Afonso Reimúndez, o Emperador, é coñecido como Afonso VII de León. Fillo de Urraca e do conde Reimundo de Borgoña, foi criado polo conde de Traba, Pedro Froilaz.
Foi coroado rei de Galicia na catedral de Santiago en 1111 e 15 anos despois é tamén rei de León e Castela.
Xelmírez continúa detentando gran poder en Galicia e en 1115 constrúe a primera Armada da historia da península para defender a Galicia dos ataques normandos.
Afonso VII integrou na monarquía leonesa aquel sector da nobreza galega rebelde que representaba a Casa de Traba. Pero tamén foi o rei que inauguraba a política de apoio á Igrexa, e polo tanto foi o primeiro que aplicou un certo criterio de centralización política.
En 1139 fórmase o reino de Portugal, ao independizarse a Galicia sur (o Condado de Portucale e Coimbra). Posteriormente Portugal vaise expandindo cara ao sur. O Reino de Galicia quédase co territorio que ocupa na actualidade (e O Bierzo).
En 1159 nos anais de Cambrai falan de tres imperios (ao referirse á época de Afonso VII): o bizantino, el germánico e o de Galicia.
Tiña previsto enterrarse na catedral de Compostela, pero acabou na de Toledo. En cambio a súa muller Berenguela, está no Panteón Real da catedral de Santiago.