), é dicir, a resposta considerarase correcta se está comprendida entre 100 e 300. Esta forma de especificar a tolerancia é a máis adecuada cando a magnitude en cuestión varía moito entre extremos moi diferentes.
Nominal: simplemente especifícase o intervalo valor correcto ± tolerancia (200 ± 0.5), é dicir, a resposta será correcta se se atopa entre 199.5 e 200.5. Este tipo de tolerancia pode ser útil se as diferenzas entre diferentes respostas correctas son pequenas.Xeométrica: o límite superior do intervalo de tolerancia é calculado como valor correcto * (1 + tolerancia) e é o mesmo que para a tolerancia relativa. O límite inferior é calculado como valor correcto / (1 + tolerancia). Segundo isto, a resposta correcta debe estar entre 200*(1+0.5) e 200/(1+0.5), é dicir, entre 133.33 e 300. Esta opción é aplicable a magnitudes que non admiten valores negativos.
Como crear unha pregunta calculada:
Para crear unha pregunta do tipo calculadas, deben seguirse pasos parecidos aos doutros tipos de preguntas xa visto e explicitados, aínda que sempre existen parámetros específicos que debemos explicar para a súa mellor comprensión. Así pois, debemos elixir a categoría á que pertencerá a pregunta, pór un nome descritivo á pregunta, escribir o enunciado da pregunta substituíndo os valores por variables entre chaves, segundo a notación mencionada anteriormente, ou engadir unha imaxe, se se cre conveniente, seguindo calquera dos procedementos detallados nas preguntas de opción múltiple.
A continuación, poderemos especificar cantos puntos valerá a pregunta, e, opcionalmente, podemos sinalar un factor de penalización (tal como se explicou na descrición do proceso de creación de preguntas de opción múltiple). Tamén, se o consideramos oportuno, escribiremos unha retroalimentación xeral ou mensaxe mostrada ao estudante no momento de revisar a pregunta ou o cuestionario.
Na sección de Resposta, engadimos a fórmula para a resposta correcta, asegurándonos de usar as mesmas variables que no enunciado para que Moodle poida realizar as substitucións.
Igualmente, indicamos a porcentaxe de puntuación para esa resposta; como nas preguntas numéricas, poden incluírse varias respostas con diferentes puntuacións (o normal é que sexa do 100%, se se trata da resposta correcta). Poderiamos determinar a tolerancia ao erro aceptada na resposta.
Seleccionamos o tipo de tolerancia máis adecuado en función das magnitudes a manexar.
Especificamos tamén o número de decimais ou de cifras significativas que debe ter a resposta correcta cando se presente na revisión ou os informes. Por exemplo, se fixamos 3 cifras significativas, entón a resposta correcta deberíase presentar como 12.3; 4567 deberíase presentar como 4570; 12 deberíase presentar como 12.0, etc.
Opcionalmente, escribir a correspondente retroalimentación ou “feedback”.
Se precisamos agregar máis respostas, faremos clic no botón Agregar outra resposta en branco tantas veces como necesitemos.
Tamén, e de forma opcional, pódense especificar as unidades nas que se espera a resposta e establecer os factores de conversión adecuados para admitir respostas con outras unidades. Se necesitamos máis espazos para agregar unidades faremos clic no botón Espazos en branco para 2 unidades máis.
Unha vez cumprimentado este formulario pulsaremos o botón Seguinte páxina para pasar a definir as propiedades do conxunto de datos.
Na seguinte páxina, seleccionaremos se se desexan tomar os valores das variables dun conxunto propio ou outro público a todas as categorías. Unha vez elixidas as opcións, pulsaremos no botón Seguinte páxina para acceder á seguinte pantalla.
A pantalla Editar datos utilízase para xerar o conxunto de valores e gardar os cambios. Para cada unha das variables especificaremos o seu rango de variación, o número de decimais con que se expresará e o tipo de distribución. No centro da páxina mostrarase o resultado da ecuación para os valores tomados polas variables en cada momento.
Para actualizar os valores tomados polas variables pulsaremos o botón Agregar os parámetros dos conxuntos de datos (por exemplo, se cambiamos os rangos de valores ou o número de decimais).
Cando queiramos gardar un conxunto de valores (a, b, c) na lista de valoresque se utilizará para substituír as variables, faremos clic no botón Engadir. Con todo, se o que desexamos é xerar outro conxunto pulsaremos no botón Novo “Item a agregar” agora. Desta forma iranse engadindo ítems á lista. Para finalizar a introdución de ítems, pulsaremos no botón Gardar cambios.
A seguinte figura mostra unha pregunta calculada no cuestionario; correspóndese co aspecto que tería a pregunta desenvolvida ao longo desta explicación. Cada vez que se execute o cuestionario ou a pregunta as variables tomarán valores do conxunto gardado na lista.
