Taller de Máscaras
Sabias da curiosa orixe da palabra persoa?
Pois venche do latín per-sonare que significa ‘resonar’. Pero o curioso é que se refire á máscara que os actores empregaban no teatro e que tiña un furadiño na boca que facía sair unha voz penetrante que chegara a todo o público. E tamén caracterizaba xa que as máscaras representaban un aceno ou mueca para transmitir sentimentos, tristeza, xenreira, alegría…
Os romanos tomaron do teatro grego a máscara como requisito escénico, e por iso o máis probable é que a palabra sexa un préstamo doutra grega. En Grego máscara dicíase prospora que significa “diante da cara” (pros-diante e opos-cara).
Pero que agocha detrás? Non sabias que a palabra máscara ven do latín mascus que significa pantasma?.
A personalidade sería así unha máscara que xa non tiramos, coa que nos chegamos a identificar e que nos caracteriza ante a sociedade. Xa non está diante da cara. É a cara!
Na imaxe seguinte, os rapaces de 1º ESO no taller de máscaras coas que decoraron o Centro para o CARNAVAL.
Aqui, unha pequena mostra do seu traballo.
