Obradoiro 4
Linguaxe Técnica
Vocabulario radiofónico básico
Na radio emprégase unha linguaxe específica composta de termos radiofónicos. Os máis empregados son:
- Locutor/a: Persoa/s que levan os contidos verbais do programa. No guión escríbese Loc. (se son máis de un escríbense loc1, loc2... ou as iniciais dos nomes).
- Control: refírese ó técnico/a especialista no control do son e da gravación e a todas as súas funcións.
- Pinchar: introducir en emisión ou gravación unha nova fonte de son (loc., disco, conexión en directo...)
- Regleta: mando co que se da pase a unha fonte de son.
- Dar "micro": abrir regleta, para que o Loc. poida intervir na emisión cando estime oportuno
- Aguantar: manter un son no plano no que está ata onde se indique.
- Fondo (F.): son de acompañamento que se mantén por debaixo do plano principal.
- PP. e F.: entra en PRIMEIRO plano e pasa a FONDO.
- F. e PP.: pasa de FONDO a PRIMEIRO plano.
- Entra en F.: aparece como FONDO da emisión.
- Desvaecer: perder o que está soando.
- Cortar: perder o son bruscamente.
- Fundir: desvaecer un son sobre outro que entra (ambos son están xuntos nalgún momento)
- Sintonía de entrada e de saída: é a música que da comezo e fin ao programa ou sección.
- Música a P.P.: a música ou o son pasa a primeiro plano.
- Música de F.: a música ou o son pasa a fondo.
- Música desvaece: a música ou o son vai baixando pouco a pouco.
- Música cesa: a música que xa non voltamos poñer.
- Música resolve: deixamos que esa peza musical remate.
- Ráfaga: paso a primeiro plano dun son durante moi pouco tempo.
- Insertar: indica cando se pon unha gravación, unha canción ou algún documento sonoro.
- Pausa: silencio.
Licenciado baixo a Licenza Creative Commons Recoñecemento Compartir igual 4.0