Magosto

GUÍA DA EXPOSICIÓN DA CASTAÑA

1ª PARTE.-  “A castaña e os seus traballos”

• Diferenciar a castaña de indias ou da bruxa (non comestible) da castaña comestible.
• A castaña, froito do castiñeiro. O souto conxunto de castiñeiros.
• A recollida da castaña: primeiro recóllense as que caen directamente ao chan, logo varéase o castiñeiro con “baloiras” e recóllense os ourizos cunha “tala”. Seguidamente lévanse as “ouriceiras” e tápanse con silvas, fentos,…
• Cando se desprenden do ourizo (“xebrar”), as castañas póñense no “canizo” ou “sequeiro” para que sequen. A continuación métense nun saco e, entre dúas persoas, golpéano ata que a castaña quede sen a pel. Logo poñense no “bandoxo” e téntase separar a castaña da “puxa” (cáscara). Cando só temos a castaña, esta chámase “pilonga”.

2ª PARTE.- “Os aparellos para o magosto”

• O sistema tradicional é facer unha fogueira e coas brasas asamos as castañas. Tamén é moi típico facerllle unha cama ás castañas co “pico” ou “candeas” dos piñeiros e asalas lentamente.
• O resto dos sistemas de asado son, basicamente, os mesmos variando o recipiente. Sempre con fogueira, brasas ou lume de gas. Os “tres pés” usábanse moito para colocar a lata, tixola ou grella para asar as castañas. O tambor para asalas tamén e moi común. O material máis usado para construír os aparellos é o metal, normalmente ferro, e o barro.

3ª PARTE.- A castaña na cociña

O máis habitual é asar ou cocer a castaña. Pero a verdade é que a castaña usábase como acompañamento de pratos, como o cocido ou a carne de caza. Tamén é moi común un bo número de postres e sobremesas con castaña: confitura, flan, tartas, biscoitos,… A industria alimenticia utiliza a castaña para elaborar algún produto: castañas asadas, cocidas, marrón glacé, crema de castañas, castañas en almíbar,…

Ver fotos