Hoxe é a última sesión que dedicaremos ao libro O neno de lume de Ledicia Costas.

 

   Nesta xuntanza falamos moito sobre o final do libro pero tamén sobre as emocións e a importancia de controlalas partindo de dous fragmentos do libro:

 "A nena agachouse para coller outra pedra do chan e entón Morgan sentiu que os seus ollos se incendiaban. Non había volta atrás. Non sabía como deter aquilo. Nese momento non podía, era como se a súa rabia tivese vida propia" (Páxina 102)

"Quixo aguantar as bágoas, e iso provocou que lle doese moito a garganta, como se lle estivesen cravando alfinetes.

- Non as tragues - suxeriulle Anna-. Eu fíxeno unha vez e tiven unha indixestión tremenda. A miña barriga inchouse coma un globo por mor das bágoas e tardou días en recuperar o seu tamaño normal" (Páxina 131)

      Debemos deixar saír as nosas emocións? Que podo facer se me sinto superado por unha emoción? Cales son as emocións "malas" e cales as "boas"?

"E ti, que pensas? Si, ti, a persoa que está lendo esta historia. Cres que Anna inventaba todas aquelas cousas ou que había algo de verdade?" (Páxina 85)

"Imaxino que tes curiosidade por saber que foi o que atopou Morgan máis alá da néboa." (Páxina 135)

    Ademais Julia e Dunia trouxeron unhas imaxes duns reloxos como os que nomea Culpepper, parecidos a reloxos de cuco pero que indican o tempo que vai facer e explicáronnos como funcionan

   Despois quixemos facer como os protagonistas da historia: comer un anaco de red velvet no salón da casa de Culpepper aínda que a tarta non era tan red senón que quedou un pouco pink, e o salón da casa cambiámolo pola biblioteca do colexio.

- Despois houbo que mollar o biscoito cun almibre feito con agua e azucre. Para este proceso fixeron buratos na tapa dunha botella de auga.

- Unha vez que o biscoito estivo mollado, prepararon a crema pasteleira para o recheo e tapárono.

- E listo! Así quedou a nosa versión da red velvet apta para intolerantes á lactosa!!