Saltar navegación

Linguaxe Técnica

Vocabulario radiofónico básico

Na radio emprégase unha linguaxe específica composta de termos radiofónicos. Os máis empregados son:

  • Locutor/a: Persoa/s que levan os contidos verbais do programa. No guión escríbese Loc. (se son máis de un escríbense loc1, loc2... ou as iniciais dos nomes).
  • Control: refírese ó técnico/a especialista no control do son e da gravación e a todas as súas funcións.
  • Pinchar: introducir en emisión ou gravación unha nova fonte de son (loc., disco, conexión en directo...)
  • Regleta: mando co que se da pase a unha fonte de son.
  • Dar "micro": abrir regleta, para que o Loc. poida intervir na emisión cando estime oportuno
  • Aguantar: manter un son no plano no que está ata onde se indique.
  • Fondo (F.): son de acompañamento que se mantén por debaixo do plano principal.
  • PP. e F.: entra en PRIMEIRO plano e pasa a FONDO.
  • F. e PP.: pasa de FONDO a PRIMEIRO plano.
  • Entra en F.: aparece como FONDO da emisión.
  • Desvaecer: perder o que está soando.
  • Cortar: perder o son bruscamente.
  • Fundir: desvaecer un son sobre outro que entra (ambos son están xuntos nalgún momento)
  • Sintonía de entrada e de saída: é a música que da comezo e fin ao programa ou sección.
  • Música a P.P.: a música ou o son pasa a primeiro plano.
  • Música de F.: a música ou o son pasa a fondo.
  • Música desvaece: a música ou o son vai baixando pouco a pouco.
  • Música cesa: a música que xa non voltamos poñer.
  • Música resolve: deixamos que esa peza musical remate.
  • Ráfaga: paso a primeiro plano dun son durante moi pouco tempo.
  • Insertar: indica cando se pon unha gravación, unha canción ou algún documento sonoro.
  • Pausa: silencio.

Licenciado baixo a Licenza Creative Commons Recoñecemento Compartir igual 4.0