IES Castelao

Capítulo X.   O home das augas
    Quen falaba deste xeito era o comandante. Ao escoitar estas palabras, Ned Land levantouse subitamente. O camareiro, case estrangulado, saíu cambaleándose despois dun sinal do seu xefe; pero era tal a autoridade do comandante que nin un xesto traizoou o resentimento que debía ter este home contra o canadense.
    Despois duns instantes de silencio que ningún de nós pensou en interromper, dixo:

Capítulo IX. As arroutadas de Ned Land
    Ignoro a duración do sono, mais debeu ser longo porque descansamos completamente das nosas fatigas. Eu espertei o primeiro. Entón, recomecei un exame atento da nosa cela.
    Nada cambiara na súa disposición interior. Respiraba con dificultade. O aire pesado non era suficiente para os meus pulmóns. Era urxente renovar a atmosfera do noso cárcere e, sen dúbida ningunha, a do barco submarino. Obtería o aire por procedementos químicos? ¿Ou contentábase con emerxer á superficie das augas para respirar, como un cetáceo?

Cap. VIII. Mobilis in mobili
    Nin os meus compañeiros nin eu tivemos tempo para reaccionar. Non sei o que eles sentiron pero eu sentín un calafrío que me xeou o corpo. Con quen teriamos que tratar? Sen dúbida ningunha con piratas dunha nova especie que exploraban o mar ao seu xeito.
    Envolveume unha profunda escuridade. Sentín como os meus pés descalzos pisaban os chanzos dunha escada de ferro. Ned Land e mais Conseil, fortemente agarrados, seguíanme. Ao pé da escada abriuse unha porta e pechouse inmediatamente detrás nosa cun forte ruído.

          Coincidindo con estas datas aproveitamos para desenvolver na biblioteca sesións de lectura co alumnado de 1º de ESO e de PMR sobre textos de autores clásicos adecuados para este momento: Edgar Allan Poe (El corazón delator), Gustavo Adolfo Bécquer (El monte de las ánimas), Agustín Fernández Paz (fragmentos de A neve interminable), outros textos breves da tradición popular… e tamén relatos dos propios alumnos, uns lidos e outros contados.

Capítulo VII: Unha balea de especie descoñecida

          Aínda que fiquei abraiado por esta inesperada caída, conservei unha impresión moi clara das miñas sensacións.

Capítulo VI: A toda máquina

Jules VERNE, Vinte mil leguas baixo dos mares

(capítulos IV, V e VI)

 Capítulo IV: Ned Land

          O comandante Farragut era un bo mariño.  El e o seu navío eran un todo. El era a alma do navío. Non tiña ningunha dúbida sobre o asunto do cetáceo e non permitía que se discutise a existencia do animal. O monstro existía e xurara que libraría os mares del.  Ou ben o comandante Farragut mataría o narval, ou ben o narval mataría o comandante Farragut.

Do 30 de outubro ata o 15 de novembro (inclusive) podes participar no concurso de microrrelatos fantásticos e de terror que organiza a nosa biblioteca. Clica na imaxe para consultar as bases.

     Desde 1997 celébrase este día, o 24 de outubro, o Día da Biblioteca, en recordo da destrución da de Saraxevo en 1992 durante a Guerra dos Balcáns.

     Nesta data preténdese salientar a importancia das bibliotecas como lugar de encontro entre lectores de todas as idades coa cultura e tamén concienciar á sociedade da importancia da lectura, da importancia dos libros para a memoria colectiva e como un instrumento de mellora da formación e a convivencia humana.

     Nas Bibliotecas Escolares de Galicia, rede á que pertence a do noso instituto, escóllese cada ano un lema ("Aprender a pensar na biblioteca escolar") e redáctase un pregón explicativo.

     Este ano iniciamos a HORA DE LER coincidindo coa celebración, o 24 de outubro, do "Día da Biblioteca". Moitos, avisados, viñeron preparados cun libro; outros colleron das CAIXAS VIAXEIRAS e outros aproveitaron para ler os textos que a través desta páxina se proporcionan da novela de J. VERNE Vinte mil leguas baixo dos mares.